ΕΝΤΑΞΕΙ, ας βάλουμε στην άκρη τον ολοφάνερο και προκλητικό ψηφοθηρικό χαρακτήρα των προχτεσινών εξαγγελιών της Β. Παπανδρέου. Ας πούμε ότι είναι αλήθεια τα όσα αντίθετα ισχυρίζεται η υπουργός. Ας δούμε, λοιπόν, τα υπόλοιπα.

Εφόσον το νομοσχέδιο φτάσει στη Βουλή μέχρι τέλους του χρόνου και ψηφιστεί - και δεν έχουν γίνει στο μεταξύ πρόωρες εκλογές - οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων θα έχουν το δικαίωμα σύνδεσης με τα δίκτυα ηλεκτρισμού, ύδρευσης και τηλεπικοινωνίας, πληρώνοντας, βέβαια, το σχετικό και τσουχτερό πρόστιμο.

Και μετά; Ποιος εγγυάται ότι στις περιοχές αυτές θα δημιουργηθούν οι στοιχειώδεις υποδομές, που συνεπάγονται κάποιες ανθρώπινες συνθήκες ζωής, δηλαδή δρόμοι, πλατείες, κοινόχρηστοι χώροι, κλπ., κλπ.;

Κανένας. Κι όχι μόνον κανείς δεν το εγγυάται, αλλά - απ' ό,τι καταλάβαμε - εάν στα τρία χρόνια δεν έχουν προωθήσει η κεντρική κρατική διοίκηση και η Τοπική Αυτοδιοίκηση τα σχετικά σχέδια και εφαρμογές, οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων θα πρέπει να πληρώνουν ετησίως το πρόστιμο διατήρησης, για να συνεχίσουν να έχουν φως, νερό και τηλέφωνο. Κι όχι μόνο θα πληρώνουν, αλλά θα είναι και μονίμως όμηροι των εκάστοτε κυβερνήσεων...

Οσο για το ...θεσμό των αυθαιρέτων, αυτός θα συνεχίσει να ζει και να βασιλεύει. Είτε με τη μια, είτε με την άλλη μορφή. Και να 'στε σίγουροι ότι θα 'χουμε κι άλλα παρόμοια νομοσχέδια στο μέλλον, πέρα από τα 16, που είχαμε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα...

Και όχι, γιατί η αυθαιρεσία βρίσκεται στο αίμα του Ελληνα, όπως ισχυρίζονται μερικοί μερικοί, επιχειρώντας να αποκρύψουν τις πραγματικές αιτίες του φαινομένου.

Εάν ήταν πραγματικά ο λαός στην εξουσία, όπως έλεγε ένα παλιό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ, τότε, και πρόγραμμα φτηνής και ποιοτικής λαϊκής κατοικίας θα είχε ήδη υλοποιηθεί, λύνοντας όλα τα στεγαστικά προβλήματα των εργαζομένων, και οι απαραίτητες σύγχρονες υποδομές θα υπήρχαν, και η υπεράσπιση των δημόσιων εκτάσεων και του περιβάλλοντος θα ήταν αποτελεσματική.