Τις μεσημβρινές ώρες του Σαββάτου (1 Νοέμβρη) ξεχείλισε η αγανάκτηση μεγάλης μερίδας του γερμανικού πληθυσμού κατά της «Ατζέντας 2010» της «κοκκινο-πράσινης» κυβέρνησης του Βερολίνου. Αλλά για πρώτη φορά - όπως υπογραμμίζουν εκπρόσωποι της συντονιστικής επιτροπής της διοργάνωσης της διαδήλωσης - η κάθοδος στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας στρέφεται ταυτόχρονα και κατά των κομμάτων της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, επειδή αυτά συναποφασίζουν και βοηθούν στην εκτέλεση των μέτρων στο εργασιακό καθεστώς και στο σύστημα της υγείας και της μόρφωσης. Πρόκειται, όπως τονίζουν, για πολιτική ενός «ενιαίου νεοφιλελεύθερου κόμματος με τα τέσσερα κόμματα του μπλοκ» (κυβέρνησης και αντιπολίτευσης). Δεν αφήνονται, δηλαδή, αυτή τη φορά στο απυρόβλητο οι λεγόμενοι κοινοβουλευτικοί αντιπολιτευόμενοι, που επιδιώκουν την ίδια πολιτική, με άλλες μεθόδους.

Στη διαδήλωση, που ξεκίνησε από την κεντρική πλατεία Αλεξάντερ - Πλατς και κατέληξε στη συγκέντρωση στην Τζεντάρμεν - Πλατς πήραν μέρος πάνω από εκατό χιλιάδες, που έφθασαν στο Βερολίνο με λεωφορεία από εκατό και πάνω πόλεις.

Οι στεντόρειες φωνές, τα σφυρίγματα και τα πλακάτ, που κρατούσαν οι συγκεντρωμένοι, εξέφραζαν σαφέστατα την απόρριψη των νόμων και νομοσχεδίων. Αναφέρονταν: Τα σχέδια της κυβέρνησης σπρώχνουν εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια, τους αποκλείουν από τη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, ποδοπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, υποσκάπτουν μαζικά τα δημοκρατικά δικαιώματα.

«Φθάνει πια! Ολοι μαζί κατά της κοινωνικής απογύμνωσης! Να φύγει ο Σρέντερ». Με τα κυβερνητικά μέτρα, τονίζονταν, εφαρμόζεται «πολιτική ξαναμοιράσματος από τα κάτω (σ.σ. τους φτωχούς) προς τα πάνω», χαρίζονται φόροι στους μεγάλους και τη στιγμή που επιβαρύνονται τα λαϊκά στρώματα, η Deutsche Bank π.χ. μέσα σε εννιά μήνες σημείωσε κέρδη 929 εκατομμύρια ευρώ.

Στην επιτροπή προετοιμασίας με τον τίτλο «Συμμαχία κατά της κοινωνικής απογύμνωσης» μετείχε το Attac, επιτροπές εργαζομένων και ανέργων, περιφερειακών συνδικάτων, του ΚΟΔΗΣΟ, του Κινήματος του Περιβάλλοντος και του Κινήματος Ειρήνης.

Από τα μέσα Αυγούστου χρειάστηκε έντονη προεργασία, που έπρεπε να υπερπηδήσει αρκετές δυσκολίες, που προέρχονταν τόσο από την ποικιλία και τους γενικότερους στόχους των συμμετεχόντων, όσο και από άρνηση συμμετοχής συνδικαλιστικών ηγεσιών π.χ. της Ενωσης Γερμανικών Συνδικάτων (DGB). Ο πρόεδρός της, Μίχαελ Ζόμερ, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αυτή τη στιγμή δε θεωρεί ιδιαίτερα ελπιδοφόρο να γίνει διαδήλωση κατά της κυβέρνησης». Η αντίδραση της «Συμμαχίας» κατά των μέτρων, της περιοχής της βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας χαρακτήρισε τη στάση αυτή των ηγεσιών σαν «γραμμή του συνδικαλιστικού μηχανισμού που συμπλέκεται με το SPD». Υπήρξαν επίσης ομάδες που δε συμφωνούσαν σε συμμετοχή του ΚΟΔΗΣΟ, επειδή αυτό συμμετέχει στη διακυβέρνηση του κρατιδίου του Βερολίνου και συνεπώς αποφασίζει και εφαρμόζει κυβερνητική πολιτική. Αλλοι από τους διοργανωτές είχαν αμφιβολίες, αν θα επιτύχει η διαδήλωση. Ναι μεν, έλεγαν, 70% ερωτηθέντων είναι κατά των «μεταρρυθμίσεων» στον εργασιακό τομέα, που θεωρητικά σημαίνει ότι 25 εκατομμύρια εργαζόμενοι αντιπολιτεύονται τα μέτρα, αλλά «από του να είσαι κατά, ωσότου να κάνεις κάτι εναντίον, και να κατεβαίνεις στο δρόμο υπάρχει διαφορά». Τελικά όμως επικράτησε η άποψη ότι «Μια εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση είναι επειγόντως αναγκαία, γιατί στο Μπούντεσταγκ υπάρχει πρακτικά ένας συνασπισμός όλων των κομμάτων».

Στην τελική συγκέντρωση στην Τζεντάρμεν - Πλατς μίλησαν εκπρόσωποι των οργανώσεων προετοιμασίας της διαδήλωσης, που καυτηρίασαν την πολιτική της κυβέρνησης και υπογράμμισαν την επιτυχία της κινητοποίησης «από τα κάτω». Ο συνδικαλιστής Μπερντ Ρίξινγκερ, από τη Στουτγκάρδη, υπογράμμισε ότι «ο κάθε σκυλοϊδιοκτήτης του Μονάχου πληρώνει περισσότερους φόρους από τη Ζίμενς». Επίσης, ο καθηγητής και συγγραφέας Ράινερ Ροτ, τόνισε ότι οι «κοκκινο-πράσινοι» από το 2001 χάρισαν στις επιχειρήσεις 50 δισεκατομμύρια και από το 2004 θα χαριστούν στους υψηλόμισθους 6 δισ. ευρώ σε φόρους εισοδημάτων.

Η επιτυχία της διαδήλωσης, που μια πρώτη συνέχειά της θα ακολουθήσει στις 18 Νοέμβρη στο κρατίδιο της Εσσης, χαιρετίστηκε από τις προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις σαν αποτέλεσμα συντονισμένης συνεργασίας σε έναν άμεσο κοινό στόχο. Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ, Λόταρ Μπίσκι, χαρακτήρισε τη διαδήλωση σαν «καλό σημάδι» που πιστεύει ότι θα την ακολουθήσουν αρκετές άλλες, αλλά «ανατριχιάζει» στη σκέψη η χώρα να αφεθεί σε πολιτικούς, όπως ο Εντμουντ Στόιμπερ ή η Αγγελα Μέρκελ (δηλαδή να χάσει ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ).