Πριν από χρόνια, (τον Οκτώβρη ή το Νοέμβρη του 1998), είχα παρακολουθήσει ένα ρεπορτάζ (εδώ, στη «δική μας» τη ΝΕΤ), στο οποίο, οι αδηφάγοι «μάνατζερ» του αγοραίου έρωτα παρουσίαζαν τη δυο φορές χρυσή Ολυμπιονίκη Ανατολικογερμανίδα Καταρίνα Βιτ, ως «εταίρα πολυτελείας», η οποία, ξεφεύγοντας, λέει, από το ανελεύθερο καθεστώς της πατρίδας της, εγκαταστάθηκε και «διέπρεπε» στις ΗΠΑ. Διαφήμιζαν το καλλίγραμμο κορμί της, ως περιζήτητο και ακριβοπληρωμένο «σκεύος ηδονής», σε στάσεις «αποκαλυπτικές», τύπου Μέριλιν Μονρόε, και λοιπά. Το σχετικό ρεπορτάζ ανέφερε, μάλιστα, ότι η Βιτ είχε ήδη «οικονομήσει» τεράστια χρηματικά ποσά, προσφέροντας το λαχταριστό κορμί της σε πλούσιους και... ευυπόληπτους κυρίους.

Ομως, πριν λίγες μέρες, η Καταρίνα Βιτ, όπως αναφέρουν πληροφορίες από την «επανενωμένη» και «ελεύθερη» Γερμανία, δημιούργησε... σάλο στα επίσημα κυβερνητικά κλιμάκια, και στενοχώρησε πολύ την «καλή κοινωνία» της γερμανικής «Δημοκρατίας». Σε εκπομπή που παρουσιάζει η ίδια στη γερμανική τηλεόραση, εμφανίστηκε φορώντας μια μπλούζα με τα αρχικά της Νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Και ο «σάλος» στους ιθύνοντες του κατεστημένου πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν η ίδια η παρουσιάστρια ξεκαθάρισε «από οθόνης», ότι η μπλούζα δε φορέθηκε λόγω μόδας, αλλά λόγω άποψης.

Αυτή, λοιπόν, η δήλωση της Βιτ και η εκδήλωση της νοσταλγίας της προς το «ανελεύθερο και δικτατορικό καθεστώς Χόνεκερ», είναι που ταράζει και ανησυχεί σφόδρα τους «ελευθερωτές» του λαού της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Βλέπουν ότι το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου, που ως αχρείοι και άπληστοι μαυραγορίτες το πουλάνε τώρα κομματάκι κομματάκι στους ξένους τουρίστες, δεν ήταν αρκετό, για να γκρεμίσει την πίστη του λαού της Ανατολικής Γερμανίας στα ιδανικά και στην ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος. Οσο περνούν τα χρόνια, οι Γερμανοί πολίτες, το βλέπουν όλο και πιο καθαρά, πως το καθεστώς εκείνο, που το διεθνές «στραβοπάτημα» της Ιστορίας και οι Ηρόστρατοι «ανανεωτές», τύπου Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν, το πυρπόλησαν, ήταν χίλιες φορές πιο δημοκρατικό και πιο ελεύθερο, μπροστά σ' αυτό που τους έφεραν οι «ελευθερωτές». Βλέπουν ότι ο σοσιαλισμός είναι το φως της μέρας, απέναντι στο σκοτάδι της καπιταλιστικής νύχτας και της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, που προσπαθούν να επιβάλουν με τη βία και με τον πόλεμο στους λαούς όλης της Γης, οι νέοι επίδοξοι κοσμοκράτορες, νοσταλγοί και συνεχιστές του «έργου» του παρανοϊκού Αδόλφου.

Αλλά, από αυτό που φοβούνται και τρέμουν οι νεοφασίστες ρεβανσιστές της «ελεύθερης» Γερμανίας και ολόκληρης της υφηλίου, δε θα γλιτώσουν. Ο Σοσιαλισμός «Ανοιξη γελαστή αλλά και οπλοφορούσα» θα έρθει «σπαθί κρατώντας δίστομο / φερμένη με τα φτερά της Νίκης, να γκρεμίσει / ό,τι δεν είναι ανάμεσά μας άξιο να τη δεχτεί». Τη νέα κοινωνία της ανθρωπιάς και της ειρήνης, όπως τον ήλιο που βγαίνει κάθε πρωί από την Ανατολή, κανένας δεν μπορεί να την εμποδίσει να ανατείλει.