Ξεκίνησε την Πέμπτη στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο «Αρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού». Η συζήτηση για αλλαγή του νόμου που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη του 2019, και όριζε τις προϋποθέσεις συμμετοχής των αποδήμων στις εκλογές από τον τόπο κατοικίας τους στο εξωτερικό, ξανάνοιξε πριν από λίγες μέρες, ύστερα από δηλώσεις που έκανε σε ομογενειακή εφημερίδα της Νέας Υόρκης η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Τζάκρη, θέτοντας ζήτημα κατάργησης των περιορισμών που υπάρχουν στον ισχύοντα νόμο και τους οποίους το κόμμα της είχε ψηφίσει. Η κυβέρνηση «άρπαξε την πάσα» και κατέθεσε το σχετικό νομοσχέδιο, τροφοδοτώντας τον αποπροσανατολιστικό καβγά, μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα και τις αγωνίες του ελληνικού λαού και των αποδήμων. Ακολουθεί η παρέμβαση του Γιάννη Γκιόκα, βουλευτή του ΚΚΕ, στην Επιτροπή της Βουλής.

Ποιο είναι το νόημα της σημερινής συζήτησης, όταν υπάρχει νόμος ψηφισμένος και όταν αυτό που θα είχε νόημα θα ήταν να γίνει μία συζήτηση για να δούμε πώς προχωράει η εφαρμογή αυτού του νόμου και τι ζητήματα προκύπτουν;

Δεν κάνετε αυτήν τη συζήτηση και με βάση τις ανεκδιήγητες δηλώσεις της κυρίας Τζάκρη ξανανοίγετε μια ολόκληρη νομοπαρασκευαστική διαδικασία, η οποία θα εξελιχθεί σε έναν αποπροσανατολιστικό δικομματικό καβγά. Σε συνθήκες πανδημίας, κρίσης, προβλημάτων, κατάρρευσης, σε μια περίοδο που ο λαός δίνει μία μάχη ζωής, η πολιτική προτεραιότητα της ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών είναι να φέρει έναν τέτοιο νόμο, για να στηθεί ένα επικοινωνιακό δικομματικό σόου.

Τι αποδεικνύεται με όλη αυτήν την ιστορία; Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός όλων σας, και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Αποδεικνύονται τα πολιτικά παιχνίδια που παίζετε στις πλάτες των αποδήμων, η απροκάλυπτη και αποκρουστική ψηφοθηρία που κάνετε. Ολη αυτή η συζήτηση είναι ενδεικτική τού πώς αντιμετωπίζετε τους απόδημους.

Τους αντιμετωπίζετε ως «κουκιά», και την ίδια στιγμή είστε εσείς, τα ίδια κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, οι πολιτικοί σας πρόγονοι, ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια που κυβέρνησε, που ευθύνεστε για τον ξεριζωμό αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους.

Από το αμίμητο «Η μετανάστευση είναι ευλογία Θεού διά τον τόπο» της δεκαετίας του '60, μέχρι τα νέα κύματα μεταναστών στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, η μετανάστευση ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών που έκαναν οι κυβερνήσεις και ενός βάρβαρου και απάνθρωπου συστήματος. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο η μετανάστευση και η προσφυγιά. Και σήμερα οι θύτες έρχονται να εμφανιστούν ως προστάτες. Τεράστια υποκρισία!

Λέτε ότι θέλετε να έχουν φωνή οι Ελληνες απόδημοι. Ποιος σας είπε ότι δεν είχαν ή δεν έχουν φωνή όλα αυτά τα χρόνια; Και φωνή έχουν, και συλλόγους έχουν, και οργανώσεις έχουν, και φωνάζουν για τα προβλήματά τους. Ομως φωνάζουν «εις ώτα μη ακουόντων», γιατί οι κυβερνήσεις ποτέ δεν ασχολήθηκαν σοβαρά να λύσουν τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων. Πάμε λίγο πιο συγκεκριμένα, σε ορισμένες παρεμβάσεις του ΚΚΕ το τελευταίο διάστημα:

«Απειλή κλεισίματος των τμημάτων ελληνικής γλώσσας, 100 ελληνόπουλα στο Βερολίνο».

«Μεγάλη αγανάκτηση και ταλαιπωρία προκαλούν στους Ελληνες μετανάστες της Αυστραλίας οι τεράστιες λίστες αναμονής λόγω της δραματικής συρρίκνωσης προσωπικού του προξενείου της Μελβούρνης».

«Κλείσιμο τμημάτων και προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας στο Σίδνεϊ, στη Μελβούρνη, στη Βουδαπέστη, στην Κοπεγχάγη κ.λπ.».

Αυτή είναι η πολιτική σας. Αυτό είναι το «ενδιαφέρον» σας για τους απόδημους και τους μετανάστες εργαζόμενους, φοιτητές, επιστήμονες του εξωτερικού. Σας ανέφερα μόνο ορισμένες παρεμβάσεις του τελευταίου διαστήματος. Γιατί αν ανοίξουμε αυτήν τη συζήτηση, δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Να δούμε τώρα πώς εκφράζεται ο τυχοδιωκτισμός. Η ΝΔ υποστηρίζει τη δυνατότητα όλων των Ελλήνων του εξωτερικού να ασκούν το εκλογικό δικαίωμα από τον τόπο κατοικίας χωρίς κανένα κριτήριο, και με αυτήν τη θέση συντάσσονται ουσιαστικά το ΚΙΝΑΛ, η Ελ. Λύση και επί της ουσίας το ΜέΡΑ25. Πρέπει να ειπωθεί όμως πού οδηγεί αυτή η πρόβλεψη. Οδηγεί δυνητικά στη διαμόρφωση ενός τεράστιου εκλογικού σώματος που θα καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και πιθανότατα δεν θα υφίσταται τις συνέπειες της όποιας πολιτικής επιλογής.

Γιατί; Γιατί είναι δεδομένο ότι μέσα σε αυτό το απροσδιόριστο εκλογικό σώμα θα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν κανέναν οικονομικό ή κοινωνικό δεσμό με τη χώρα, μπορεί να μην έχουν καν επισκεφτεί την Ελλάδα, ενώ η ζωή τους την ίδια στιγμή εξαρτάται ή διαμορφώνεται με βάση τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες μιας άλλης χώρας.

Υπάρχει τέτοιος κίνδυνος ή είναι μόνο στο μυαλό του ΚΚΕ; Ναι, υπάρχει. Και γιατί υπάρχει; Γιατί στο ελληνικό Δίκαιο της ιθαγένειας κυριαρχεί ακόμα και σήμερα το αναχρονιστικό «Δίκαιο του αίματος», για το οποίο κανένα κόμμα - πλην ΚΚΕ - δεν θέτει ζήτημα άμεσης αλλαγής. Αυτό το Δίκαιο, όσον αφορά την απόκτηση της ιθαγένειας, έχει ως αποτέλεσμα όσοι έχουν έστω και έναν μακρινό πρόγονο ελληνικής καταγωγής να μπορούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Αυτό συνεπάγεται την αυτόματη εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους.

Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, αν και κατάγονται από την Ελλάδα, αν και αγαπούν την Ελλάδα, λόγω της μακρόχρονης διαμονής τους στο εξωτερικό - ορισμένοι μπορεί να έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, να είναι εγγόνια μεταναστών - αντικειμενικά έχουν ενσωματωθεί στις κοινωνίες αυτών των χωρών, έχουν συνδέσει τη ζωή και το μέλλον τους με αυτές τις κοινωνίες, διαμορφώνουν κριτήριο και συνείδηση με βάση την πραγματικότητα αυτών των χωρών. Είναι αλήθεια αυτό ή είναι ψέμα; Είναι αλήθεια.

Και επειδή αναφερθήκατε και στην προηγούμενη συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο, τότε είχε γίνει ακρόαση φορέων και είχαμε ρωτήσει έναν εκπρόσωπο της ομογένειας το εξής: Για ποιο λόγο στις ευρωεκλογές, ενώ υπήρχε δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος από τον τόπο κατοικίας και δεν υπήρχε κανένας περιορισμός, δεν γράφτηκαν τόσοι πολλοί;

Γιατί υπήρχε ένας περιορισμός: Οτι έπρεπε να επιλέξουν αν θα συμμετάσχουν στις ελληνικές ευρωεκλογές ή αν θα συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές των χώρων διαμονής τους. Και πολλοί - φυσικό είναι αυτό - επέλεξαν να συμμετάσχουν στις εκλογικές διαδικασίες των χωρών διαμονής τους, γιατί αυτοί οι άνθρωποι εξαρτούν τη ζωή τους από τις εξελίξεις σε αυτήν τη χώρα και όχι στην Ελλάδα.

Τι θα πρέπει να πείτε στον ελληνικό λαό; Γιατί, ξέρετε, το ζήτημα της ψήφου των αποδήμων δεν ενδιαφέρει μόνο όσους ζουν έξω, ενδιαφέρει και όσους ζουν μέσα. Σε αυτόν λοιπόν τον κόσμο θα πρέπει να πείτε ότι αν δεν υπάρχουν κριτήρια, το αν θα δουλεύει οκτάωρο ή δεκάωρο θα το συνδιαμορφώνουν και κάποιοι που δεν εργάζονται στην Ελλάδα. Το ποιο θα είναι το ύψος της σύνταξης θα το συνδιαμορφώνουν και κάποιοι οι οποίοι δεν παίρνουν σύνταξη στην Ελλάδα.

Το τι σχολεία έχουν, τι νοσοκομεία έχουν όσοι ζουν στο εσωτερικό θα το διαμορφώνουν και κάποιοι που δεν επισκέπτονται τα συγκεκριμένα σχολεία και τα συγκεκριμένα νοσοκομεία. Το τι φορολογία έχουν θα το συνδιαμορφώνουν και κάποιοι οι οποίοι δεν φορολογούνται στην Ελλάδα. Το τι εξωτερική πολιτική υπάρχει θα το συνδιαμορφώνουν και κάποιοι οι οποίοι δεν θα κληθούν να προστατεύσουν τα σύνορα αν χρειαστεί. Αυτά θα πρέπει να τα πείτε, γιατί αυτό θα συμβεί αν δεν υπάρχουν κριτήρια.

Και βρήκατε την ευκαιρία να ανοίξετε πάλι το θέμα για τα συγκεκριμένα κριτήρια, αξιοποιώντας τις δηλώσεις της κυρίας Τζάκρη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αρμόδιας τομεάρχη, η οποία τι έκανε; Πήγε να χαϊδέψει αυτιά. Αυτό έκανε. Πήγε να χαϊδέψει αυτιά στη Νέα Υόρκη, από τη μια μεριά να καταγγέλλει τα κριτήρια που και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε και από την άλλη μεριά να τους κρύψει ότι δεν θα προσμετράται η ψήφος τους στο εκλογικό αποτέλεσμα.

Αυτός είναι ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός όλων σας, και των μεν και των δε. Στη συνέχεια, βέβαια, ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ να πει ότι εξέθεσε τη δική του αρχική πρόταση, που δεν είχε κριτήρια, κ.λπ.

Πάμε λοιπόν στην αρχική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ; Να ψηφίζουν όλοι, απλά να εκλέγουν έναν αριθμό βουλευτών. Δηλαδή, πάλι ψήφος που μπορεί να οδηγήσει σε έναν απροσδιόριστο αριθμό. Και αυτοί οι άνθρωποι, αν είναι 1 εκατομμύριο ή 1,5 εκατομμύριο που θα ψηφίζουν, δεν θα επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις;

Δεύτερον, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ λέει ενιαίο ψηφοδέλτιο. Ενιαία είναι η ομογένεια; Οπως ο ελληνικός λαός έχει κοινωνικές και ταξικές διαφοροποιήσεις, έτσι έχει και η ομογένεια. Επομένως, το ενιαίο ψηφοδέλτιο τι λογικές καλλιεργεί; Συν το γεγονός ότι στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποκλείεται και η επιστολική ψήφος, που είναι βασικό ζήτημα.

Απέναντι σε αυτά τα πολιτικά παιχνίδια στέκεται η καθαρή στάση του ΚΚΕ, που μάχεται σταθερά για τα προβλήματα των Ελλήνων μεταναστών. Που από τη μια διευκολύνει την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και από την άλλη διαμορφώνει ένα εκλογικό σώμα που προσομοιάζει με τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού στο εσωτερικό.

Η στάση του ΚΚΕ είχε τρεις βασικούς άξονες: Υπαρξη πραγματικών οικονομικών και κοινωνικών δεσμών, γιατί πρέπει να υπάρχει ενεργητική σχέση του πολίτη με το κράτος, και αυτό δεν είναι κομμουνιστικό, είναι στοιχείο της αστικής λογικής για το ζήτημα της ψήφου, ότι πρέπει να υπάρχει ενεργητική σχέση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του πολίτη με το κράτος. Εσείς ακόμα και από αυτήν την αστική λογική στο συγκεκριμένο θέμα έχετε πάρει διαζύγιο, και από την κοινή λογική εν γένει.

Ο δεύτερος άξονας ήταν η διαπίστωση ενός ελάχιστου χρόνου παρουσίας στη χώρα. Και ο τρίτος άξονας ήταν η αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκλογικά τμήματα του εξωτερικού. Οχι επιστολική ψήφος, όχι ηλεκτρονική ψήφος, αυτά τα δήθεν μοντέρνα. Ετσι κατοχυρώνεται η εγκυρότητα της ψήφου μέσα από την αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκλογικά τμήματα. Διότι, είδατε τη συζήτηση που ξέσπασε με αφορμή τις εκλογές στις ΗΠΑ για το ζήτημα της επιστολικής ψήφου, ή παλιότερα στην Ιταλία.

Αυτά ήταν τα κριτήρια, τα οποία, κατά τη γνώμη μας, έχουν ευρύτατη αποδοχή και από όσους ζουν εδώ, αλλά και από τους απόδημους. Δεν είναι κριτήρια περιορισμού του εκλογικού δικαιώματος, όπως λέτε. Είναι προϋποθέσεις διευκόλυνσης για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τον τόπο κατοικίας.

Οπως επίσης είναι και η διεθνής πρακτική, γιατί μεγάλα κράτη, η Μεγάλη Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, θέτουν παρόμοια κριτήρια για την ψήφο των δικών τους αποδήμων και τη συμμετοχή τους στις εκλογές. Είναι αυτονόητο γιατί αυτά τα κράτη βάζουν κριτήρια. Για να μην υπάρχουν και οργανωμένα συμφέροντα που να επηρεάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα σε μια χώρα.

Επίσης, αυτά τα κριτήρια συνάδουν με την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Επιπλέον, είναι και προς το συμφέρον των ίδιων των αποδήμων, γιατί σκεφτείτε ένα οριακό εκλογικό αποτέλεσμα να κρινόταν από κάποιους που δεν έχουν δεσμούς με τη χώρα. Τι πολιτικά ζητήματα θα άνοιγε αυτό και τι λογικές θα τροφοδοτούσε, οι «μέσα» και οι «έξω».