Αλλαγή του εκλογικού νόμου δήθεν προς το αναλογικότερο προαναγγέλλει η κυβέρνηση, στο πλαίσιο του ανοίγματος του ΠΑΣΟΚ προς την κεντροαριστερά. Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση για τον νέο εκλογικό νόμο θα ξεκινήσει μετά τις αλλαγές στο διοικητικό χάρτη της χώρας, με κυρίαρχο το σενάριο εφαρμογής του γερμανικού πλειοψηφικού συστήματος που προβλέπει την αύξηση των μονοεδρικών εκλογικών περιφερειών σε 150. Είναι προφανής η προσήλωση της κυβέρνησης σε ένα εκλογικό σύστημα που κλέβει από τις ψήφους των μικρότερων κομμάτων, προκειμένου να διαμορφωθεί μια ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή.

«O εκλογικός νόμος οφείλει να αντιμετωπίζει τα ευρύτερα θέματα αντιπροσώπευσης, αντιστοίχισης κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ικανής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης και προπαντός κατοχύρωσης μιας νέας αυτονομίας της πολιτικής απέναντι στα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας και οικονομικής δύναμης. Και γιατί όχι, αναλογικότερης εκπροσώπευσης των κομμάτων», δήλωσε χαρακτηριστικά με συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο υπουργός Εσωτερικών, Κ. Σκανδαλίδης.

Τόσο ο ίδιος όσο και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν κρύβουν τη βούλησή τους για συνέχιση της «συμπαράταξης» ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ - όπως ονομάζει τη συνεργασία των δύο κομμάτων ο Κ. Σκανδαλίδης - που προωθήθηκε στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και στις βουλευτικές.

Και μπορεί ο Κ. Σκανδαλίδης να αναγγέλλει ότι είναι «πρόωρο το θέμα του εκλογικού νόμου», ωστόσο ήδη σχεδιάζεται το σπάσιμο των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες και η αύξηση των μονοεδρικών. Οι σχεδιασμοί στα κυβερνητικά συρτάρια προβλέπουν την εκλογή 150 βουλευτών σε αντίστοιχες μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, με πλειοψηφικό σύστημα και σε δύο Κυριακές. Βουλευτής θα εκλέγεται ο υποψήφιος που συγκεντρώνει το 50% συν 1 των ψήφων. Στην περίπτωση που κανείς υποψήφιος δε συγκεντρώσει το παραπάνω ποσοστό, η αναμέτρηση της δεύτερης Κυριακής θα γίνεται ανάμεσα στους δύο πρώτους σε ψήφους υποψήφιους. Οι υπόλοιπες 150 έδρες θα μοιράζονται στα κόμματα στις ευρείες περιφέρειες ανάλογα με το ποσοστό των ψήφων που έλαβαν.

Γίνεται σαφές ότι επιχειρείται ο εγκλωβισμός των ψηφοφόρων, στο ψευτοδίλημμα του λιγότερου κακού. Παράλληλα, το συγκεκριμένο σύστημα αφήνει περιθώρια υπόγειων συναλλαγών μεταξύ των κομμάτων σε βάρος της έκφρασης της λαϊκής βούλησης, αφού η ψήφος γίνεται αντικείμενο παζαρέματος.