Τι σημαίνουν γι' αυτούς, αλήθεια, οι έννοιες της εθνικής ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας; ΄Η τα συνθήματα «Λευτεριά ή θάνατος», οι στίχοι «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»...
Αν κρίνουμε, πάντως, από την όλη πολιτική τους και, ιδιαίτερα, από τη στάση και την πρακτική τους έναντι του άδικου και παράνομου πολέμου ενάντια στο Ιράκ, δεν έχουν καθόλου καλή σχέση με τις έννοιες αυτές.
Βέβαια, δεν πρέπει να τους... αδικούμε κιόλας. Το γεγονός πως η Σούδα έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο, ενώ η θάλασσα και ο εναέριος χώρος της Ελλάδας είναι ξέφραγο αμπέλι για τους Αμερικανούς, δεν οφείλεται μόνο στην κακή τους σχέση με τις προαναφερόμενες έννοιες.
Οφείλεται και στο γεγονός πως αυτό απαιτεί η εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούν. Αυτό απαιτεί η ελληνική ολιγαρχία. Κι όπως συνέβαινε πάντοτε, έτσι και τώρα. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ολιγαρχίας βαφτίζουν εθνικά τα δικά της, ταξικά συμφέροντα.
Τέλος πάντων, όμως, αυτός δεν είναι και σοβαρός λόγος, για να τα χαλάσουν με τους Αμερικανούς. Αλλωστε, ακόμη και οι ηγεσίες της Γαλλίας και της Γερμανίας τα ίδια κάνουν. Παρέχουν όλες όσες διευκολύνσεις τους ζήτησαν οι ΗΠΑ, παρά τη δήθεν αντίθεσή τους στον συντελούμενο πόλεμο. Και, πέρα απ' όλ' αυτά, πρέπει «να κοιτάμε μπροστά», όπως λέει και ο Κ. Σημίτης. Ακόμη και η μοιρασιά της λείας εκεί βρίσκεται...