Χαρακτηριστικά, την ώρα που τα επιτελεία της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων βρίσκονται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για το Νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, το οποίο επισφραγίζει τον ενταφιασμό της Συνθήκης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες και σηματοδοτεί την παραπέρα ένταση της καταστολής σε βάρος των ξεριζωμένων, προκλητικός ο πρ. υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ν. Μηταράκης, μιλώντας στον ρ/σ «Παραπολιτικά», έβαζε θέμα ότι «το πρόβλημα νομίζω είναι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική στο Μεταναστευτικό είναι αμφίσημη, δηλαδή από τη μια είναι εναντίον της παράνομης μετανάστευσης και προσπαθεί με πρωτοβουλίες να την περιορίσει, από την άλλη, για να είμαστε ρεαλιστές, επιβραβεύει αυτούς που φτάνουνε παράνομα. Αυτοί που τελικά φτάνουν παράνομα στην Ευρώπη, θα ζήσουν πολύ καλύτερα από τους φίλους τους και τους συγγενείς τους που παραμένουν στις χώρες προέλευσης ή στις χώρες διέλευσης» (!), ενώ συνεχίζοντας το παραλήρημα, έλεγε ότι «αυτό δεν θα σταματήσει όσο επιβραβεύονται αυτοί που φτάνουν, όσο υπάρχουν οργανώσεις οι οποίες δίνουν την ψευδαίσθηση σε αυτούς που ξεκινάνε από τη Λιβύη ότι είναι ασφαλής η διαδρομή με όλα αυτά τα διασωστικά σκάφη που κυκλοφορούν στη Μεσόγειο».

Σε αυτό το φόντο, ζήτησε η ΕΕ «να επιστρέφει πίσω» αυτούς που έρχονται «παράνομα», ώστε να σπάσει τάχα το σύστημα κυκλωμάτων λαθροδιακίνησης. Μάλιστα, ο ίδιος μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο έλεγε ότι εφόσον «γενικά στην Ευρώπη ο αριθμός των απελάσεων αυτών που δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας είναι ιδιαίτερα χαμηλός, τελικά αυτοί που καταφέρνουν παρανόμως να μπούνε είναι κερδισμένοι. Αρα πρέπει η Ευρώπη να καταλήξει στο τι μεταναστευτική πολιτική θέλει να κάνει» συμπλήρωσε ο Ν. Μηταράκης.

Στο ίδιο μοτίβο, ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Π. Μαρινάκης έλεγε χτες ότι «τα άθλια δίκτυα διακινητών πρέπει να βρουν την απάντηση που τους αξίζει και αυτό γίνεται μόνο μέσα από μια συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική, την οποία η ΝΔ υποστηρίζει σταθερά».

Κι αυτό όταν η πολιτική της έντασης της καταστολής, με τη Frontex, τους ορατούς και αόρατους φράχτες, τον εγκλωβισμό στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις απελάσεις και τις απαράδεκτες λίστες των λεγόμενων «ασφαλών» χωρών, είναι αυτή ακριβώς που γιγαντώνει τη δράση των κυκλωμάτων διακινητών και σπρώχνει τους ξεριζωμένους στα ταξίδια του τρόμου.