«Η μοίρα που επιφύλασσε στις ΗΠΑ ο 21ος αιώνας ήταν, όπως αποδεικνύεται, η παγκόσμια ηγεμονία. Θα είναι, όμως, αυτή μια ηγεμονία σεβαστή και αναγνωρισμένη ως νόμιμη ή μια ηγεμονία παράνομη, μισητή και βραχυπρόθεσμη;

Η Ουάσιγκτον έστειλε πρόσφατα στο Συμβούλιο Ασφαλείας ένα τελεσίγραφο: ή θα εγκρίνει το αμερικανικό ψήφισμα για τον αφοπλισμό του Ιράκ ή θα τεθεί στο περιθώριο. Κατά την άποψή της, για να συμμετέχει ο ΟΗΕ στη διαδικασία λήψης αποφάσεων πρέπει να συμμορφώνεται πρώτα με τις απαιτήσεις της. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Μπους θεωρεί πως δε χρειάζεται την καλή γνώμη των κρατών στα οποία κυριαρχεί. Και ότι αδιαφορεί για τη νομιμότητα που προσφέρει ο σεβασμός των άλλων λαών. Αρκείται στο να ασκεί εξουσία. Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι, όμως, δεν εξέλεξαν τον Τζορτζ Μπους στην προεδρία με αυτό το σκεπτικό. Γι' αυτό και είναι σχεδόν βέβαιο πως δε θα τον επανεκλέξουν». Το προαναφερόμενο απόσπασμα είναι από τη «Χέραλντ Τρίμπιουν» (δημοσιεύτηκε στα χτεσινά «Νέα») κι όπως καταλαβαίνετε, δίπλα στους εκκλησιαστικούς αρχηγούς, οι οποίοι αντλούν -με τον ένα ή άλλο τρόπο- τη δύναμή τους από κάποιον θεό, υπάρχουν και οι θεόσταλτες χώρες, στις οποίες «η μοίρα επιφύλαξε την παγκόσμια ηγεμονία». Στους λαούς απομένει -και αυτό σ' ένα βαθμό μόνο...- να επιλέξουν το βαθμό βαρβαρότητας της μορφής, με την οποία θα ηγεμονεύονται. Ο σύγχρονος Μεσαίωνας είναι παρών...