Το στερνό «αντίο» στον αταλάντευτο και ακλόνητο κομμουνιστή, στον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, Μήτσο Μπάφα είπαν χτες το μεσημέρι η οικογένειά του, καθώς και πλήθος συντρόφων του στον τίμιο αγώνα της ζωής του. Η κηδεία του έγινε στο Νεκροταφείο Παλαιού Φαλήρου.

Σταθμούς της δράσης του και της ζωής του αγωνιστή - κομμουνιστή, μιας ζωή αγώνα με ψηλά το κεφάλι, παρουσίασε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Κώστας Βουλγαρόπουλος: Ο Μήτσος Μπάφας γεννήθηκε το 1916 στο χωριό Σερόκου συνοικίας Βαθυπέδου Ιωαννίνων, από πολυμελή οικογένεια κτηνοτρόφων. Εντεκα μόλις χρονών κατέβηκε στην Αθήνα δοκιμάζοντας την εκμετάλλευση, σε διάφορες δουλιές. Εκεί ήρθε σε επαφή με κομμουνιστές και αργότερα μπήκε στις γραμμές της ΟΚΝΕ. Στα χρόνια της Μεταξικής Δικτατορίας συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στις φυλακές της Αίγινας μέχρι το 1939. Τότε η μεταξική δικτατορία επιστράτευσε τους νέους που βρίσκονταν στις φυλακές κατατάσσοντάς τους στο στρατό, όπως και αυτόν. Οταν έφθασε ο φάκελός του με τα στοιχεία του κομμουνιστή, τον έστειλαν στο στρατόπεδο «Καλπάκι», που υπηρετούσαν μόνο κομμουνιστές στρατιώτες.

Τον Απρίλη του 1941 συμμετέχει στις πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις. Γρήγορα συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς και φυλακίζεται στο Ξηρόμερο Κατούνας στην Αιτωλοακαρνανία και στη συνέχεια στέλνεται στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας, από όπου δραπετεύει με άλλους κρατούμενους στην Αλβανία. Από κει βρίσκεται στην Ηπειρο και στα βουνά της Πάργας Θεσπρωτίας.

Το 1945 εκλέγεται πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αρτας, ενώ το 1946 ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται εξορία στη Σαντορίνη και στη συνέχεια στην Ικαρία. Το 1948 με απόφαση του Κόμματος οι: Μ. Μπάφας, Στρ. Τσαμπής, Γιαν. Τσερμέγκας, Κώστας Λίτσας, Αντ. Καλαμπόγιας, Στεφ. Παπαγεωργάκης, Φιλ. Μαυρίκης και Μπάμπης Γκότσιος, βγαίνουν στην παρανομία στα βουνά της Ικαρίας, όπου και συγκροτείται η θρυλική Ανταρτοομάδα του νησιού.

Το 1955 δραπετεύει με καΐκι στην Αλβανία. Στη συνέχεια μπήκε και παρακολούθησε στην κομματική σχολή «Ν. Μπελογιάννη» και σύντομα ξαναεπέστρεψε για να συνεχίσει την παράνομη κομματική δουλιά στην Ελλάδα. Στην προσφυγιά παντρεύτηκε τη σ. Χρύσα, αποκτώντας δύο παιδιά. Το 1983 επέστρεψε με την οικογένεια του στην Αθήνα, συνεχίζοντας τον αγώνα του μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, στις Οργανώσεις της Ηπείρου, σαν αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ και κομματικός καθοδηγητής των Αντιστασιακών.

Εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ, το τελευταίο «αντίο» είπε στον σύντροφό του ο γενικός γραμματέας της Φοίβος Τσέκερης, ο οποίος επισήμανε ότι ο σ. Μήτσος ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι ήσυχος πως έχει εκπληρώσει στο ακέραιο το χρέος του απέναντι στους ανθρώπους. Την υπόσχεση ότι κανείς δε θα τον ξεχάσει έδωσε στη συνέχεια ο Ξενοφών Μπεκιράκης, από το τοπικό παράρτημα της ΠΕΑΕΑ Ζωγράφου - Ν. Σμύρνης - Παλ. Φαλήρου.

Σεμνή παρουσία στην κηδεία και ο συναγωνιστής - σύντροφος του Μ. Μπάφα στην Ανταρτοομάδα της Ικαρίας, ο Στρατής Τσαμπής.