Αποτέλεσε το... μεγάλο ατού του Δ. Ρέππα στο συνεχιζόμενο «διάλογο» για το Ασφαλιστικό. Μιλάμε, για τη δήθεν βελτίωση των συντάξεων του ΙΚΑ, για όσους έχουν ασφαλιστεί μετά την 1.1.1993, αφού θα υπολογίζονται στο 70 και όχι στο 60%. Γιατί γράφουμε «δήθεν»; Πρώτον, γιατί καθιερώνεται ταυτόχρονα η τελευταία πενταετία για τον υπολογισμό της σύνταξης, ακυρώνοντας στην πράξη την όποια θεωρητική βελτίωση του ποσοστού υπολογισμού. Δεύτερον, γιατί η υλοποίηση του 70% προϋποθέτει 35 πλήρη χρόνια εργασίας (2% για κάθε εργάσιμο έτος). Προϋπόθεση η οποία πολύ δύσκολα μπορεί να εκπληρωθεί -τουλάχιστον, μέχρι τα 65 χρόνια - μέσα στις γνωστές και συνεχώς επιδεινούμενες σύγχρονες συνθήκες της «απελευθερωμένης αγοράς εργασίας» (πολύ υψηλή ανεργία στις νέες ηλικίες, αυξανόμενη συνεχώς μερική απασχόληση, κλπ., κλπ.). Τρίτον, γιατί μέχρι να πάρουν σύνταξη οι ασφαλισμένοι μετά το 1993 (δηλαδή, από το 2028 το γρηγορότερο και μετά), θα έχουν γίνει αρκετές ακόμη μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.