Σαφέστατα είναι τα στοιχεία της έρευνας της ICAP, που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα και αφορούν στα νοικοκυριά των αστικών περιοχών της χώρας. Το 50,5% των ερωτηθέντων βλέπει το 2003 να εξελίσσεται αρνητικά για την οικονομική του κατάσταση, ενώ το 54,2% δηλώνει ότι η οικονομική του θέση επιδεινώθηκε και το 2002, σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο. Και όχι μόνον αυτό. Το 27,4% δηλώνει ότι υποχρεώθηκε μέσα στο 2002, για να αντιμετωπίσει στοιχειώδεις δαπάνες, είτε να ρευστοποιήσει αποταμιεύσεις, είτε να προχωρήσει σε δανεισμό. Ποσοστό, που είναι αρκετά υψηλότερο από το αντίστοιχο του 2001, που βρισκόταν στο 20,6%. Κι όλ' αυτά, σε μια χρονική περίοδο, που η Ελλάδα σημειώνει τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης των αρκετών τελευταίων χρόνων, τριπλάσιους και ακόμη περισσότερο από το μέσο ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τα «μεγάλα» και «μικρά» έργα να ξεδιπλώνονται σε όλη τη χώρα, την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων σε πλήρη εξέλιξη, κλπ., κλπ. Ρυθμοί ανάπτυξης, οι οποίοι αποτελούν το μεγάλο καμάρι της κυβέρνησης και, ταυτόχρονα, το βασικό - αν όχι και μοναδικό - επιχείρημά της, σχετικά με τα όσα υπόσχεται, για το 2004 και τα επόμενα χρόνια.

Οχι, δεν αμφισβητούμε με τα παραπάνω το ...καμάρι της κυβέρνησης. Απλά, θέλουμε να σημειώσουμε - για μια ακόμη φορά - ότι οι όποιοι ρυθμοί ανάπτυξης, στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, συνεπάγονται μόνο την αποκόμιση τεράστιων κερδών από τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές και όχι τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων και του λαού.