«Οσο περισσότερο ανεβαίνει η συμμετοχή στα συνδικάτα, τόσο κινδυνεύουμε να χάσουμε τον έλεγχο»: Ενα τέτοιο ...άγχος βγαίνει από την κυβερνητική συνδικαλιστική παράταξη ΔΑΚΕ σε ανακοίνωσή της για το πρόσφατο Καταστατικό Συνέδριο της ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Υπενθυμίζεται ότι το Συνέδριο αποφάσισε την καταστατική διεύρυνση, για να εντάσσονται στα σωματεία τους και οι χιλιάδες συμβασιούχοι μέσω ΕΣΠΑ, οι οποίοι εδώ και χρόνια παρέμεναν αποκλεισμένοι, με ευθύνη των κυβερνητικών συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Πρόκειται για σημαντικό βήμα, το οποίο προφανώς στήριξαν οι δυνάμεις της ΔΑΣ (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ). Η ΔΑΣ είναι άλλωστε η δύναμη που εδώ και δεκαετίες απαιτεί την πλήρη ένταξη όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.

Σε αυτό λοιπόν το φόντο η κυβερνητική ΔΑΚΕ ομολογεί ότι όσο πιο μαζικά εργαζόμενοι εντάσσονται στα σωματεία τους, τόσο περισσότερο υπάρχει κίνδυνος ...αλλαγής συσχετισμών.

Γι' αυτό και κρούει τον «κώδωνα του κινδύνου» λόγω της διεύρυνσης, σημειώνοντας στην ανακοίνωσή της: «Η όποια προσπάθεια να "καταληφθεί η εξουσία" και να αναδειχθεί το ΠΑΜΕ ως πρώτη δύναμη στην ΑΔΕΔΥ περνά μέσα από την αύξηση των εκπροσώπων στο Συνέδριο. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των ψήφων που θα λάβει και ίσως ευελπιστεί ότι αυτό θα γίνει από τους "ανασφαλείς συμβασιούχους"».

Σε απλά Ελληνικά, οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές ξορκίζουν τους ...φόβους τους από τη συμμετοχή εργαζομένων στα σωματεία.

Λένε ξεκάθαρα ότι θέλουν τους εργαζόμενους μακριά από τα συνδικάτα και οι ίδιοι σαν «πορτιέρηδες» να ελέγχουν ποιοι εντάσσονται και ποιοι όχι, αφού έτσι ευελπιστούν να ελέγχουν και τους συσχετισμούς, να μετατρέπουν πιο εύκολα τα συνδικάτα σε παραμάγαζα της εκάστοτε κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Ποιοι τα λένε αυτά; Οι ίδιοι που πριν λίγες μέρες, τρώγοντας ...σούσι με τον υπουργό Υγείας ενόψει των αρχαιρεσιών σε μια άλλη Ομοσπονδία, στην ΠΟΕΔΗΝ, συζητούσαν πώς θα επικρατήσουν στα δημόσια νοσοκομεία. Σε αυτό το «γεύμα εργασίας», άλλωστε, ο ίδιος ο Αδ. Γεωργιάδης έλεγε χαρακτηριστικά, μοιραζόμενος τα ίδια άγχη με τους συνδικαλιστές της κυβέρνησης: «Να έρθετε στο γραφείο μου και θα κάνουμε αυτά που πρέπει. Μην κοροϊδευόμαστε. Χωρίς δυνατή ΔΑΚΕ στα νοσοκομεία, όλα τα άλλα θα είναι περίπατο (...) Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φτάσουμε στην κορυφή»...

Το «καρέ» βέβαια των όσων επιστρατεύουν οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές συμπληρώνεται από τη νοθεία, στην οποία κατέχουν «διδακτορικά». Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις πρόσφατα, μετά από 7 χρόνια δικαιώθηκαν επιτέλους συνδικαλιστές της ΔΑΣ που είχαν καταγγείλει τέτοια απαράδεκτα φαινόμενα στο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ το 2016. Οι καταγγελίες αφορούσαν το τότε συνδικαλιστικό στέλεχος της ΔΑΚΕ και μετέπειτα υφυπουργό Εργασίας (τι πιο σύνηθες;), Βασίλη Σπανάκη. Ο ίδιος, μάλιστα, δεν φτάνει που είχε αποπειραθεί τη νοθεία, αλλά είχε μηνύσει και τη ΔΑΣ που τον είχε αποκαλύψει. Αυτά μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2023, όταν το κατηγορητήριο που πήγε να στήσει κατέπεσε στο δικαστήριο.

Οπότε τα κάθε λογής τερτίπια, οι νοθείες, οι εκβιασμοί των κυβερνητικών συνδικαλιστών, απλά αποτελούν την άλλη όψη της αντιδραστικής πολιτικής της κυβέρνησης. Και όπως αποδεικνύεται οι μόνοι που μπορούν να βάλουν εμπόδια είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με τη μαζική, ζωντανή και διεκδικητική συμμετοχή τους στα σωματεία. Αυτό που «ξορκίζουν» δηλαδή τα τσιράκια της κυβέρνησης.