Ανοιχτά η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, με τοποθετήσεις τόσο του υπουργού Εξωτερικών όσο και του υπουργού Αμυνας, δηλώνει ότι στα σκαριά βρίσκεται μια «ανανέωση» - «διεύρυνση» της κατάπτυστης συμφωνίας για τις αμερικάνικες βάσεις.

Η συζήτηση αυτή, που, όπως όλα δείχνουν, «τρέχει» με γρήγορους ρυθμούς στο παρασκήνιο, αφορά τη μεταστάθμευση και πρόσθετων στρατιωτικών δυνάμενων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ελλάδα, με μακρόχρονη πλέον «επέκταση» της συμφωνίας, ώστε δίπλα στις βάσεις που ήδη χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί - και πρώτα πρώτα στη Σούδα - να δημιουργηθούν και πρόσθετες υποδομές και να αναβαθμιστούν παραπέρα οι δυνατότητες ως πολεμικό ορμητήριο για όλη την περιοχή. Από το τραπέζι φαίνεται ότι δεν λείπει και το ενδεχόμενο ακόμα και «νέων τοποθεσιών, πάνω στις οποίες θα τοποθετηθούν τα κοινά μας συμφέροντα», όπως έλεγε πρόσφατα ο υπουργός Αμυνας.

Ταυτόχρονα δρομολογείται και παραπέρα εντατικοποίηση κοινών ασκήσεων και συνεκπαιδεύσεων σε ποικίλα αντικείμενα, οξύνοντας την ικανότητα αντίστοιχων ελληνικών τμημάτων να συμπαραταχθούν στα πιο επικίνδυνα και σύνθετα σενάρια αντιπαράθεσης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, σε ολόκληρη την περιοχή. Κι εδώ βέβαια δεν περνά απαρατήρητη η «ετοιμότητα» της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ που προηγήθηκε, να συνδράμει ως μέρος του «στόλου συνοδείας» αμερικανικών αεροπλανοφόρων, διευκολύνοντας ποικιλότροπα τον 6ο Στόλο των Αμερικανών, αλλά και δηλώνοντας «παρών» στα σχέδια αποστολής ναυτικών δυνάμεων στον Περσικό Κόλπο.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι άλλωστε πως η Σούδα χρησιμοποιείται πλέον ως μόνιμη βάση για το θηριώδες πλοίο των Αμερικανών «USS Hershel "Woody" Williams», αποστολή του οποίου είναι η επιχειρησιακή υποστήριξη των Αμερικανών στις θάλασσες πέριξ της Αφρικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ούτε βέβαια ότι «στεφάνι» των εν λόγω συμφωνιών είναι τα σχέδια «αξιοποίησης» από αμερικανικούς επιχειρηματικούς ομίλους των ναυπηγείων της Σύρου και της Ελευσίνας ως «επισκευαστήριων» του 6ου Στόλου.

Τα παραπάνω σχέδια εντάσσονται ολοφάνερα στο «μεγάλο κάδρο» του ανταγωνισμού των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με την Κίνα και τη Ρωσία, στην προσπάθεια να ανακοπεί η «αυξανόμενη παρουσία» τους στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και ανατολικότερα, περιοχή απ' όπου περνάνε βασικοί διάδρομοι του παγκόσμιου εμπορίου, όπως και ο κινέζικος «νέος Δρόμος του Μεταξιού», ενώ διασταυρώνονται και αντίπαλα ενεργειακά σχέδια.

Θυμίζουμε πως μόλις πριν από μερικές βδομάδες το ΝΑΤΟ παρουσίασε και επίσημα τη «Στρατηγική 2030», η οποία κάνει ξεχωριστή αναφορά στην ανάγκη ενίσχυσης της νότιας πτέρυγας της Συμμαχίας στην περιοχή της Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής και της Μ. Ανατολής. Αναφέρεται συγκεκριμένα πως «η πολιτική του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία χρειάζεται να επικαιροποιηθεί, για να συμπεριλάβει και μια μεσογειακή συνιστώσα», ενώ επισημαίνεται ότι «η επιρροή της Κίνας στη Μ. Ανατολή αυξάνεται», φέρνοντας ως παραδείγματα την υπογραφή στρατηγικής συμφωνίας με το Ιράν, την ανάδειξή της στον μεγαλύτερο εισαγωγέα του ιρανικού πετρελαίου και τον μεγαλύτερο επενδυτή στην περιοχή, την εμπλοκή της στην ειρηνευτική διαδικασία στο Αφγανιστάν κ.ά.

Διόλου τυχαία, το αμερικανικό Κογκρέσο συνέταξε πρόσφατα και δημοσιοποίησε σε συμμαχικές κυβερνήσεις μια αναλυτική έκθεση για τον «εκσυγχρονισμό του κινεζικού Πολεμικού Ναυτικού». Εκεί σημειώνεται ότι «τα κινεζικά πλοία εκτελούν όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μακριά από τα χωρικά ύδατα της Κίνας, συμπεριλαμβανομένων των ευρύτερων υδάτων του Δυτικού Ειρηνικού, του Ινδικού Ωκεανού και των θαλασσών που περιβάλλουν την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου και της Βαλτικής».

Δίνεται, μάλιστα, το στοιχείο ότι «το ναυτικό της Κίνας είχε πραγματοποιήσει περισσότερες παγκόσμιες ναυτικές αποστολές τους τελευταίους 30 μήνες από ό,τι τα προηγούμενα 30 χρόνια». Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι «ενώ πολλές από τις ναυτικές αποστολές μεγάλων αποστάσεων της Κίνας ήταν για την πραγματοποίηση διπλωματικών επισκέψεων σε λιμένες, ορισμένες από αυτές ήταν για άλλους σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής ασκήσεων κατάρτισης και της διεξαγωγής επιχειρήσεων κατά της πειρατείας σε ύδατα στα ανοικτά της Σομαλίας».

«Η Κίνα διεξάγει επιχειρήσεις κατά της πειρατείας σε ύδατα στα ανοικτά της Σομαλίας από τον Δεκέμβρη του 2008, με περισσότερες από 30 διαδοχικές αναπτύξεις ναυτικών ομάδων συνοδείας (naval escort task forces)», αναφέρει το αμερικανικό Κογκρέσο και προσθέτει ότι οι τέτοιες «μακρινές ναυτικές επιχειρήσεις της Κίνας υποστηρίζονται εν μέρει από τη στρατιωτική βάση της Κίνας στο Τζιμπουτί (σ.σ. σε στρατηγικό σημείο μεταξύ Ερυθράς και Κόλπου του Αντεν), την οποία η Κίνα άνοιξε επίσημα τον Αύγουστο του 2017 ως την πρώτη υπερπόντια στρατιωτική βάση της».

Αν κάτι δείχνουν τα παραπάνω, είναι πως η εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με στόχο την «αναβάθμιση» της θέσης της αστικής τάξης, όχι μόνο δεν αποτελεί «ασπίδα» για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, αλλά αντίθετα πάει ολοταχώς τον λαό όλο και πιο βαθιά στη δίνη των επικίνδυνων ανταγωνισμών. Τα σχέδια αυτά δίνουν ταυτόχρονα μια γεύση για το υπόβαθρο και τη βιασύνη να «τρέξουν» μια σειρά από επικίνδυνες διευθετήσεις, όπως στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, με το βλέμμα στραμμένο στη θωράκιση της «ΝΑΤΟικής συνοχής» στην περιοχή.

Διέξοδο από τον εφιάλτη αυτόν μπορεί να δώσει μόνο ο λαός. Η νέα χρονιά να είναι χρονιά έντασης του αγώνα για να κλείσουν οι βάσεις, για την απεμπλοκή της χώρας από τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.