Από τα τέλη Γενάρη οι Κομματικές Οργανώσεις της Νέας Ιωνίας ανέπτυξαν μια πλούσια και ποικιλόμορφη δραστηριότητα με αφορμή την απόφαση της δημοτικής αρχής της Νέας Ιωνίας να μεταφέρει τον σταθμό απορριμματοφόρων του δήμου στην περιοχή «Ανθρακωρυχεία» της Αλσούπολης, στο οικόπεδο που στεγάζονταν παλιά οι εγκαταστάσεις της εταιρείας «ΑΛΤΕΚ».

Εκεί λειτουργούσαν από το 1940 έως το 1957 τα λιγνιτωρυχεία της Καλογρέζας και στο σημείο υπάρχει το μοναδικό σιλό φόρτωσης λιγνίτη που διασώζεται πανελλαδικά. Πρόκειται δηλαδή για χώρο σημαντικής ιστορικής αξίας αφού εκεί χιλιάδες ανθρακωρύχοι έχυσαν τον ιδρώτα τους, αρρώστησαν και πέθαναν από τις άσχημες συνθήκες εργασίας, ενώ πολλοί τροφοδότησαν τη μεγάλη ΕΑΜική Αντίσταση στην περιοχή. Εξι ανθρακωρύχοι ήταν μεταξύ των 22 κομμουνιστών και αγωνιστών που εκτελέστηκαν στο Μπλόκο της Καλογρέζας στις 15 Μάρτη του 1944. Δεκάδες οικογένειες της Αλσούπολης, της Καλογρέζας και όλης της Νέας Ιωνίας έχουν μνήμες από τα ανθρακωρυχεία, καθώς οι πατεράδες και οι παππούδες τους ήταν ανθρακωρύχοι που εργάστηκαν εκεί.

Με το που έγινε γνωστή η πρόταση της δημοτικής αρχής, υπήρξε έντονη και δικαιολογημένη αγανάκτηση ανάμεσα στους κατοίκους καθώς, εκτός των παραπάνω, ο συγκεκριμένος χώρος βρίσκεται ακριβώς δίπλα από σχολεία και μέσα σε κατοικημένη περιοχή.

Στην πραγματικότητα, αυτή η εξέλιξη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στα συσσωρευμένα προβλήματα που βιώνει ο λαός της περιοχής. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που οι ίδιοι οι κάτοικοι μας έλεγαν, δηλαδή πως «ζούμε τη φτώχεια, την ακρίβεια, την ανεργία, παγώνουμε κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας και τώρα αποφάσισαν να μας φέρουν και τα σκουπίδια έξω από τα σπίτια μας; Ως εδώ!...».

Τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, από την πρώτη στιγμή, με γρήγορα αντανακλαστικά μπήκαν μπροστά για την πλατιά ενημέρωση του κόσμου. Με μαζικές εξορμήσεις ανέδειξαν την αρνητική αυτή εξέλιξη, αλλά και τις ανάγκες που μένουν ακάλυπτες σε υποδομές, όπως η έλλειψη παιδικού σταθμού, ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου, χώρων αθλητισμού, Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και άλλες. Οι κομμουνιστές, όντας αναγνωρισμένοι στην περιοχή λόγω της μακρόχρονης δράσης τους, πρωτοστάτησαν ώστε να οργανωθεί ο αγώνας του λαού μέσα από τα σωματεία του και τους μαζικούς του φορείς.

Απαντήσαμε προκαταβολικά στην προσπάθεια της δημοτικής αρχής να βάλει τη μια γειτονιά απέναντι στην άλλη, καθώς ούτε ο χώρος του δημοτικού σταδίου της Νέας Ιωνίας, όπου στεγάζονται σήμερα τα απορριμματοφόρα, είναι κατάλληλος. Θέσαμε πως πρέπει να φύγουν και από εκεί και να βρεθεί άλλος χώρος με κριτήριο την προστασία της υγείας των κατοίκων και του περιβάλλοντος, υπογραμμίζοντας παράλληλα το θέμα του χωροταξικού σχεδιασμού από αστικές κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές που διαχρονικά παραχωρούν ελεύθερους χώρους στο κεφάλαιο και όχι για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες.

Οι διεκδικήσεις που διαμορφώσαμε ήταν από την αρχή σαφείς και συγκεκριμένες: Να μη μεταφερθούν τα απορριμματοφόρα στο οικόπεδο της «ΑΛΤΕΚ», να δεσμευτεί ο χώρος από τον δήμο για τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας και να βρεθεί άλλος κατάλληλος χώρος για να φύγουν τα απορριμματοφόρα από το δημοτικό στάδιο.

Ξεδιπλώνοντας την παρέμβασή μας, αξιοποιήσαμε όλες τις δυνατότητες για να γίνει γνωστό το θέμα, για να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση, για να παρθεί πίσω αυτή η απαράδεκτη απόφαση. Αμεσα κατατέθηκε Ερώτηση του Κόμματος στη Βουλή και χιλιάδες αντίτυπα μοιράστηκαν στην περιοχή. Οι κομμουνιστές δημοτικοί σύμβουλοι δημοσίευσαν ανακοίνωση και έθεσαν το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου η δημοτική αρχή μαζί με τις παρατάξεις του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκαν ακόμη και τη διεξαγωγή συζήτησης.

Την ίδια στιγμή μαζί με άλλους αγωνιστές θέσαμε το θέμα στα σωματεία της περιοχής, στους συλλόγους γονέων και εκπαιδευτικών, στα αθλητικά σωματεία, στους συλλόγους γυναικών. Αποτέλεσμα ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων, των συλλόγων και των άλλων μαζικών φορέων, με ομοφωνία στα ΔΣ, αποφάσισαν την πραγματοποίηση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, ενώ ταυτόχρονα κάθε φορέας με ανακοινώσεις, δελτία Τύπου, αφίσες και τρικάκια ενημέρωνε τον λαό της περιοχής.

Η μαζικότητα της συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε από τους φορείς ξεπέρασε κάθε προηγούμενο για τα δεδομένα της περιοχής, κόντρα μάλιστα στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να τη μετατρέψουν σε ψηφοθηρική πασαρέλα των τοπικών στελεχών τους, όπως κάνουν συνήθως. Ηταν τέτοια η απήχηση που στη διασπαστική συγκέντρωση που κάλεσε η δημοτική αρχή δύο μέρες πριν από την προγραμματισμένη κινητοποίηση των φορέων, παραβρέθηκαν μόνο 4 κάτοικοι και τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.

Ολο αυτό το διάστημα, η προσπάθεια των δυνάμεων αυτών ήταν να καλλιεργούν τη λογική της υποταγής και του «καθίστε στα αυγά σας», λέγοντας ότι το ζήτημα δήθεν θα λυθεί με την αλλαγή της δημοτικής αρχής από μια άλλη, πιο φιλολαϊκή, εννοώντας τον εαυτό τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στο Δημοτικό Συμβούλιο έθεσε το ζήτημα της «ανικανότητας» της δημοτικής αρχής να υλοποιεί αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, επιχειρηματολογώντας ότι με διαφορετικούς χειρισμούς στο συγκεκριμένο θέμα δεν θα ξεσπούσαν αντιδράσεις, ταυτιζόμενοι από τη μια με την αντιλαϊκή γραμμή της δημοτικής αρχής και προβάλλοντας εαυτούς ως καλύτερους διαχειριστές.

Η συγκέντρωση αποφάσισε την κλιμάκωση του αγώνα με τη δημιουργία συντονιστικού των φορέων και με νέα κινητοποίηση στο δημαρχείο. Εκεί οι φορείς και οι κάτοικοι αντιμετωπίστηκαν ως «εχθρός - λαός», αφού η δημοτική αρχή παρέταξε αστυνομία και ασφαλίτες εναντίον τους. Αμεσα και κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης αποφασίστηκε νέα σύσκεψη για την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα.

Ολες οι δραστηριότητες που ακολούθησαν ήταν μαζικές, με την ενεργή συμμετοχή των κατοίκων στη λήψη και την εφαρμογή των αποφάσεων, με χαρακτηριστικό την ομόθυμη απόφαση για κλιμάκωση των διεκδικήσεων, απαιτώντας όχι μόνο να μην έρθουν τα απορριμματοφόρα αλλά και να δοθεί το οικόπεδο της «ΑΛΤΕΚ» στον λαό, αξιοποιώντας και τις κατάλληλες μορφές αγώνα. Ετσι, οι φορείς αποφάσισαν να ζωγραφίσουν στα κτίρια της «ΑΛΤΕΚ» πώς θέλουν να γίνει ο χώρος όταν αυτός αποδοθεί στον λαό της περιοχής, με συμμετοχή δεκάδων παιδιών και γονέων της περιοχής.

Σπουδαία παρακαταθήκη είναι ότι αναδείχθηκαν, εν μέσω των κινητοποιήσεων, η ίδια η ιστορία των ανθρακωρυχείων και η σημασία της διατήρησης της συλλογικής αγωνιστικής μνήμης ως υπόθεση του ίδιου του λαϊκού κινήματος, ενάντια στην ιστορική λήθη, στη διαστρέβλωση και παραχάραξη της Ιστορίας. Τα σωματεία και οι φορείς, τιμώντας την επέτειο του Μπλόκο της Καλογρέζας, πραγματοποίησαν μεγάλη εκδήλωση ως ένδειξη σεβασμού στη θυσία και τους αγώνες των ανθρακωρύχων, τοποθετώντας τιμητική πλακέτα στον χώρο του οικοπέδου, κάτι που αγκάλιασε μαζικά ο λαός της περιοχής. Την ίδια στιγμή, οι εκπαιδευτικοί μοίρασαν σε γονείς και μαθητές στα σχολεία εκατοντάδες αντίτυπα με την ιστορία των αγώνων των ανθρακωρύχων.

Τελικά, η δημοτική αρχή, υπό το βάρος των κινητοποιήσεων, πήρε πίσω την απόφασή της για τη μεταφορά του αμαξοστασίου των απορριμματοφόρων στο συγκεκριμένο οικόπεδο, επιβεβαιώνοντας ότι τελικά μόνο οι αγώνες μπορούν να φέρουν θετικά για τον λαό αποτελέσματα και δίνοντας ορμή για τη συνέχιση του αγώνα ώστε το οικόπεδο να αποδοθεί οριστικά και αμετάκλητα στον λαό της περιοχής για την ικανοποίηση των αναγκών του σε υποδομές αθλητισμού, πράσινου, πολιτισμού κ.ά.

Μέσα από την όλη αυτή δραστηριότητα επιβεβαιώθηκε ένα κρίσιμο πολιτικό συμπέρασμα: Πως μόνο η αγωνιστική συμπόρευση με τους κομμουνιστές μπορεί να δώσει ελπίδα στον λαό, να συμβάλει στην οργάνωση του αγώνα για τα προβλήματά μας, για να φέρουμε τις ανάγκες μας στο προσκήνιο, για να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.

Ταυτόχρονα, προκύπτουν και άλλα πολύτιμα συμπεράσματα για τους κομμουνιστές:

1. Αναδείχτηκε η σημασία των γρήγορων αντανακλαστικών σε κάθε εξέλιξη, ως προϋπόθεση για να εξασφαλίζεται εξαρχής ένας σωστός, ριζοσπαστικός προσανατολισμός στην πάλη και την οργάνωσή της.

2. Επιβεβαιώθηκε πόσο σπουδαίο είναι να έχουμε διαμορφωμένους δεσμούς με λαϊκό κόσμο σε κάθε γειτονιά για να εντοπίζονται οι αγωνιστικές του διαθέσεις.

3. Δεν υποτιμάμε κανένα πρόβλημα καθώς αυτό μπορεί να είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι στη συσσωρευμένη αγανάκτηση του λαού μας για την αντιλαϊκή επίθεση που βιώνει, να τον οδηγήσει σε αγωνιστικά ξεσπάσματα.

4. Αναδείχτηκε η ανάγκη ύπαρξης υποδομής στο κίνημα σε μια περιοχή, δηλαδή η σημασία να δουλεύουμε παντού με κατεύθυνση να λειτουργούν τα σωματεία και οι μαζικοί φορείς, να φτιάχνονται νέες δομές του κινήματος, να αλλάζουν οι συσχετισμοί προς όφελος των ταξικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων.

5. Πολύ σημαντικό είναι να φροντίζουμε ώστε τα ίδια τα σωματεία και οι φορείς να κάνουν δική τους υπόθεση την οργάνωση του αγώνα, να δρουν σε συνεργασία αλλά και με αυτοτελές σχέδιο, να μη μένουμε στο να βάζουν απλά την υπογραφή τους σε ένα κάλεσμα.

6. Κρίσιμο είναι να εμπιστευόμαστε χωρίς ενδοιασμούς τον κόσμο που συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, να αναλαμβάνει ευθύνες, εμπεδώνοντας ότι ο αγώνας είναι δική του υπόθεση και όχι κάποιων άλλων που τον οργανώνουν «αντ' αυτού». Με την αγωνιστική πείρα καλλιεργείται η ανάγκη σταθερής συμμετοχής στον οργανωμένο αγώνα, μαζικοποίησης των σωματείων και των μαζικών φορέων, βγαίνουν συμπεράσματα.

7. Η διεξαγωγή της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης απαιτεί συλλογική επεξεργασία, συνεχή παρακολούθηση, ώστε να θέτουμε εύστοχα τα ζητήματα, να απαντάμε άμεσα.

8. Η αναγκαιότητα τα ίδια τα σωματεία και οι φορείς του λαϊκού κινήματος να διατηρούν τη συλλογική αγωνιστική μνήμη του λαού μας ενάντια στην προσπάθεια παραχάραξης και αναθεώρησης της Ιστορίας.

Με παρακαταθήκη την παραπάνω πείρα μπορούμε σήμερα από καλύτερες θέσεις να οργανώσουμε τη δράση μας γύρω από κάθε πρόβλημα, να καθοδηγούμε την πάλη του λαού μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, δουλεύοντας με τις Αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου του Κόμματός μας.