Με μεγάλη θλίψη, συνάδελφοι, συγγενείς και φίλοι, όλοι όσοι τον ζήσαμε στην εφημερίδα τα 28 χρόνια που υπήρξε συντάκτης του «Ριζοσπάστη», αποχαιρετήσαμε χτες στο νεκροταφείο της Πετρούπολης τον Φώτη Κοντόπουλο, που «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή στα 48 του χρόνια, χτυπημένος από τον καρκίνο.

Στην κηδεία παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και διευθυντής του «Ριζοσπάστη», και ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

Αν και νέος στην ηλικία, ο Φώτης ήταν από τους παλιότερους δημοσιογράφους της εφημερίδας, δοκιμασμένος σε πολλά ρεπορτάζ, αρχικά στο τμήμα της Νεολαίας και μετά στο Ελεύθερο και στην Οικονομία. Υπηρέτησε τον «Ριζοσπάστη» περισσότερο από τη μισή ζωή του: Απ' όταν ήρθε στην εφημερίδα για να κάνει τα πρώτα του βήματα, νεολαίος τότε της ΚΝΕ, μέχρι τα δύσκολα χρόνια της αρρώστιας του.

Τον χαρακτήριζαν η μεθοδικότητα στη δημοσιογραφική δουλειά και η ευθύνη που αισθανόταν να είναι τεκμηριωμένα τα ρεπορτάζ, να εξαντλούν όσο το δυνατόν περισσότερες πηγές, να δίνουν απαντήσεις από τη σκοπιά της πολιτικής του ΚΚΕ. Παρά την ασθένειά του, κατάφερε να μη χάσει την επαφή με την εφημερίδα, ακόμα κι όταν αυτό γινόταν σχεδόν ακατόρθωτο, στις δύσκολες καμπές του καρκίνου με τον οποίο πάλευε.

Εκ μέρους του «Ριζοσπάστη», τον Φώτη αποχαιρέτησε ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης της εφημερίδας. Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Αν και είχαμε προετοιμαστεί εδώ και μέρες, ξέροντας ότι η μάχη που έδινε ο Φώτης στο νοσοκομείο ήταν άνιση και ίσως η τελευταία, ο πρόωρος θάνατός του μας συγκλόνισε.

Οπως μας συγκλονίζει και η μάχη που έδωσε όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό του η Ελένη, αναλαμβάνοντας το δύσκολο έργο της φροντίδας, αλλά και της διαχείρισης της αρρώστιας μέσα στην οικογένεια, χωρίς να λείψει από τη δουλειά της εφημερίδας. Και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, όπως αυτή της πανδημίας, με μεγάλες απαιτήσεις για το ρεπορτάζ της Υγείας, στο οποίο είναι χρεωμένη.

Φώτη, είμαστε σίγουροι ότι η στράτευσή σου ως νεολαίος στην ΚΝΕ, η προσφορά σου στην εφημερίδα και η συμμετοχή σου στον συλλογικό αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, υπήρξε καθοριστική για αυτό το αίσθημα της πληρότητας που νιώθουν όλοι όσοι "δεν έζησαν μάταια", ακόμα κι αν η ζωή τους υπήρξε σύντομη, όπως η δική σου. Σ' αποχαιρετούμε με μεγάλη θλίψη και συγκίνηση».

Στη στενή τους φιλιά αναφέρθηκε στον αποχαιρετισμό του ο Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος, ενώ ιδιαίτερα φορτισμένη ήταν η στιγμή που η μικρότερη κόρη του Φώτη, η μικρή Αννα, διάβασε ένα συγκινητικό κείμενο που είχε γράψει για τον πατέρα της, εκ μέρους και της μεγαλύτερης αδελφής της, Αναστασίας.