Ομιλητής ήταν ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος ανέδειξε τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που γεννούν την εκμετάλλευση, την κακοποίηση και τη βία, και οι οποίοι στο σύνολό τους αποτελούν το καπιταλιστικό σύστημα, τον βούρκο μέσα στον οποίο γεννιούνται και πληθαίνουν όλα τα αποκρουστικά φαινόμενα που δικαίως προκαλούν την οργή και τον προβληματισμό.

Η ευθύνη του κράτους στο κρίσιμο και ευαίσθητο πεδίο της προστασίας των παιδιών ήταν ένα από τα ζητήματα που βρέθηκαν στο επίκεντρο.

Οπως είπε ο Ν. Σοφιανός, «το κράτος των καπιταλιστών ρίχνει όλη τη φροντίδα των παιδιών στη γονική ευθύνη. Αυτή είναι μια πλήρως αντιδραστική πολιτική, γιατί: Ενισχύει την απόλυτη εξάρτηση των παιδιών από τους γονείς, όποιοι κι αν είναι αυτοί, υποκείμενοι στις συνέπειες της φτώχειας, της ανεργίας, ακόμα και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Καταδικάζει τα παιδιά πολλών λαϊκών οικογενειών στη φτώχεια και την ανέχεια, στην εγκατάλειψη του σχολείου, ακόμα και στην κακοποίηση.

Τα στοιχεία που δημοσιεύει το ίδιο το υπουργείο - και ορισμένα τα ανέφερε ο Ν. Σοφιανός - αποδεικνύουν περίτρανα αυτήν την πραγματικότητα: Σε σύνολο 13.888 σχολικών μονάδων υπάρχουν μόνο 1.707 μόνιμοι ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί. Τη χρονιά 2021 - 2022 τοποθετήθηκαν σε σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης περίπου 1.000 ψυχολόγοι, που είχαν στην ευθύνη τους 4.500 σχολικές μονάδες!

«Πώς λοιπόν να εκτιμήσει την προσωπικότητα κάθε μαθητή, κάθε οικογένειας, κάθε εκπαιδευτικού, προκειμένου να παρέμβει προληπτικά; Πέρα από το γεγονός ότι η ανακύκλωσή τους από σχολείο σε σχολείο, κάθε σχολική χρονιά, μπαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη σχέσης εμπιστοσύνης με τα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Αντί της υποχρεωτικής πρόσληψης μόνιμων ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών σε όλα τα σχολεία, σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες των παιδιών - στον αθλητισμό, στον πολιτισμό - περιορίζουν το μέτρο μόνο στις αθλητικές ομοσπονδίες, και εκεί πάλι με κενά.

Για τα σχολεία ανακοινώθηκαν μόνο ορισμένα επιμορφωτικά σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς, που όσο αναγκαία κι αν είναι δεν μπορούν να καλύψουν το τεράστιο κενό από την έλλειψη του κατάλληλου επιστημονικού προσωπικού», επεσήμανε.

Αναλυτική αναφορά έγινε στη μερική μετάθεση στους δήμους και στις Περιφέρειες της ευθύνης για την κοινωνική στήριξη των κακοποιημένων παιδιών και γυναικών, των παιδιών που είναι εγκαταλειμμένα. Είπε επ' αυτού ο Ν. Σοφιανός: «Είναι μέρος από τις 200 αρμοδιότητες που πέρασαν στους δήμους, χωρίς φυσικά να δοθούν οικονομικοί πόροι - υποδομές και το πολύτιμο προσωπικό που χρειάζεται. Τα στοιχεία από τον δήμο Αθηνάς είναι αποκαλυπτικά.

Στον ΚΥΑΔΑ, τον βασικό οργανισμό για την κοινωνική πολιτική του δήμου, στους 197 εργαζόμενους μόλις οι 35 είναι μόνιμο προσωπικό, το 82% είναι κάθε είδους προσωρινοί εργαζόμενοι. Ιδια είναι η εικόνα και στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Αθήνας. Στο Τμήμα για την προστασία του παιδιού, στους 9 εργαζόμενους οι 7 είναι προσωρινοί. Αυτή η υποστελέχωση έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει άμεση ανταπόκριση σε λιγότερες από τις μισές καταγγελίες που φτάνουν στην υπηρεσία κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Αυτό το καθεστώς υπάρχει σε όλους τους δήμους. Αποδεκατισμένο προσωπικό στις κοινωνικές υπηρεσίες, ακόμα και στα αρμόδια τμήματα για τον έλεγχο των καταγγελιών για παραμέληση - κακοποίηση, επισφαλών συνθηκών διαβίωσης παιδιών, καθήκοντα που αφορούν αποφάσεις καθοριστικές για τη ζωή παιδιών - οικογενειών. Τον Φεβρουάριο, που λήγει το κοινωφελές πρόγραμμα χιλιάδων 8μηνιτών, θα αδειάσουν κυριολεκτικά οι υπάρχουσες κοινωνικές υπηρεσίες στους δήμους.

Το πέρασμα ευρύτατων τομέων κοινωνικής πολιτικής στους δήμους, ακόμα και της παροχής των διαφόρων επιδομάτων, εκτός των άλλων άνοιξε τον δρόμο και σε κάθε λογής ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ επιχειρηματιών "αλληλέγγυων και φιλάνθρωπων". Αναπτύσσεται έτσι ένα προβληματικό - επισφαλές ιδιωτικό δίκτυο παροχής υπηρεσιών, με προβληματικές πολιτικές αντιμετώπισης».

Ο Ν. Σοφιανός ανέδειξε και τη συνέχεια των επιδιώξεων της πολιτικής των κυβερνήσεων και του αστικού κράτους, σημειώνοντας: «Η απαίτηση της ΚΕΔΕ γα νέες αρμοδιότητες στους δήμους, με το πέρασμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας μαζί με τη δυνατότητα των δήμων να προσλαμβάνουν προσωπικό στις ανταποδοτικές τους υπηρεσίες, ανοίγει τον δρόμο σε κρίσιμους τομείς που αφορούν την παιδική μέριμνα σε όλες τις πτυχές της. Αυτό που ζητούν οι δήμαρχοι των αστικών κομμάτων είναι οι δημότες να πληρώνουν με νέες εισφορές το προσωπικό για υπηρεσίες που το κεντρικό ή τοπικό κράτος πρέπει να παρέχει δωρεάν».

Κλείνοντας ο Ν. Σοφιανός ανέδειξε τον δρόμο του συλλογικού αγώνα μέσα από τον οποίο δίνεται «ανάσα» από τη δυσωδία και τη νοσηρότητα που έρχεται στην επιφάνεια καθημερινά:

«Η συμμετοχή στον συλλογικό αγώνα για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης και βίας είναι πηγή έμπνευσης για την αγωνιστική και ανυπότακτη με τις δυσκολίες στάση, σε όλα τα επίπεδα της ζωής, και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Εκεί γίνονται μάθημα ζωής οι αξίες της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, η αφοσίωση, ο αλληλοσεβασμός.

Και αυτό μπορεί να το διασφαλίσει οριστικά και αμετάκλητα μια κοινωνία στην οποία ο εργαζόμενος άνθρωπος είναι ελευθερωμένος από τα καπιταλιστικά δεσμά».

Στην εκδήλωση έγιναν παρεμβάσεις από τον Χρήστο Μπόικο, ψυχολόγο, εργαζόμενο στα Κέντρα Κοινότητας του δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης και γραμματέα του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Κοινότητας (ΠΑΝΣΕΚ), την Μαρία Ευαγγελάτου, κοινωνική λειτουργό, εργαζόμενη στην Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου Νέας Ιωνίας και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Ν. Ιωνίας, και την Ειρήνη Τριανταφύλλου, κοινωνική λειτουργό στον Νότιο Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας Αττικής.