Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στην πρώτη δεκάδα (7η) στον κόσμο σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση των ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα και μέχρι το 2030 αναμένεται να ξεπεράσει κατά πολύ τον στόχο της εγκατεστημένης ισχύος που έθεσε για το 2050 το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα. Την ίδια ώρα, όμως, κυρίως λόγω της μείωσης των εξαγωγών από το διασυνδεδεμένο δίκτυο, πετάχτηκαν στα σκουπίδια 228.500 «πράσινες» μεγαβατώρες το 2023, ενώ μόνο στο πρώτο τετράμηνο του 2024 πήγαν στα αζήτητα 308.000 ΜWh. Χιλιάδες στρέμματα δάσους, χορτολιβαδικών εκτάσεων και γόνιμης αγροτικής γης δόθηκαν βορά στα «πράσινα» αρπακτικά για την εγκατάσταση Φωτοβολταϊκών και Αιολικών Πάρκων, μαζί με παχυλές επιδοτήσεις. Πού οδήγησε η επέλαση της «πράσινης» ανάπτυξης; Αποκαλυπτικός ήταν πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θόδωρος Σκυλακάκης από το βήμα συνεδρίου στην Κοζάνη: «Η περίοδος των επιδοτήσεων στις ΑΠΕ έχει τελειώσει (...) Ηδη έχουμε έναν λογαριασμό της τάξης των 800 εκατ. ευρώ τον χρόνο, που θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμη, για τις "παλιές" ΑΠΕ. Ταυτόχρονα, η βίαιη μείωση των τιμών τις ώρες που λειτουργούν τα φωτοβολταϊκά, έχει δημιουργήσει μια πτώση των τιμών, που αυξάνει το έλλειμμα στον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ. Επομένως είμαστε σε μια περίεργη φάση της ενεργειακής μετάβασης (...)». «Περίεργη», βέβαια, δεν είναι καθόλου για τα μονοπώλια του κλάδου, που συνεχίζουν να θησαυρίζουν με τις πλάτες του κράτους, αφού πληρώνονται «βρέξει - χιονίσει» για το ρεύμα που πουλάνε στο δίκτυο, ακόμα και όταν η Ενέργεια που παράγουν πάει στα αζήτητα...