Ο «Ριζοσπάστης» ρίχνει σήμερα τη «ματιά» του στον Πειραιά. Και όταν μιλάμε για Πειραιά, μιλάμε πρώτα απ' όλα για το λιμάνι και την οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται μέσα και γύρω από αυτό, επιδρώντας καθοριστικά σε κάθε πλευρά της ζωής του λαού της πόλης. Ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με εργαζόμενους σε μεγάλους χώρους δουλειάς για τις συνθήκες εργασίας. Αλλά και με υγειονομικούς, για την κατάσταση στις δημόσιες δομές Υγείας της πόλης.

Κάνει επίσης ένα οδοιπορικό, ξεκινώντας από τα καραβάκια του Περάματος, για να καταλήξει στην Πειραϊκή. Διασχίζει τη λεωφόρο Δημοκρατίας στο Πέραμα, με τα διάσπαρτα καζάνια του θανάτου, που δεν συνηθίζονται όσες φορές κι αν περάσεις από δίπλα τους και πάντα επανέρχεται το ερώτημα: Πώς γίνεται εδώ και δεκαετίες να μην ξεκουμπίζονται από τις αυλές των σπιτιών;

Ιδια εικόνα στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, όπου τα καζάνια της «Oil One», μέσα στην έκταση του πάρκου των Λιπασμάτων, πνίγουν με την μπόχα τους τις εργατογειτονιές της περιοχής. Και τέλος στην γραφική Πειραϊκή, που ένα εργοτάξιο απειλεί να τη μετατρέψει σε σταθμό κρουαζιέρας, αλλάζοντας τελείως τον χαρακτήρα της.

Κάθε σελίδα του αφιερώματος αποτυπώνει το πώς βιώνουν οι Πειραιώτες την πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης, σε όλο το λιμενικό σύστημα, το φιλικό επενδυτικό περιβάλλον και τη «σκυταλοδρομία» από κυβέρνηση σε κυβέρνηση για να ικανοποιηθεί κάθε αξίωση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

«Τα κέρδη τους τσακίζουν το λαό - Φτώχεια, ανεργία, σκουπιδαριό», φωνάζουν στις κινητοποιήσεις τους εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς, ο εργαζόμενος λαός, που αντιδρά σε αυτήν την κόλαση, συμπυκνώνοντας σε μερικές λέξεις την πηγή της κακοδαιμονίας του.