Λέρα εδώ...«Προσωπικά, αν βρισκόμουν στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή στη Μαδρίτη δε θα δίσταζα να πάρω μέρος στις πορείες. Εκεί θα ήμουν σίγουρος ότι ναι μεν η κάθε ομάδα θα φώναζε τα δικά της (και καλά θα έκανε) αλλά ότι οι οργανωτές, ενωμένοι, δε θα με καπέλωναν με τα δικά τους. Δε θα με έφερναν στην απίστευτη θέση να με καλύπτουν με σημαίες του Σαντάμ Χουσεΐν και να προσυπογράφω τα όσα φανατικά, προκλητικά και μονόπλευρα μας κοπάνησαν ορισμένοι ρήτορες. Το πλακάτ που λέρωσε την Ακρόπολη συνοψίζει του λόγου το αληθές: "ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ =Πόλεμος"» (Ριχ. Σωμερίτης - ΒΗΜΑ).

...και στο Λονδίνο: «Η πιο αποκαλυπτική πλευρά της αντιπολεμικής διαδήλωσης στο Λονδίνο, είναι αυτή που δεν είδαμε. Δεν είδαμε ούτε ένα μήνυμα προς τον Σαντάμ ή κριτική κατά της πολιτικής του Ιράκ. Αυτοί όλοι οι ειρηνιστές, που αποδοκίμαζαν τον Τζορτζ Μπους και τον Τόνι Μπλερ, δεν είχαν τίποτε να πουν κατά του Σαντάμ Χουσεΐν» (Ντέιλι Τέλεγκραφ -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Κυρίαρχη αηδία! «Η επίσκεψη Ντελαγκρέτσια έκλεψε την παράσταση στις τηλεοράσεις. Καλώς ή κακώς, μονοπώλησε τα δελτία και τους τηλεθεατές. Αυτή ήταν η κυρίαρχη κοινωνική περιέργεια του Σαββατοκύριακου» (Ι. Κ. Πρετεντέρης - ΒΗΜΑ).

«Ανεξήγητη» ομοφωνία...: «Το αναπάντητο ερώτημα είναι γιατί τα ιδιωτικά κανάλια επέδειξαν τέτοια ομοφωνία. Ποια "συμφωνία κυρίων" επέβαλε αυτό το παρδαλό πραξικόπημα σε βάρος όχι απλώς της αντικειμενικής ενημέρωσης αλλά και της ίδιας της Δημοκρατίας;(...) Με ποιο θράσος τα ιδιωτικά κανάλια διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις, ισχυριζόμενα ότι η Αθήνα μετατράπηκε σε πεδίο μάχης;» (Μαριάννα Τζιαντζή - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).