-- Γίνεται πραγματικά μια γενοκτονία, πάνω από δυο μήνες τώρα, από τις 7 Οκτωβρίου, σήμερα έχουμε 18 Δεκεμβρίου. Γίνεται μια γενοκτονία σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, δεν δικαιολογείται το δικαίωμα δήθεν στην αυτοάμυνα του Ισραήλ. Αυτό τέλειωσε, αν θέλετε, το πρώτο 24ωρο.

-- Με προλάβατε, το απαντήσατε ήδη, δεν θα 'πρεπε να αντιδράσει το Ισραήλ όμως;

-- Θα πω πώς το συνδυάζω εγώ, πώς το έχω στο μυαλό μου. Κανείς δεν συμφωνεί με την πολιτική που ακολουθεί η Χαμάς και ξέρετε ότι ιδιαίτερα το ΚΚΕ έχει ιδεολογική, πολιτική διαφοροποίηση, τη χωρίζει άβυσσος από τις ιδεολογικές, θεωρητικές θέσεις της Χαμάς και την πρακτική της. Ομως, είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Αλλωστε, δυο μήνες μετά, δεν δικαιολογείται αυτό το έγκλημα που κάνει το Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό συνολικά, πρώτα απ' όλα ενάντια στον λαό που ζει στη Γάζα, αλλά και στη Δυτική Οχθη, γιατί κι εκεί έχουμε ήδη δεκάδες θύματα, νεκρούς από τα ισραηλινά πυρά. Και φυσικά το ζήτημα είναι ότι ο παλαιστινιακός λαός, ο λαός της Γάζας υπέφερε πάρα πολλά χρόνια. Δηλαδή, δεν μπορούμε να μετρήσουμε, να βάλουμε στο ζύγι τους 250 νεκρούς που λένε ότι προκάλεσε η επίθεση την πρώτη μέρα εκεί, ή οι 500 πόσοι ήταν, στο τέλος και φτάσανε 1.200 τη δεύτερη μέρα που προκάλεσε η επίθεση της Χαμάς, με τις 17.000 που έχουν φτάσει τώρα, δυο μήνες πλέον, μαζί με τους 600 περίπου που δολοφονήθηκαν τον τελευταίο χρόνο, τέλη του '22 μέχρι τον Οκτώβριο του '23 ή όλα τα προηγούμενα χρόνια. Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους νεκρούς από την πολιτική του κράτους του Ισραήλ, που, βεβαίως, δολοφονεί και με πυρά όταν γίνονται μάχες και όταν ρίχνει με τα αεροπλάνα και σκοτώνει ανθρώπους και καταστρέφει υποδομές, αλλά δολοφονεί και με την έλλειψη νερού, την έλλειψη φαγητού, τον αποκλεισμό της Γάζας για πάρα πολλά χρόνια. Αρα, αυτά τα πράγματα δεν μπαίνουν σε τέτοιο ζύγι. Είναι απαράδεκτο να μιλάμε για αυτοάμυνα του ενός, ενώ του άλλου δεν είναι τάχατες αυτοάμυνα όταν επιτίθεται και εκείνος. Γιατί πόλεμος είναι.

INTIME NEWS

-- Δεν θα συμφωνήσω απόλυτα ότι ο λαός του Ισραήλ είναι με το μέρος αυτής της γενοκτονίας που διεξάγει αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση Νετανιάχου ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Αλλο ζήτημα είναι το ότι θέλει την ειρήνη, θέλει να επιστρέψουν οι όμηροι, έτσι το καταλαβαίνει η πλειοψηφία του ισραηλινού λαού. Αλλά μιλάμε για ένα μεγάλο τμήμα του λαού, πάνω από 30% τουλάχιστον, απ' ό,τι λένε τα δικά μας στοιχεία, οι οποίοι βρίσκονται στους δρόμους, αντιτίθενται και ενεργά μάλιστα στην πολιτική Νετανιάχου, ιδιαίτερα όπως εξελίσσεται το ζήτημα, δυόμισι μήνες μετά. Θα σας έλεγα ότι αυτές οι αναλύσεις των συναδέλφων σας, δημοσιογραφικών κύκλων ή άλλων, μπορεί να είχαν κάποια επίδραση πλειοψηφικά τις πρώτες μέρες. Ομως, πλέον, όταν μάλιστα έχουν αποκαλυφθεί τεράστια fake news από τη μεριά του Ισραήλ λόγω της πολεμικής προπαγάνδας, που γίνεται άλλωστε σε κάθε περίπτωση και από κάθε μεριά. Οτι ακόμα και οι πρώτες επιθέσεις της Χαμάς, των Παλαιστινίων, δεν ήταν αυτές που οδήγησαν σε τόσους νεκρούς, αλλά ήταν και οι πυροβολισμοί από ισραηλινά ελικόπτερα, ήταν και οι επιθέσεις του ισραηλινού στρατού, ο οποίος υποτίθεται σκότωνε Παλαιστίνιους μαχητές της Χαμάς, ενώ στην πραγματικότητα σκότωνε και Ισραηλινούς πολίτες και Ισραηλινά παιδιά και πάει λέγοντας.

Αρα, λοιπόν, αυτά η διεθνής κοινότητα και ο ελληνικός λαός τα παρακολουθεί κι εμείς δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα όλων αυτών των προπαγανδιστών των πολέμων, που δίνουν πολλά ψεύτικα στοιχεία για να δημιουργήσουν και το κατάλληλο κλίμα, αλλά πρέπει να βλέπουμε και την ουσία πίσω από αυτά που μας πλασάρονται.

Και η ουσία είναι ότι υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα στην περιοχή εκεί, στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη, που είναι η μη ύπαρξη, η μη δημιουργία ελεύθερου Παλαιστινιακού κράτους για πάρα πολλές δεκαετίες. Ενώ η απόφαση της διεθνούς κοινότητας τότε, του ΟΗΕ, που την είχαν ψηφίσει και η Σοβιετική Ενωση, άλλες σοσιαλιστικές χώρες τότε, ήταν η δημιουργία κράτους του Ισραήλ, ιδιαίτερα μετά όσα είχαν αποκαλυφθεί από την τραγωδία που πέρασαν οι Εβραίοι από την πολιτική του φασισμού, του χιτλερισμού, του ίδιου του Χίτλερ με το Ολοκαύτωμα και λοιπά και βρήκαν τη δική τους πατρίδα, εντούτοις, απ' την άλλη στιγμή κιόλας οι Παλαιστίνιοι έμειναν χωρίς τη δική τους πατρίδα.

Τα παλαιστινιακά εδάφη είναι υπό κατοχή, υπάρχει συνέχεια εποικισμός, υπάρχουν δολοφονίες αμάχων, ιδιαίτερα παιδιών, γυναικόπαιδων, για πάρα πολλές δεκαετίες, για πάρα πολλά χρόνια. Αρα, αυτά τα ζητήματα που κάποιοι τα βάζουν και στο ζύγι και λένε ότι υπερισχύει το δίκιο του Ισραήλ, δήθεν, του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ, όχι του ισραηλινού λαού, είναι απαράδεκτα. Θα πρέπει να δούμε τα πράγματα έτσι όπως είναι. Η Μέση Ανατολή, η Παλαιστίνη, το Ισραήλ δεν πρόκειται να ησυχάσουν, όσο δεν υπάρχει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα όρια του '67 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ. Αυτή είναι η μόνη λύση.

-- Πάμε στην Ουκρανία και από εκεί που ακούγαμε τη Δύση να μιλάει για το δίκαιο των Ουκρανών, την αντίσταση των Ουκρανών απέναντι στη ρωσική εισβολή, βλέπουμε ξαφνικά αποστάσεις από τη Δύση και βλέπουμε και μία προσπάθεια για το πώς θα βαφτιστεί το τέλος του πολέμου, ούτως ώστε να μην εμφανιστεί ως ήττα των Ουκρανών απέναντι στη ρωσική αυτή ένοπλη αντιπαράθεση. Τι έχει αλλάξει και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε;

-- Δεν νομίζω ότι έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα, η ουσία παραμένει. Δηλαδή η επιδίωξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ ήταν να σύρουν την Ουκρανία στη Δύση, να τη σύρουν να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, να γίνει μέλος της ΕΕ, να έχει προνομιακές σχέσεις με τις ΗΠΑ και να την έχουν ως το προπύργιό τους στα ανατολικά σύνορα απέναντι στη Ρωσία, αυτό ήταν το ζήτημα. Δηλαδή από την πρώτη στιγμή ήταν ένας πόλεμος ΗΠΑ, «Δύσης» όπως ονομάζεται γενικότερα, και Ρωσίας, αυτή ήταν η ουσία. Και έτσι ξεκίνησε, έτσι έγιναν και οι ανατροπές εκλεγμένων Προέδρων και κυβερνήσεων στην Ουκρανία, έτσι τέθηκαν εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα, άλλα πολιτικά κόμματα, προοδευτικά, σοσιαλιστικά, έτσι φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, έτσι δημιουργήθηκε στις ρωσόφωνες περιοχές ο εμφύλιος πόλεμος, η καταπάτηση δικαιωμάτων εκ μέρους της ουκρανικής αντιδραστικής κυβέρνησης, έτσι προέκυψε η απαράδεκτη επίσης, από τη μεριά της, επίθεση, η πολεμική επιχείρηση της Ρωσίας ενάντια στην Ουκρανία. Και βρισκόμαστε ήδη σε αδιέξοδο. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. 'Η θα ανάψει γενικώς ο πόλεμος, ο νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος ήδη είναι σε εξέλιξη, αλλά θα ανάψει φωτιά και θα κάψει και άλλους λαούς και όχι μόνο τη γειτονιά μας, αλλά και μέρος της Ευρώπης, της Ασίας και θα πάρουν και ενεργό μέρος και άλλες διεθνείς δυνάμεις, ή θα πρέπει κάποια στιγμή αυτή η κατάσταση να πάει σε κάποια ειρηνική διαπραγμάτευση, σε μία συζήτηση. Ιμπεριαλιστική ειρήνη τη λέμε εμείς, με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, και του ουκρανικού και του ρώσικου λαού, όμως θα είναι μια υποχώρηση «κοινή συναινέσει» αυτήν τη στιγμή, για να μπορέσει να σταματήσει όλο αυτό το μακελειό, γιατί έτσι κι αλλιώς ο Ζελένσκι θα χάσει τον πόλεμο.

Οπως αμφισβητεί σήμερα περισσότερο, αν και προσεκτικά βέβαια, λόγω των ειδικών σχέσεων και των συμφερόντων που έχει ο Μπάιντεν και οι ΗΠΑ, τον Νετανιάχου ως ηγέτη του Ισραήλ, αντίστοιχα πολύ περισσότερο αμφισβητούν και η ηγεσία των ΗΠΑ, αν όχι ο ίδιος ο Μπάιντεν, πάντως οπωσδήποτε ισχυρά τμήματα της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ, τον Ζελένσκι, και θέλουν να ετοιμάσουν τις εναλλακτικές λύσεις, ώστε να δοθεί και μία διέξοδος σε αυτό το ζήτημα του πολέμου, του συνεχιζόμενου πολέμου που απειλεί με γενικότερη ανάφλεξη.

-- Υπάρχει ένας όρος από τις ΗΠΑ, από την Ουάσιγκτον, για περαιτέρω χρηματοδότηση και στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία ότι «ξέρετε, τα ορυκτά τα οποία έχετε θα περάσουν στη διαχείριση της BLACKROCK». Την προηγούμενη εβδομάδα, δεν ξέρω αν το παρακολουθήσατε αυτό. Ολο αυτό αφήνει ένα στίγμα για τη Δύση, για τις ΗΠΑ, δηλαδή η εμπλοκή, η γνωμολόγηση των εξελίξεων στο Ουκρανικό, το πώς φτάσαμε σε έναν πόλεμο ο οποίος κράτησε δύο και πλέον χρόνια και τελικώς σβήνει, πέφτει με τέτοιον τρόπο;

-- Ναι, το παρακολούθησα. Βεβαίως, επειδή παρακολουθούμε τις εξελίξεις και πάντα οι πολιτικές εξελίξεις, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, επίσης οι πολεμικές επιχειρήσεις που γίνονται με κινδύνους γενικότερα για τους λαούς, έχουν οικονομικό υπόβαθρο. Οι ΗΠΑ αυτήν τη στιγμή βρίσκονται σε σύγκρουση για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα με την Κίνα. Η Κίνα πάει πολύ μπροστά με ρυθμούς ανάπτυξης, παρότι έχει επιβράδυνση και εκείνη, δεν έχει τους παλιούς ρυθμούς, πολύ σύντομα - αυτή είναι η εκτίμηση, όχι μόνο η δική μας, αλλά ευρύτερα - θα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο οικονομικά, πολιτικά και πιθανόν στρατιωτικά σε συμμαχία με τη Ρωσία φυσικά ή άλλα κράτη. Και από αυτή την άποψη, οι ΗΠΑ, επειδή βρίσκονται στην ουσία σε οικονομική ύφεση, έχουν πάρα πολλά προβλήματα και διέξοδος σε αυτές τις αντιφάσεις του συστήματός τους, σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, είναι οι πολεμικές εμπλοκές, οι πολεμικές συγκρούσεις, προκειμένου να βρουν νέα πεδία αγορών, σφαίρες επιρροής, να βάλουν τα ζητήματα των ενεργειακών δρόμων και του ελέγχου της Ενέργειας, άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, ορυκτών κ.λπ.

-- Λοιπόν, για να φύγουμε, χαίρομαι που διατηρείτε την επαφή με τα εξωτερικά, ξέρω ότι ήταν το αντικείμενο του παρελθόντος, αλλά βλέπω ότι το παρακολουθείτε εξίσου με μεγάλο ενδιαφέρον.

-- Μα, ζούμε σε έναν κόσμο που οποιαδήποτε ενέργεια γίνεται στη μικρή μας χώρα, στην Ελλάδα για παράδειγμα, επηρεάζεται και επηρεάζει με τη σειρά της και τις εξελίξεις. Τα πάντα είναι παγκόσμιες εξελίξεις πλέον και δεν μπορεί να καίγεται η γειτονιά σου και να μην έχει επιπτώσεις σε εσένα. Αλλωστε, και η Ελλάδα δυστυχώς με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά της σημερινής ιδιαίτερα, εμπλέκεται ενεργά σε όλους αυτούς τους πολέμους, και στην Ουκρανία και στο Ισραήλ με την Παλαιστίνη αυτήν τη στιγμή. Εμπλέκεται και με στρατιωτικές δυνάμεις και με οπλικά συστήματα και με διάφορα άλλα εκτός από τις πολιτικές, διπλωματικές ενέργειες με τις συμμαχίες που έχει.

-- Λοιπόν, πάμε στα δικά μας, πάμε να σας βάλω στη γειτονιά μας μέσα από τα διεθνή τα οποία περιγράψατε και χτες, σας άκουσα στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της τοποθέτησής σας για τον προϋπολογισμό. Εκφράσατε έναν σκεπτικισμό ως προς το τι έχει κατά νου η κυβέρνηση σε σχέση με τα Ελληνοτουρκικά. Τι σας φοβίζει εκεί;

-- Δεν επαναπαυόμαστε. Δηλαδή αυτή η καθησυχαστική γραμμή με την οποία εμφανίστηκε η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί της κυβέρνησης, δεν μας εφησυχάζει καθόλου. Αντίθετα, μας δημιουργεί και νέα ερωτηματικά και προβληματισμούς. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να βρισκόμαστε σαν χώρα, σαν λαός σε επαγρύπνηση, διότι οι τουρκικές αξιώσεις - οι αξιώσεις δηλαδή της άρχουσας τάξης της Τουρκίας που εκφράζεται αυτήν τη στιγμή μέσω του Ερντογάν - δεν έχουν σταματήσει. Δηλαδή, μπορεί εδώ ο Ερντογάν να ήταν προσεκτικός στη συνάντηση που έγινε με την πρόσφατη επίσκεψη του, παρ' όλα αυτά είπε ορισμένα ζητήματα πολύ καθαρά. Μάλιστα, ιδιαίτερα τη μειονότητα της Θράκης την ονόμασε «τουρκική», το είπε καθαρά και το απάντησε ο πρωθυπουργός, αλλά μας ανησυχεί διότι ξέρετε έχουμε τοποθετηθεί ξεκάθαρα. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να γίνονται διαπραγματεύσεις, δεν πρέπει να γίνονται συνομιλίες. Βεβαίως και θα γίνονται συνομιλίες, έτσι θα επιλύονται τα ζητήματα, δεν είναι να επιλύονται με πολεμικές συγκρούσεις κ.λπ., όμως το θέμα είναι το περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών. Τι συζητιέται δηλαδή πίσω από τις κλειστές πόρτες, άσχετα τι λένε κάθε φορά οι κυβερνώντες. Και αυτό που θέτουμε εμείς και που είμαστε 100% σίγουροι ότι έχει συμβεί, είναι ότι ακριβώς συζητιέται και σιγά - σιγά μεθοδεύεται η απεμπόληση βασικών δικαιωμάτων για να υπάρξει συναίνεση, για να υπάρξει διαπραγμάτευση με την Τουρκία, με την έννοια της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, εδώ είναι το ζήτημα. Και φυσικά, μας ανησυχεί επίσης το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις ΝΑΤΟικές οδηγίες, με την «αμερικάνικη ομπρέλα» κάτω από την οποία έχει τεθεί όλο αυτό το ευρωατλαντικό σύμπλεγμα στο οποίο έχουν τεθεί οι ελληνοτουρκικές συζητήσεις. Και από εκεί και πέρα ανοιχτά είναι όλα τα ζητήματα, διότι η τουρκική αστική τάξη αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης, μιλάει για «Γαλάζια Πατρίδα», μιλάει για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, μιλάει για κυριαρχικά δικαιώματα που θίγουν εδώ νησιά και βραχονησίδες και μια σειρά άλλα ζητήματα. Και σε αυτά δεν έχει πάει πίσω, εξακολουθούν να ισχύουν και εξακολουθούν να βρίσκονται. Και φυσικά, θέσαμε ερωτήματα τα οποία τα άφησε αναπάντητα ο πρωθυπουργός.

-- Πάμε παρακάτω. Πάμε στους εργάτες γης, ένα νομοσχέδιο το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτησή του, ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει φέρει τα πάνω κάτω στα εσωκομματικά της ΝΔ με τις αντιδράσεις και του πρώην πρωθυπουργού, του κυρίου Σαμαρά. Θέλω να ρωτήσω ποια είναι η στάση η δική σας. Τελικά το στηρίζετε ή όχι, γιατί ακούσαμε δύο διαφορετικές τοποθετήσεις. Ακούσαμε στην Επιτροπή ότι δεν θα το στηρίξει το ΚΚΕ και ακούσαμε στην Ολομέλεια ότι τελικά το στηρίζουμε.

-- Οχι, δεν ήταν ακριβώς έτσι. Εγινε η πρώτη συζήτηση εκεί με βάση κάποιες σκέψεις που ειπώθηκαν από τον υπουργό, οι οποίες ήταν σε λάθος κατεύθυνση και συνολικά δεν επιλύει το ζήτημα αυτό. Ομως, η δική μας θέση, από θέση αρχής, όπως και όλων των εργατικών σωματείων, των Συνδικάτων, εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι ότι πρέπει να επιλυθεί αυτό το ζήτημα της άδειας διαμονής, παραμονής ανθρώπων που μένουν εδώ, μεταναστών, πάρα πολλά χρόνια και δουλεύουν και δεν έχουν χαρτιά, τους εκμεταλλεύονται κ.λπ. Θα δούμε και τις διατυπώσεις γιατί αυτήν την ώρα που εμείς μιλάμε, απόψε, γίνονται ακόμη συζητήσεις. Η κυβέρνηση από ό,τι φαίνεται σε κάποιες προτάσεις διαφωνούντων υποχωρεί και το κάνει ακόμη χειρότερο. Το τι θα καταλήξουμε να ψηφίσουμε αύριο το πρωί, γιατί αύριο μάλλον τελικά θα γίνει η ψηφοφορία - δεν προλαβαίνουν απόψε να κάνουν όλες αυτές τις ρυθμίσεις - θα το συνυπολογίσουμε για το ποιος θα είναι ακριβώς ο χαρακτήρας της ψήφου μας, αν θα είναι «παρών», αν θα είναι «υπέρ». «Κατά» αποκλείεται να είναι. Η κριτική που κάνουμε εμείς, είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να έρθει ένα σχέδιο νόμου, γιατί αυτό δεν λύνει το ζήτημα, είναι ημίμετρο αυτό που παίρνεται για να ικανοποιήσει μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, εργολαβίες και άλλους, οι οποίοι εκμεταλλεύονται εδώ που τα λέμε τους ταλαίπωρους τους μετανάστες, οι οποίοι είναι «αόρατοι» μέχρι στιγμής, δεν έχουν δηλαδή άδεια παραμονής. Αρα, λοιπόν, η θέση μας είναι ότι χρειαζόταν ήδη από πριν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο νόμου, που να επιλύει αυτό το ζήτημα και να επιλύει τα πάντα και τις εργασιακές τους σχέσεις κ.λπ. και να μην εξαρτάται από τον εκάστοτε εργοδότη.

-- Αρα, κρατώ ότι σε γενικές γραμμές είστε σύμφωνοι επί της ουσίας.

-- Φυσικά είμαστε σύμφωνοι. Πρέπει να νομιμοποιηθούν μετανάστες, πρέπει να πάρουν άδεια παραμονής.

-- Εχω κι άλλο ένα ερώτημα εφόσον το επιτρέψει ο χρόνος. Δεύτερο ζήτημα που θέλω να ακούσω την άποψή σας. Ομόφυλα ζευγάρια και τεκνοθεσία. Θα έρθει, όποτε έρθει.

-- Ναι, περιμένουμε το νομοσχέδιο. Θέλουμε να μελετήσουμε το νομοσχέδιο. Φυσικά, προβληματιζόμαστε, συζητάμε και με τις κοινότητες, συζητάμε κυρίως με επιστήμονες γύρω από αυτό το ζήτημα, γιατί εμείς έχουμε μία πάγια θέση ότι ο γάμος δεν μπορεί να είναι προϊόν ούτε συναλλαγής, ούτε οικονομικής εξάρτησης, καταναγκασμού ή οτιδήποτε άλλο, το οποίο δυστυχώς στην κοινωνία μας συμβαίνει ακόμη σε πάρα πολλές οικογένειες και σε πάρα πολλές μορφές συμβίωσης. Πρέπει να είναι απαλλαγμένο από όλα αυτά, να είναι μία ελεύθερη σχέση συμβίωσης των ανθρώπων, όπου αγαπά, εκτιμά, ο ένας τον άλλον, για να μένουν μαζί. Και από εκεί και πέρα τα ζητήματα της τεκνοθεσίας των παιδιών, που είναι πάρα πολύ μεγάλο ζήτημα και πολύ σοβαρό και πρέπει όλοι να το δούμε, ανεξάρτητα τι πιστεύουμε θεωρητικά, ιδεολογικά, πολιτικά, κομματικά, πρέπει να δούμε την προστασία των παιδιών. Πώς με τον καλύτερο τρόπο θα προστατεύονται τα παιδιά μέσα σε μία σχέση είτε ομόφυλη είτε ετεροφυλόφιλη.

-- Χαίρομαι που το ακούω αυτό και θα πάω παρακάτω.

-- Αρα, λοιπόν, θέλουμε πάρα πολύ να μελετήσουμε όλα αυτά τα ζητήματα, για να δούμε την τελική μας τοποθέτηση. Και φυσικά η θέση του Κόμματος δεν έχει καμία σχέση με καμία λογική ομοφοβίας ή οτιδήποτε άλλο. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.

-- (...) Από όταν βγάλαμε το τρέιλερ το πρωί ότι θα είμαστε μαζί απόψε στο Δελτίο, υπήρξαν αντιδράσεις αρκετές, υπήρξε και μία αντίδραση από την κυρία Καρυστιανού Μαρία, η οποία είναι η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων Θυμάτων στα Τέμπη, μου έχει στείλει μία ερώτηση και μου ζήτησε να σας τη μεταφέρω όπως μου την έστειλε: «Ρωτήστε τον σας παρακαλώ εάν θεωρεί πρόδηλες τις ευθύνες του πρωθυπουργού και του υπουργού, όπως ισχυριζόμαστε εμείς και για το δυστύχημα, αλλά και για τη μετέπειτα εξαφάνιση των στοιχείων και τι σκέφτεται να κάνει το κόμμα του γι' αυτή την κατάσταση. Θέλει να πάει μέχρι τέρμα;».

-- Ναι, είναι ξεκάθαρο, από την πρώτη στιγμή εμείς το είπαμε και εξακολουθούμε να το λέμε, ότι έχει ευθύνες και ο πρωθυπουργός, ο υπουργός του, όπως έχουν ευθύνη και όλοι όσοι διαχειρίστηκαν τα ζητήματα των μεταφορών, του τρένου που έφτασε σε αυτό το τραγικό σημείο να ταξιδεύουν δύο αμαξοστοιχίες στην ίδια ράγα για να σκοτώσουν τα παιδιά μας, τα παιδιά των συνανθρώπων μας και να μείνουν ορφανές τόσες οικογένειες και να τους κλαίνε ακόμα. Είναι απαράδεκτα όλα αυτά τα πράγματα. Ομως, δεν μπορεί να μένουμε μόνο σε έναν σταθμάρχη. Αυτό πρέπει να ξέρει και η κυρία Καρυστιανού, το ξέρει, όπως το ξέρουν, έχω συναντηθεί με όλα τα μέλη του ΔΣ, με τους εκπροσώπους των οικογενειών των θυμάτων των Τεμπών, τους έχουμε πει ότι τους στηρίζουμε, είμαστε σε ανοιχτή γραμμή και παρακολουθούμε όλες τις δικογραφίες που υπάρχουν και τα ζητήματα για να τα προωθήσουμε.

-- Ο τρόπος όμως με τον οποίο ζητήσατε να γίνει η έρευνα.

-- Ο τρόπος που έγινε η έρευνα τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν ο μόνος ρεαλιστικός και σωστός, για να φτάσουμε σε βάθος.

-- Δεν θα χαθεί με το βάθος των ετών;

-- Διότι η άλλη πρόταση του κυρίου Ανδρουλάκη ή του κυρίου Φάμελλου, του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν να περιοριστούμε μόνο στην παραβίαση της χρηματοδότησης από την ΕΕ του προϋπολογισμού για τα ζητήματα της τηλεδιοίκησης εκείνο το διάστημα, τη σύμβαση 717, και το πώς έγινε. Ομως αυτό στο τέλος καταντάει να είναι πλημμέλημα και έμεναν εκεί. Χωρίς πολιτικές ευθύνες σημερινών υπουργών, χτεσινών πρωθυπουργών και υπουργών, γιατί δεν ξεκίνησε τώρα το ζήτημα, δηλαδή δεν φτάσαμε ξαφνικά πέρυσι να γίνει αυτή η τραγωδία και να θρηνήσουμε θύματα. Αυτό αφύπνισε την ελληνική κοινωνία και την έβγαλε στον δρόμο και την κινητοποίησε και την κινητοποιεί ακόμη. Τα ζητήματα όμως ξεκίνησαν από πριν, από όταν άρχισε η απελευθέρωση των σιδηροδρόμων, από τότε που δεν τέθηκαν ζητήματα και των υπευθύνων και του ελέγχου, της επιθεώρησης και όλα αυτά. Και τα οποία, όπως ξέρουν και οι γονείς των παιδιών, των οικογενειών που χαθήκαν στα Τέμπη, το ΚΚΕ, οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ που δουλεύανε στους σιδηροδρόμους, τα είχαν προαναγγείλει και προειδοποιήσει, τουλάχιστον έναν μήνα πριν το δυστύχημα μιλούσαν για αυτά. Και το ΚΚΕ με βουλευτή του μιλούσε και κατήγγελλε ότι πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί ο σιδηρόδρομος σε αυτές τις ράγες, που οδηγούν σε βέβαιο έγκλημα. Και δυστυχώς αυτό έγινε και θρηνήσαμε θύματα. Αρα, λοιπόν, η έρευνα αν κάποιος θα την κάνει και θα την πάει σε βάθος, γιατί δεν είχε κανέναν υπουργό ποτέ, δεν είχε κανέναν «κερατά» να φιλήσει τα χέρια του ή να ελέγχεται από αυτόν, είναι μόνο το ΚΚΕ, όλοι οι άλλοι έχουν «βρεγμένα τα χέρια τους», και μάλιστα θα πω με αυστηρό τρόπο με το αίμα των νεκρών παιδιών, γιατί οι πολιτικές τους οδήγησαν εκεί.