Μετά από ένα διήμερο (16-17 του Μάρτη), πότε ήρεμων και πότε ζωηρών συζητήσεων και αντιγνωμιών στη βορειοανατολική πόλη του Ρόστοκ, το συνέδριο του ΚΟΔΗΣΟ δημοσιοποίησε το πρόγραμμα με το οποίο κατέρχεται στις γενικές εκλογές της 22ης του Σεπτέμβρη. Επιδιώκει να γίνει η τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη στη Γερμανία - μετά το SPD και τη Χριστιανοδημοκρατία και πριν από τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες (FDP).

Στο συνέδριο μετείχαν 400 αντιπρόσωποι και είχαν κληθεί ως παρατηρητές και αντιπρόσωποι ξένων κομμουνιστικών, σοσιαλιστικών και πρώην κομμουνιστικών κομμάτων. Το ΚΚΕ αντιπροσώπευσε ο Κώστας Βουλγαρόπουλος, μέλος της ΚΕ, που είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει γνώμες με στελέχη του ΚΟΔΗΣΟ και ξένους αντιπροσώπους.

Το εκλογικό πρόγραμμα, που είχε προετοιμαστεί από την ηγεσία και ψηφίστηκε από τους συνέδρους, προβλέπει στα βασικά σημεία του τις εξής επιλογές: Το ΚΟΔΗΣΟ είναι κόμμα αντιπολεμικό, υπέρμαχο της ειρήνης, υπόσχεται να αγωνιστεί για κοινωνική δικαιοσύνη και για τα συμφέροντα των εργαζομένων γενικά και των Ανατολικογερμανών ειδικότερα.

Η πρόεδρος του κόμματος, Γαβριέλα Τσίμερ, στην ομιλία της υποσχέθηκε ότι «ένα σοσιαλιστικό κόμμα πρέπει πάντα να ασκεί αντιπολίτευση, όταν ρίχνονται βόμβες, γίνονται δολοφονίες και παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σ' αυτό, το ΚΟΔΗΣΟ πρέπει να είναι ριζοσπαστικό, έστω κι αν αυτό φαινομενικά δεν το ωφελεί ή μάλιστα το βλάπτει».

Ωστόσο, όταν ένας σύνεδρος από το Σααρμπρίγκεν, σχετίζοντας την αυξημένη επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, ως συνέπεια της νέας στρατηγικής του, υπέβαλε πρόταση άμεσης εξόδου της Γερμανίας από το ΝΑΤΟ και αυτός ο όρος να συμπεριληφθεί στο εκλογικό πρόγραμμα, διαπιστώθηκε διαφορά από τις διακηρύξεις και την πρακτική πολιτική. 129 σύνεδροι ψήφισαν την πρόταση, αλλά η ηγεσία και η πλειοψηφία των συνέδρων (συνολικά 160) την καταψήφισαν. Ως συμβολή υπέρ της ειρήνης η πρόεδρος παρουσίασε στους συνέδρους και την έκκληση αντιπροσώπων αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων - ανάμεσα σ' αυτούς και της ίδιας και του Ρομπέρ Υ, προέδρου του Γαλλικού ΚΚ - προς τους Ευρωπαίους ηγέτες να σταλεί διεθνής στρατός προστασίας των Παλαιστινίων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Η πλειοψηφία του συνεδρίου ακολούθησε την ηγεσία και στην αρχή που διακηρύσσει ότι κατεβαίνει στον εκλογικό αγώνα ως αντιπολίτευση στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων, λόγω της οικονομικοκοινωνικής πολιτικής της σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και της πολεμικής συμμετοχής στο πλευρό των ΗΠΑ. Αλλά ενώ το ηγετικό στέλεχος και επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας, Ντίτμαρ Μπαρτς, άφησε να εννοηθεί γενικά μη συμμετοχή του ΚΟΔΗΣΟ σε ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η πρόεδρος μίλησε για μεσοπρόθεσμη συμμετοχή. Στο κεφάλαιο αυτό διεξάγονται αντιμαχόμενες συζητήσεις στις γραμμές του κόμματος, επειδή δεν μπορεί να γίνει κατανοητή η γραμμή της ηγεσίας: Συμμετοχή του ΚΟΔΗΣΟ στα κρατίδια υπό σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό, αλλά άμεσα μη συμμετοχή σε ομοσπονδιακή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι τα δυο κυβερνητικά κόμματα έχουν εγκαταλείψει όλες τις κοινωνικές, οικολογικές και δημοκρατικές αρχές.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στο σημείο αυτό είναι και το εξής: Μια μόλις μέρα μετά το συνέδριο ο Χέλμουτ Χόλτερ, ένα από τα ηγετικά στελέχη του κόμματος, αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργού του κρατιδίου του Μεκλεμβούργου-Πρόσω Πομερανίας, δήλωσε στην «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» ότι το ΚΟΔΗΣΟ οφείλει να μετάσχει μετά τις εκλογές σε κυβέρνηση Σρέντερ-Πρασίνων, αν χρειαστεί η βοήθειά του. Ο Χόλτερ βλέπει δυνατότητες συμβιβασμού του ΚΟΔΗΣΟ με τους σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους και στην εξωτερική πολιτική. Είπε επίσης ότι «ανησυχεί» πως η συμμετοχή της Γερμανίας σε στρατιωτικές επεμβάσεις με «εντολή του ΟΗΕ» θα διευρυνθεί και γι' αυτό χρειάζεται συμμετοχή του ΚΟΔΗΣΟ στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση για «να ασκήσει επιρροή»! (εννοεί προς όφελος της ειρήνης!)

Για τη συμμετοχή σε τοπικές κυβερνήσεις, όπως, π.χ., στο Βερολίνο, ο επίτιμος πρόεδρος του κόμματος, Χανς Μόντρο, είπε ότι ο συνασπισμός με το SPD αποτελεί «πολιτικοκοινωνική σχοινοβασία».

Η Σάρα Βάγκενκνεχτ, αντιπρόσωπος της Κομμουνιστικής Πλατφόρμας, υπογράμμισε ότι το ΚΟΔΗΣΟ ασκεί κριτική στο SPD με βελούδινα γάντια και ότι το SPD χρειάζεται το ΚΟΔΗΣΟ για να επιβάλει την αυστηρή οικονομική του πολιτική.

Ο Ούβε-Γενς Χόιερ, αντιπρόσωπος του Μαρξιστικού Φόρουμ, υπογράμμισε ότι οι πολεμικές επιθέσεις δεν έχουν καμιά σχέση με το διεθνές δίκαιο και γίνονται για λόγους σκοπιμότητας και τα πετρέλαια. Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (18 του Μάρτη) σημειώνει: «Το ερώτημα ποιον πραγματικά αντιπολιτεύεται το ΚΟΔΗΣΟ το 2002 είναι δύσκολο να απαντηθεί... Αντιπολίτευση στο καπιταλιστικό σύστημα; Αν ήθελε να μείνει πιστό σ' αυτό, δε θα 'πρεπε να μετάσχει σε καμιά κυβέρνηση... Ομως αν το φθινόπωρο ένας καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ δε θα είχε πλειοψηφία για μια κοκκινο-πράσινη κυβέρνηση και χρειαζόταν έναν τρίτο εταίρο, σ' αυτό δε θα αποτύχει εξαιτίας του ΚΟΔΗΣΟ. Εντελώς σίγουρα. Αυτό το υποσχέθηκε το κόμμα το Σαββατοκύριακο. Παρότι είπε κάτι άλλο».