Χαρακτηριστικά, στη θεματολογία ήταν το λεγόμενο «στρατηγικό θεματολόγιο» της περιόδου 2024 - 2029, ο επόμενος «θεσμικός κύκλος», Ουκρανία (παρουσία Ζελένσκι) και Μέση Ανατολή αλλά και οι σχέσεις με Γεωργία, Μολδαβία και η «στρατηγική προσέγγιση» για τον Εύξεινο Πόντο (βλ. σχετικό ρεπορτάζ στα Διεθνή), το Μεταναστευτικό, ασφάλεια και άμυνα, ανταγωνιστικότητα.

Συγκεκριμένα, οι μετέχοντες στη Σύνοδο ηγέτες έβαλαν στο τραπέζι τον τρόπο ενίσχυσης της «συνολικής αμυντικής ετοιμότητας και ικανότητας της ΕΕ», διερευνώντας ταυτόχρονα τρόπους για να ενισχυθεί περαιτέρω η τεχνολογική και βιομηχανική της βάση στον τομέα της άμυνας. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζουν «επιλογές» για την κινητοποίηση περαιτέρω χρηματοδότησης για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Η ΕΕ έχει στα σκαριά νέα δάνεια και επιδοτήσεις της τάξης των 100 δισ. ευρώ προς τις πολεμικές βιομηχανίες και τους υπόλοιπους επιχειρηματικούς ομίλους, τα οποία θα τροφοδοτήσουν το νέο «αμυντικό ταμείο για τα ευρωπαϊκά έργα».

Αντίστοιχα, το στρατηγικό θεματολόγιο για την περίοδο 2024 - 2029, η λεγόμενη και «στρατηγική ατζέντα» της ΕΕ, βάζει σε προτεραιότητα (σύμφωνα με τα προπαρασκευαστικά κείμενα της Συνόδου) τη «διασφάλιση της κυριαρχίας και της θέσης της Ευρώπης ως παγκόσμιου παίκτη στο νέο στρατηγικό - γεωπολιτικό - πολυπολικό πλαίσιο», με την «κινητοποίηση όλων των απαραίτητων μέσων για τη διασφάλιση της αμυντικής ετοιμότητας, της ικανότητας δράσης και της ασφάλειας». Σε αυτό το φόντο καλεί σε «σημαντική αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών και των επενδύσεων», όπως και «αναβάθμιση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και βελτίωση της πρόσβασης στη δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση, μέσω και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων», της οποίας οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ εργάζονται ήδη για να τροποποιήσουν τους κανόνες, προκειμένου να ξεκλειδωθεί η χορήγηση δανείων για πολεμικούς εξοπλισμούς. Αναφέρεται επίσης το ενδεχόμενο «ευρωπαϊκών αμυντικών ομολόγων» για έργα όπως ένας αντιαεροπορικός θόλος της ΕΕ ή η ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας.

Αλλωστε, σε αυτό το πλαίσιο γίνεται συζήτηση σχετικά με την «αντίδραση της ΕΕ στην αύξηση των "υβριδικών δραστηριοτήτων" που βάζουν στο στόχαστρο την ΕΕ, τα κράτη - μέλη της και τους εταίρους της». Σε αυτές τις δραστηριότητες εντάσσουν «εκφοβισμό», «δολιοφθορά», «χειραγώγηση πληροφοριών από το εξωτερικό και παρεμβάσεις από το εξωτερικό», «παραπληροφόρηση», «κακόβουλες δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο» και «εργαλειοποίηση μεταναστών από τρίτες χώρες». Σε αυτό το πνεύμα είναι ενταγμένη η κοινή επιστολή που έστειλαν στην έδρα της ΕΕ οι πρωθυπουργοί της Πολωνίας, της Εσθονίας και της Λετονίας, καθώς και ο Πρόεδρος της Λιθουανίας, ζητώντας βοήθεια για να ενισχύσουν τα σύνορά τους με τη Λευκορωσία και τη Ρωσία. «Η κατασκευή ενός συστήματος αμυντικών υποδομών κατά μήκος του εξωτερικού συνόρου της ΕΕ με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία θα δώσει απάντηση στην επείγουσα ανάγκη να προστατευθεί η ΕΕ από στρατιωτικές και υβριδικές απειλές», αναφέρουν.

Με την ελληνική κυβέρνηση όχι απλά να στηρίζει αλλά να πρωτοστατεί σε αυτές τις επιλογές, ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωσε χτες, προσερχόμενος στη Σύνοδο, ότι πρόκειται για «σημαντικά ζητήματα πολιτικής τα οποία θα πρέπει να απασχολήσουν την ΕΕ», επιμένοντας στην «ανάγκη για περισσότερη αμυντική συνεργασία, με εξεύρεση ενδεχομένως και δυνατοτήτων χρηματοδότησης από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό». Εστιάζοντας, δε, στα «θέματα της κοινής αμυντικής συνεργασίας» επανέφερε την «κοινή πρόταση την οποία έχω διατυπώσει με τον Πολωνό πρωθυπουργό για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας ως ενός έργου - φάρου, θα έλεγα, το οποίο θα μπορεί να σηματοδοτήσει ένα νέο βήμα στην ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία, σε μία εποχή όπου όλοι αναγνωρίζουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να κάνει περισσότερα για να θωρακίσει την κοινή της άμυνα», όπως είπε, βλέποντας «ευκαιρίες» για τους επιχειρηματικούς ομίλους από την παραπέρα στρατιωτικοποίηση.

Σε ό,τι αφορά τους διορισμούς για τον επόμενο «θεσμικό κύκλο», και επιβεβαιώνοντας το ενδοαστικό παζάρι, θύμισε ότι Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές και Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι συμφώνησαν και προτείνουν για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για την προεδρία του Συμβουλίου, για 2,5 χρόνια, τον τέως πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα και για τη θέση του ύπατου εκπροσώπου για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας την πρωθυπουργό της Εσθονίας, K. Κάλας.

Εφόσον γίνουν δεκτές στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι όποιες επιλογές, θα ακολουθήσει η ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο για την επικύρωση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Μητσοτάκης έβαλε χτες πρόταγμα «όλες αυτές οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν εντός του μήνα Ιουλίου, ώστε να μην υπάρχουν καθυστερήσεις στον επόμενο ευρωπαϊκό κύκλο».

Πάντως, στο φόντο ενδοαστικών αντιθέσεων και παζαριών, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπαν, έκανε λόγο για «επαίσχυντη συμφωνία» μεταξύ ΕΛΚ, Σοσιαλιστών και Renew (Φιλελευθέρων), μιλώντας, σύμφωνα με ευρωενωσιακές πηγές, για «ατελέσφορες» αποφάσεις επί προεδρίας φον ντερ Λάιεν και δηλώνοντας ανοιχτός στις διαπραγματεύσεις, όμως, όπως επισήμανε, «η Κομισιόν του Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ ήταν πολιτική, της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γεωπολιτική και η Βουδαπέστη είναι υπέρ μίας Επιτροπής που θα κρατά τον κανονικό της ρόλο».

Αντίθετη είναι και η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, που χαρακτήρισε «σουρεαλιστικό» το - κατά την ίδια - γεγονός ότι δεν ελήφθησαν υπόψη οι απόψεις των Ευρωπαίων ψηφοφόρων, σχολιάζοντας τη συναίνεση ΕΛΚ, Σοσιαλιστών και Φιλελευθέρων για κοινή πρόταση στήριξης των Κόστα, φον ντερ Λάιεν και Κάλας. Καθώς η Ιταλίδα φέρεται ...ψυχραμένη με μια σειρά από ομολόγους της, ο Κυρ. Μητσοτάκης έσπευσε χτες να διαβεβαιώσει ότι «ποτέ δεν ήταν πρόθεσή μας να αποκλείσουμε ή να προσβάλουμε οποιονδήποτε. Προσωπικά σέβομαι πολύ την Τζ. Μελόνι, την πρωθυπουργό της Ιταλίας. Είναι μια πολύ σημαντική χώρα στην ΕΕ», πρόσθεσε.

Σημειωτέον, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον διορισμό του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν απαιτεί ομοφωνία (χρειάζεται και υπάρχει «ειδική πλειοψηφία»), αλλά θα θεωρείτο πλήγμα στην εικόνα της «ενότητας» εάν ένα μεγάλο, ιδρυτικό κράτος - μέλος, όπως η Ιταλία, αντιτασσόταν στην πρόταση.