Για «αληθινή δημοκρατία και ίση κατανομή εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών» μιλάει στα συμπεράσματά του το άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Ισότητας της ΕΕ που έγινε το περασμένο Σάββατο. Διακηρύττει ακόμα την «προώθηση της ίσης πρόσβασης και της πλήρους συμμετοχής των γυναικών στις δομές εξουσίας και στη λήψη αποφάσεων». Ζητάει δέσμευση των πολιτικών κομμάτων, ώστε το 1/3 των υποψηφίων τους στις ευρωεκλογές του 2004 να είναι γυναίκες. Και, τέλος, τονίζει τους στόχους της ΕΕ για αύξηση της απασχόλησης των γυναικών και ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Και αποκαλύπτει ότι εκείνοι που μιλούν για τα δικαιώματα των γυναικών δεν είναι τίποτα περισσότερο από υποκριτές. Γιατί είναι ακριβώς οι ίδιοι που στην υποτιθέμενη «αληθινή» δημοκρατία της ΕΕ έχουν καταδικάσει το 33,5% των γυναικών να δουλεύουν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. Στην «ισχυρή Ελλάδα της ΟΝΕ» οι άνεργες γυναίκες ξεπερνούν το 16%, στις ηλικίες κάτω των 25 το ποσοστό φτάνει το 27% ενώ στους μακράς διαρκείας άνεργους το 72% είναι γυναίκες.