Και κάπως έτσι γέμισαν τις τελευταίες μέρες οι αναλύσεις στις εφημερίδες, στα διαδιδικτυακά ΜΜΕ, στην τηλεόραση και τις ραδιοφωνικές εκπομπές, με ένταση, παλμό και διάρκεια και με έναν προφανή στόχο να περάσει μαζικά στον ελληνικό λαό το ΝΑΤΟικό αφήγημα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, που σύμφωνα με όλες τις έρευνες και δημοσκοπήσεις συναντά μεγάλες δυσκολίες, δεν πάει πολύ καλά, με αποτέλεσμα να «εκρήγνυνται» γνωστοί και μη εξαιρετέοι αρθρογράφοι και παπαγαλάκια με το τι θα γίνει επιτέλους με αυτήν την κατάσταση!

Βλέπετε, στις σημερινές πολεμικές συνθήκες το δόγμα είναι: Οποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας, δεν «χωράει» σήμερα ούτε καν μια μεσοβέζικη στάση. Πρέπει εδώ και τώρα να υπάρξει πλήρης ευθυγράμμιση, πλήρης συστράτευση. Ολοι είμαστε με το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τις ΗΠΑ και το ανδρείκελό τους Ζελένσκι στην Ουκρανία και αυτή την επιλογή την βαφτίζουμε ψευδώς ότι «είμαστε με τον ουκρανικό λαό». Γιατί απ' ό,τι φαίνεται τα πράγματα στο μέλλον θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα, ακόμα πιο σύνθετα, ακόμα πιο γενικευμένα και η εμπλοκή ακόμα βαθύτερη, με όλες τις μορφές και με όλους τους τρόπους.

Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να συζητήσουμε για το ποιο μέρος αυτής της «πραγματικότητας» που παρουσιάζεται με δραματικούς τόνους και αφορά θύματα της απαράδεκτης ρωσικής επέμβασης είναι κομμάτι ενός προπαγανδιστικού μηχανισμού που αποτελεί μέρος του πολέμου. Θα μείνουμε μόνο στο εξής ερώτημα: Πόσο πιο βάρβαρα, πιο καταστροφικά, πόσο πιο ολέθρια είναι αυτά που συμβαίνουν στον πόλεμο της Ουκρανίας σε σχέση με άλλους πολέμους; Πόσες άλλες Μπούκες έχουν συμβεί τα τελευταία 30 χρόνια με ενόχους όχι τους Ρώσους αλλά άλλους, ανάμεσά τους τους ίδιους τους ΝΑΤΟικούς και τους συμμάχους της ουκρανικής κυβέρνησης; Το ερώτημα δεν αποσκοπεί στον συμψηφισμό! Αποσκοπεί να αποκαλύψει ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα, δηλαδή το γεγονός ότι εστιάζεις σε κάτι που είναι χαρακτηριστικό όλων των ιμπεριαλιστικών πολέμων, δηλαδή ότι τα μεγάλα θύματα είναι οι άμαχοι και το παρουσιάζεις σαν καινούργιο, πρωτοφανές, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί και που άρα δικαιολογεί μια ειδική, μια ξεχωριστή αντίδραση σε αυτό το ζήτημα!

Παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία λοιπόν από τους «πολέμους» των «φιλελεύθερων δημοκρατιών».

ΙΡΑΚ, 1991: Στις 13 Φλεβάρη 1991, δύο ειδικές βόμβες των ΗΠΑ από αμερικανικά αεροσκάφη «Stealth» έπληξαν ένα πολιτικό καταφύγιο στη Βαγδάτη. Οι καθοδηγούμενες βόμβες διείσδυσαν στην παχιά οπλισμένη οροφή σκυροδέματος του καταφυγίου που ήταν γεμάτος γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους. 408 από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στην έκρηξη σχεδόν μισού τόνου εκρηκτικών. Κομματιάστηκαν από θραύσματα, σκοτώθηκαν από συντρίμμια ή εξαϋλώθηκαν από το τεράστιο ωστικό κύμα.

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ, 1999: Κατά τη διάρκεια των 78 ημερών (24.3.1999 - 9.6.1999) των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, ο θλιβερός απολογισμός σε ανθρώπινες απώλειες και υλικές ζημιές ήταν τεράστιος. Εκτοξεύτηκαν 420.600 πύραυλοι. Η συνολική μάζα των πυραύλων που έπεσαν ήταν περίπου 22.000 τόνοι. 1.002 μέλη του γιουγκοσλαβικού στρατού σκοτώθηκαν και περίπου 2.000 πολίτες σε Σερβία και Μαυροβούνιο. Τα δε θύματα των βομβαρδισμών στο Κόσοβο, όπου η σερβική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση, ήταν περίπου 4.000. Ο όρος «παράπλευρες απώλειες» χρησιμοποιήθηκε όταν το ΝΑΤΟ χτύπησε μια γραμμή Αλβανών προσφύγων στο Κοσσυφοπέδιο, ένα πολιτικό τρένο, την αγορά αγροτών στη Νις, τη Νευρολογική κλινική ή την κινεζική πρεσβεία στο Βελιγράδι.

ΙΡΑΚ, 2003: Οι συνεχείς βομβαρδισμοί άρχισαν στις 19 Μάρτη 2003 και στις 21 Μάρτη ξεκίνησε η κύρια βομβιστική εκστρατεία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Οι δυνάμεις του εκτόξευσαν περίπου 1.700 αεροπορικά είδη (504 χρησιμοποιώντας πυραύλους «Κρουζ»)... Μελέτες με βάση τον πληθυσμό παράγουν εκτιμήσεις για τον αριθμό των θυμάτων του πολέμου στο Ιράκ που κυμαίνονται από 151.000 βίαιους θανάτους από τον Ιούνη του 2006 σε 1.033.000 υπερβολικούς θανάτους...

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ, 2002 - 2021: Στις 6 Ιούλη 2008, ένας μεγάλος αριθμός Αφγανών πολιτών περπατούσαν σε μια περιοχή που ονομάζεται Καμάλα... Οταν η ομάδα σταμάτησε για ξεκούραση, χτυπήθηκε διαδοχικά από τρεις βόμβες από στρατιωτικά αεροσκάφη των ΗΠΑ. Η πρώτη βόμβα χτύπησε μια ομάδα παιδιών που ήταν μπροστά από την κύρια πομπή, σκοτώνοντάς τα ακαριαία. Λίγα λεπτά αργότερα το αεροσκάφος επέστρεψε και έριξε μια δεύτερη βόμβα στο κέντρο της ομάδας, σκοτώνοντας μεγάλο αριθμό γυναικών.

Η επιδρομή στο Νάραγνγκ έγινε τις πρώτες πρωινές ώρες της 27ης Δεκέμβρη 2009. Σύμφωνα με ισχυρισμούς, η ομάδα εφόδου έσυρε τα θύματα από τα κρεβάτια τους και τα πυροβόλησε στο κεφάλι ή στο στήθος. Τα περισσότερα θύματα ήταν ηλικίας μεταξύ 12 και 18 ετών και είχαν εγγραφεί σε τοπικά σχολεία. Ενας ντόπιος πρεσβύτερος, ο Γιαν Μοχάμεντ, είπε ότι 3 αγόρια σκοτώθηκαν σε ένα δωμάτιο και 5 ήταν δεμένα με χειροπέδες πριν πυροβοληθούν. «Είδα τα σχολικά βιβλία τους καλυμμένα με αίμα», είπε. Το ΝΑΤΟ παραδέχθηκε ότι ενέκρινε την επιχείρηση.

Στις 3 Οκτώβρη 2011, ένα πολεμικό πλοίο «AC-130» των Ηνωμένων Πολιτειών έριξε 211 οβίδες στο κεντρικό κτίριο του νοσοκομείου στη βόρεια αφγανική πόλη Κουντούζ, όπου οι ασθενείς κοιμόντουσαν στα κρεβάτια τους ή χειρουργούνταν... Τουλάχιστον 42 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένων 24 ασθενών, 14 υπαλλήλων και 4 επιστατών. Τριάντα επτά τραυματίστηκαν. Ασθενείς κάηκαν στα κρεβάτια τους, το ιατρικό προσωπικό αποκεφαλίστηκε ή έχασε τα άκρα του. Αλλοι πυροβολήθηκαν από αέρος ενώ έφευγαν από το φλεγόμενο κτίριο. Η επίθεση διήρκεσε περίπου μία ώρα...

ΣΥΡΙΑ: Η μάχη της Ράκα διήρκεσε από τις 6 Ιούνη έως τις 17 Οκτώβρη 2017. Ξεκίνησε από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις και υποστηρίχθηκε από μαζικές αεροπορικές επιδρομές και χερσαία στρατεύματα ενός συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Αμερικανοί στρατιώτες ανακρίθηκαν και είπαν ότι «για εμάς, όλοι όσοι ήταν μέσα στη Ράκα θεωρούνταν μαχητές της Ισιδας». Αποτέλεσμα; Ολόκληρες οικογένειες που προσπάθησαν να ξεφύγουν από τη βία σφαγιάστηκαν αδιακρίτως...

ΥΕΜΕΝΗ, 2014: Το μεσημέρι της 15ης Μάρτη 2014 δύο εναέριες βόμβες έπληξαν την αγορά της Μαστάμπα, περίπου 45 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας. Η Human Rights Watch πήρε συνέντευξη από 23 μάρτυρες των αεροπορικών επιθέσεων, καθώς και υγειονομικούς σε δύο νοσοκομεία της περιοχής που δέχθηκαν τους τραυματίες. Τουλάχιστον 50 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι περισσότεροι από τους οποίους παιδιά και έφηβοι, σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC).

ΛΙΒΥΗ: Στις 19 Μάρτη 2011, ξεκίνησε η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Στο αποκορύφωμά της, η επιχείρηση περιελάμβανε 21 πλοία του ΝΑΤΟ και περισσότερα από 250 αεροσκάφη... Μέχρι τις 28 Απρίλη 2011, οι ΗΠΑ είχαν πραγματοποιήσει το 75% όλων των εναέριων ανεφοδιασμών, παρείχαν το 70% των πληροφοριών, της επιτήρησης και της αναγνώρισης της επιχείρησης και συνέβαλαν στο 24% του συνόλου των χρησιμοποιούμενων αεροσκαφών.

Τα παραπάνω είναι τα εγκλήματα της ...φιλελεύθερης δημοκρατίας. Είναι μαύρες σελίδες, αντίστοιχες με αυτές στην Μπούκα, γιατί είναι όλα τους παιδιά της ίδιας μήτρας που σκοτώνει και δολοφονεί λαούς.

Είναι διαφορετικά στρατόπεδα ληστών, στο ίδιο όμως μέτωπο. Διαπράττουν το ίδιο έγκλημα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Γιατί δεν είναι πόλεμος ανάμεσα σε αυταρχικούς και δημοκράτες. Είναι ένας άδικος πόλεμος ανάμεσα σε ιμπεριαλιστές. Ανάμεσα σε εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων. Για το αν θα βγουν κερδισμένοι η «ExxonMobil», η «Gazprom», η «Shell», η «Rosneft», η «Microsoft», η «Hawei». Αυτοί συγκρούονται. Και αυτοί μπροστά στον ανταγωνισμό για τις αγορές και τα κέρδη δεν υπάρχει έγκλημα που δεν είναι ικανοί να κάνουν!! Την άδικη, αντιδραστική φύση αυτού του πολέμου προσπαθούν να κρύψουν τα ΝΑΤΟικά παπαγαλάκια για να κάνουν τον λαό να διαλέξει στρατόπεδο ληστών. Ομως δεν θα τους περάσει.