Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο.

Είναι ζητούμενο αν και κατά πόσο συζητάμε σε σταθερή βάση το ιδεολογικοπολιτικό μέτωπο της παρέμβασής μας, τις συγκεκριμένες προτεραιότητες που θέτουμε για τη δράση της ΚΟΒ, μέσα στην ΚΟΒ, προκειμένου να γίνεται πιο αποτελεσματική στη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων γύρω της.

Πρέπει να απαντάμε σε κάθε φάση της δουλειάς μας έχοντας επίγνωση του γενικού πολιτικού ζητήματος, δηλαδή της πάλης για την εργατική εξουσία, πώς ταυτόχρονα θα φωτιστεί το ειδικό, το κλαδικό, το τοπικό. Αυτό απαιτεί, εκτός των άλλων, το μέλος της ΚΟΒ να είναι σε θέση να απαντάει σε μεγάλα ερωτήματα ευρύτερης σημασίας, να ανοίγει νέα ζητήματα, να παίρνει υπόψη του την κυρίαρχη προπαγάνδα και την αντανάκλασή της στον χώρο δράσης του.

Το προηγούμενο διάστημα απασχόλησε την Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου η αποτύπωση της θέσης μας για τη διαχείριση των απορριμμάτων, του νερού, εξειδικευμένη και εμπλουτισμένη με τα ιδιαίτερα στοιχεία του αστικού σχεδιασμού για την περιοχή μας. Την ίδια περίοδο, με αφορμή μέτωπα που ανοίγαμε σε χώρους δουλειάς μελετήσαμε πιο επισταμένα κλάδους και επιχειρήσεις όπως μονοπώλιο στον κλάδο του εμπορίου ή επιχείρηση από τους leaders του κλάδου των τροφίμων.

Μέσα από την προσπάθεια αυτή εμπλουτίσαμε τη συζήτηση στις ΚΟΒ, φωτίσαμε τις αιτίες που δημιουργούν τις σκληρές συνθήκες δουλειάς, αποτυπώσαμε ποιο είναι το συγκεκριμένο σχέδιο της αστικής τάξης και του κράτους της που φέρνει σε χειρότερη θέση τους εργαζόμενους του κλάδου και της επιχείρησης. Στηρίξαμε έτσι και τις Κομματικές Ομάδες των μαζικών φορέων ώστε να ξεφύγουν από τον πρακτικίστικο τρόπο λειτουργίας και συζήτησης, να επικεντρωθούν στη διαμόρφωση διεκδικητικού πλαισίου που να πατάει στα προβλήματα και να ανοίγει τον δρόμο για την ικανοποίηση των αναγκών. Ακόμα, στο πώς περισσότεροι εργαζόμενοι θα ενταχθούν στην καθημερινή λειτουργία του σωματείου και στο να φωτίζουν τις αιτίες που διαμορφώνουν τις συνθήκες δουλειάς και ζωής των εργατών.

Συνέπεια αυτής της δουλειάς ήταν στρατολογίες εργαζομένων σε κρίσιμες επιχειρήσεις του νομού, κατακτήσεις εργαζομένων σε χώρους όπου η εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία ήταν το μοναδικό κεκτημένο, διεύρυνση του περίγυρου των ΚΟΒ με εργαζόμενους που δεν είχαν καμία προηγούμενη σχέση με το Κόμμα, αλλά και καλύτερη στοιχειοθέτηση της επικαιρότητας της επαναστατικής πρότασης του Κόμματος.

Σε όλες τις περιπτώσεις, χωρίς να αποφεύγουμε αστοχίες και παραλείψεις, απαιτήθηκε συνδυασμός βασικών στοιχείων της δουλειάς μας. Πρώτον, η καλή επεξεργασία των πλαισίων πάλης, ώστε να απαντάμε στις αγωνίες των εργαζομένων παίρνοντάς υπόψη το επίπεδο συνείδησής τους. Δεύτερον, απαιτήθηκε επίμονη και συστηματική οργανωτική δουλειά μέσα στα σωματεία, στις σωματειακές επιτροπές, ώστε να συμμετέχουν περισσότεροι εργαζόμενοι στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή του αγώνα, κάθε κινητοποίησης. Τρίτον, η ταυτόχρονη πολιτική οργανωτική δουλειά της ΚΟΒ, η οποία διεξάγει ολοκληρωμένα την ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση και ανοίγει δρόμους για την πολιτικοποίηση του αγώνα και την ωρίμανση συνειδήσεων.

Για παράδειγμα, στο εργοστάσιο της ανακύκλωσης (ΚΔΑΥ Ηρακλείου) ο αγώνας των εργαζομένων έχει περάσει από πολλές διακυμάνσεις, με ελπιδοφόρες κατακτήσεις σε περίοδο συνολικής υποχώρησης, αλλά και σημαντικά πισωγυρίσματα. Οσο σωστά διεκδικούσαμε να μην περάσουν τα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας, για τους μισθούς, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας κ.λπ., άλλο τόσο σωστό ήταν να ζυμώνουμε ως διεκδίκηση το «καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στα σκουπίδια». Ποιος άλλος τρόπος υπάρχει για να καλλιεργήσεις την πρόταση του Κόμματος για την ανάπτυξη και αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων του κλάδου σε όφελος των εργαζομένων και της λαϊκής οικονομίας στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας;

Ενα ακόμα παράδειγμα. Η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στο κλαδικό συνδικάτο διαμόρφωσε αγωνιστικό πυρήνα σε μεγάλο σούπερ μάρκετ, απέναντι στην ισχυρή εργοδοτική τρομοκρατία αλλά και την παρέμβαση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μέσα από αυτές τις παρεμβάσεις οι κομμουνιστές συνδικαλιστές αναγνωρίστηκαν ακόμα και σε τμήματα εργαζομένων που βρίσκονταν έξω από το σωματείο, χωρίς συμμετοχή στους αγώνες. Ωστόσο, παρά το κατεκτημένο κύρος, ο πυρήνας των πρωτοπόρων δεν διευρυνόταν με περισσότερους αποφασισμένους εργαζόμενους. Στον κομματικό πυρήνα της επιχείρησης φούσκωνε διαρκώς ο προβληματισμός «γιατί συμμετέχουμε μόνο εμείς και όχι περισσότεροι συνάδελφοί μας, αφού όλοι βλέπουν ποιος έχει δίκιο;». Είναι λοιπόν κρίσιμο ζήτημα της καθοδηγητικής μας δουλειάς, για την ανάπτυξη του αγώνα, η πολιτικοποίηση με τη διαρκή εξειδίκευση των αιτημάτων των συνθημάτων, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκειά του, όπως και στη διεξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων μετά το τέλος του. Ετσι ώστε οι εργαζόμενοι που αναλαμβάνουν τη μεγάλη υπόθεση της οργάνωσης της αντιπαράθεσης με την εργοδοσία να αντιλαμβάνονται τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δρουν, όχι μόνο μέσα στον χώρο δράσης τους αλλά συνολικά την κατάσταση που έχει διαμορφώσει συνειδήσεις και διαθέσεις, τη συνολικότερη πορεία του πολιτικού και συνδικαλιστικού αγώνα.

Το στοίχημα, τελικά, είναι η πολύπλευρη συνδυασμένη δουλειά να γίνεται τρόπος ζωής και παρέμβασης της κάθε ΚΟΒ στον χώρο της. Το καθήκον αυτό σχετίζεται με τον δικό μας ρόλο, το ρόλο του καθοδηγητικού Οργάνου στο πώς βοηθάμε ώστε κάθε ΚΟΒ να παράγει το δικό της έργο. Ετσι η ΚΟΒ και τα μέλη της θα βρίσκονται όλο και πιο μπροστά από τις εξελίξεις, δεν θα ακολουθούν απλά την επικαιρότητα, δεν θα παρεμβαίνουν μόνο κάτω από την πίεση των εξελίξεων, αλλά και όταν παρεμβαίνουν θα παίρνουν υπόψη τους τη συνολική διαπάλη και το πώς αυτή επιδρά στον χώρο ευθύνης τους.