Και ρωτάω, είναι «ετούτο» που βιώνουμε ζωή για ανθρώπους; Εχει καμιά σχέση αυτή η ζωή που ζούμε με τα ποιήματα και τα μεγάλα επιτεύγματα του ανθρώπινου μυαλού; Είπε κανείς πως ο άνθρωπος πρέπει να εξευτελίζεται;

Περιοχές ολόκληρες - στην Αφρική και την Ασία - σπαρμένες από πτώματα πεινασμένων παιδιών. Η Ευρώπη και η Αμερική γέμισαν από άστεγους και επαίτες! Και πουτάνες! Και ανεργία. Και ανασφάλεια. Και «σοσιαλιστές» χωρίς σοσιαλισμό. Και ψεύτες και κλέφτες. Και ανυπόληπτους. Και αριβίστες.

Πού τον πάτε, ρε, τον άνθρωπο; Τι είστε εσείς; Τι άρρωστα μυαλά κουβαλάτε; Αυτό το σύστημα αξιών που καλλιεργείτε είναι τέρας για τέρατα και όχι κοινωνικό σύστημα για ανθρώπους. Πώς πετάτε με το τσουβάλι τους νέους στην ανεργία, στα ναρκωτικά, στην ανασφάλεια, στην απελπισία; Οι νέοι είναι για χαρές, για έρωτες, για δημιουργία! Γιατί τους χαρακώνετε τις ψυχές τους και τους πετάτε στα αζήτητα;

Και αφήστε αυτή την άθλια δικαιολογία πως «και εσείς έχετε παιδιά». Και αυτά - αν χρειαστεί - τα τρώτε! Εδώ τρώτε τις ίδιες τις σάρκες σας. Εχετε χωθεί - βαθιά - μέσα στην ανθρωποφαγία. Ο Μινώταυρος ωχριά μπροστά σας! Δεν έχετε μέτρο! Γίνατε μανιακοί!

Και μιλάτε - υποκριτές - για το φασισμό και παίρνετε - τάχα - μέτρα. Λες και δεν είναι φασισμός, όταν δεν μπορώ να βρω δουλιά. Οταν με κρατάτε μακριά από τη γνώση. Οταν με βάζετε να σκοτώνω. Οταν μου ζητάτε να πνίξω τον Αλβανό, να φάω τον Ρουμάνο, να καταστρέψω τον Γιουγκοσλάβο! Τι είναι όλα ετούτα; Υμνοι στην ελευθερία; Ωδές στον άνθρωπο, είναι; Τιμές και δόξα στον πολιτισμό;

Και η αγωνία μου και η ανασφάλειά μου πώς πληρώνεται; Το τρέξιμο και το άγχος μου, η απελπισία και ο φόβος μου, τίνος δημιούργημα είναι; Θέλει κανένας να πετάγεται στον ύπνο του ιδρωμένος; Θέλει κανένας να ανταγωνίζεται τον αδελφό του; Να πέφτει πάνω στον διπλανό του;

Ακούστε, καμιά κολυμβήθρα δεν σας ξεπλένει πια. Τα ανέκφραστα πρόσωπά σας αποκαλύπτουν τις προθέσεις σας. Η «λογική» πως «είμαστε από τα πράγματα υποχρεωμένοι» δεν αφορά τον άνθρωπο, που θέλει να ζήσει ειρηνικά. Κανένας δεν μας υποχρεώνει να συνταχτούμε με τους δολοφόνους, αν δεν θέλουμε! Αφήστε τα ψέματα. Κανένας δεν μας υποχρεώνει να υπηρετήσουμε ένα άδικο κοινωνικό σύστημα. Δεν είναι δικό μας δημιούργημα η ΟΝΕ, δικό σας είναι! Δεν είπαμε εμείς ποτέ οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι! Αυτά είναι δικές σας κουβέντες. Δικές σας ιδεολογίες!

Λέμε πως ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε ύαινα. Είναι ένα ευγενές δημιούργημα της φύσης. Η αποστολή του είναι να σκάψει βαθιά και να βρει όλους τους θησαυρούς και τους χυμούς της ζωής. Να γράψει καινούργια βιβλία. Να ζωγραφίσει. Να ανακαλύψει όλες τις πενικιλίνες που χρειάζονται οι αρρώστιες και ο πόνος.

Και πάντα, για όσους αγαπούνε το μέλλον, υπάρχουν ευκαιρίες να δοκιμάσουν. Η κάλπη δεν είναι Η ευκαιρία. Είναι, όμως, μια ευκαιρία!