Την αντίθεση του ΚΚΕ στις πελατειακές ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση περί νομιμοποίησης των αυθαιρέτων με υποβάθμιση των πολεοδομικών και περιβαλλοντικών συνθηκών διαβίωσης των πολιτών, εξέφρασε χτες η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, σε ανοιχτή εκδήλωση διαλόγου που διοργάνωσε το ΤΕΕ, προβάλλοντας την ανάγκη χάραξης μιας άλλης πολιτικής απόκτησης ποιοτικής, ασφαλούς, φθηνής λαϊκής στέγης.

Κατά την ίδια ομιλία η Αλ. Παπαρήγα ανέδειξε τα θέματα Παιδείας και Επαγγελματικών Ισοτιμιών, απορρίπτοντας τις αγοραίες λογικές των αποφάσεων των Μπολόνιας, Πράγας και Βερολίνου, προβάλλοντας τη σύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος, ενώ παράλληλα κατήγγειλε την επιχειρούμενη υπερσυγκέντρωση κεφαλαίων στους τομείς των δημοσίων και των ιδιωτικών έργων, της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.

Αρχίζοντας την ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ είναι ριζικά αντίθετο στην επίθεση της ΕΕ στα δικαιώματα των διπλωματούχων μηχανικών, καθώς «οι σημερινές συνθήκες επιτρέπουν στο κεφάλαιο να οργανώνει την παραγωγή του με λιγότερο υψηλά ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό». Επισήμανε ότι ειδικά για τη χώρα μας, «με τον υποδεέστερο και συμπληρωματικό ρόλο της στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, ακόμη και αυτή η ολιγάριθμη επιστημονική ελίτ, που σε άλλες χώρες αναπαράγεται από ορισμένα επίλεκτα τμήματα, δε θεωρείται αναγκαία» και ότι «η διευθυντική αυτή ελίτ θα εισάγεται, μαζί με την υψηλή τεχνογνωσία, από τις ηγετικές δυνάμεις του καπιταλισμού, κοιτίδες των πολυεθνικών κολοσσών στον κατασκευαστικό τομέα».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε με στοιχεία στην κατάσταση που βιώνουν οι μηχανικοί σήμερα (υπαλληλοποίηση, εργασία με δελτίο παροχής υπηρεσιών, αμοιβές κάτω από τη ΣΣΕ, ελαστικό ωράριο, μερική απασχόληση κλπ.) αλλά και στους μικρούς εργολάβους και στους ιδιοκτήτες μικρών μελετητικών γραφείων κλπ., που πλήττονται από την καπιταλιστική αναδιάρθρωση στον τομέα της κατασκευαστικής βιομηχανίας, η οποία οδηγεί στην επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου, στην κυριαρχία 4-5 ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων.

Εκτενή αναφορά έκανε η Αλ. Παπαρήγα στις αλλαγές που γίνονται στις πανεπιστημιακές σπουδές με βάση τις ανάγκες κερδοφορίας της καπιταλιστικής παραγωγής, τονίζοντας ότι «η υπονόμευση της σύνδεσης πτυχίου-επαγγέλματος δεν υποσκάπτει μόνον τα δικαιώματα και το ρόλο του μηχανικού αλλά οδηγεί και στην υποβάθμιση συνολικά της Ανώτατης Παιδείας» και ότι «η κυρίαρχη τάση θα είναι η απαξίωση των προπτυχιακών και η ιδιωτικοποίηση των μεταπτυχιακών, η οποία στη συνέχεια θα επεκταθεί και θα βαθύνει και στα προπτυχιακά».

Εξέφρασε την αντίθεση του ΚΚΕ στις αποφάσεις της Μπολόνιας, που υπαγορεύουν την αφαίρεση της επιστημονικής ειδίκευσης από τον προπτυχιακό κύκλο, μέσα από την οποία συντελείται η σύνδεση με το επάγγελμα. «Πρόκειται - είπε - για αφαίρεση από τους αποφοίτους του, του δικαιώματος στην εργασία, τη μετατροπή τους σε ευλύγιστο δυναμικό με όρους άγριας εκμετάλλευσης. Η επιστημονική και επαγγελματική υπόσταση των μηχανικών απειλείται από την άμεση διάσπαση των προπτυχιακών σπουδών σε τρίχρονο και δίχρονο μεταπτυχιακό δήθεν κύκλο. Απειλείται από το νόμο της δήθεν "ανωτατοποίησης" των ΤΕΙ». Είπε ότι η πίεση για εγγραφή στο ΤΕΕ αποφοίτων τρίχρονων σπουδών από την ΕΕ είναι χαρακτηριστικό μέτρο-μέσο για να υλοποιηθούν οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις και χαρακτήρισε θετικό ότι το ΤΕΕ αντέδρασε στην εγγραφή. Επισήμανε όμως ότι «είμαστε σε ένα πολύ λεπτό σημείο», καθώς «υπάρχουν κινήσεις που ανεξάρτητα από προθέσεις οδηγούν στην υπονόμευση της αντίστασης, με τη διολίσθηση στη συζήτηση για τη διαβάθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών ή για απεξάρτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο, με πρόσχημα τη διαπλοκή των επιστημονικών αντικειμένων».

«Ο,τι συμβαίνει σήμερα, ό,τι σχεδιάζεται σαν επόμενο βήμα, οδηγεί στην απαξίωση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα Πολυτεχνεία και πρέπει να μας βρουν συσπειρωμένα αντίθετους», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι η ίδρυση Ινστιτούτων διά βίου εκπαίδευσης στα Πολυτεχνεία θα επηρεάσει και θα συμπιέσει δραματικά το επίπεδο των προπτυχιακών σπουδών, προκειμένου να προβληθεί η ισόβια κατάρτιση ως μονόδρομος για τους ημιμαθείς αποφοίτους. Ενώ η «αξιολόγηση» των ανώτατων ιδρυμάτων «αποτελεί τον καθοριστικό μοχλό για την καθυποταγή των πανεπιστημίων στους νόμους και στις απαιτήσεις της αγοράς».

Αναφερόμενη στις προτάσεις του ΚΚΕ είπε ότι υποστηρίζει τη διατήρηση της πεντάχρονης διάρκειας των σπουδών, αλλά και «την ενότητα μόρφωσης και ειδίκευσης», γιατί «η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι επαγγελματική εκπαίδευση ανώτατου επιπέδου που επιβάλλεται να προετοιμάζει αποφοίτους ικανούς να αναλάβουν και να διεκπεραιώσουν ολοκληρωμένα, με ελευθερία κρίσης, αυτονομία και δημιουργικότητα, συγκεκριμένα καθήκοντα μέσα στο σύστημα της κοινωνικής παραγωγής».

Επανέλαβε επίσης τις γενικές θέσεις του Κόμματος για δημόσια και δωρεάν πραγματικά ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση με άρση του αναχρονιστικού διαχωρισμού ΑΕΙ-ΤΕΙ, γενναία αύξηση δαπανών στην Παιδεία, ενιαίο σχολείο κλπ.

Για το θέμα της αυθαίρετης δόμησης η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε: «Η σημερινή κατάσταση αποτελεί ιστορικό αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης της γης και της κατοικίας σε συνδυασμό με τη σχετική καθυστέρηση του ελληνικού καπιταλισμού. Ακολουθήθηκε πολιτική χρήσης γης με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος, θυσιάζοντας την ασφάλεια των κατοίκων, την προστασία του περιβάλλοντος, την περιφερειακή ανάπτυξη κ.ά.

Η κρατική χρηματοδότηση μεταπολεμικά στήριξε το γρήγορο και εύκολο πλουτισμό της άρχουσας τάξης. Τα έργα υποδομής για αντιπλημμυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, πολεοδομικό-χωροταξικό σχεδιασμό δεν αποτελούσαν προτεραιότητα».

«Τα αυθαίρετα - τόνισε η Αλ. Παπαρήγα - ήταν μια διέξοδος στο πρόβλημα της λαϊκής στέγης για πολλά χρόνια. Βεβαίως, στην πορεία τα αυθαίρετα χαρακτηρίζουν και τις πλούσιες βίλες και τα διάφορα μέγαρα. Τα λαϊκά στρώματα μπορεί να απόκτησαν μια στέγη, ή μια μικρή κατοικία στην εξοχή, όμως το τίμημα που πλήρωσαν είναι πολύ βαρύ. Η νομιμοποίησή τους μπορεί να αποτελεί μια λύση γι' αυτούς, όμως πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι κερδισμένοι. Γιατί έχασαν και θα χάσουν ακόμα πιο πολλά με την καταστροφή δασών και περιβάλλοντος, τη διαβίωση σε κατοικίες χωρίς ασφάλεια, τη δημιουργία περιοχών χωρίς τεχνική υποδομή (ύδρευση, αποχέτευση, συγκοινωνίες κλπ.) και κοινωνική υποδομή (παιδικές χαρές κλπ.), ενώ ήταν και παραμένουν κάτω από εκβιασμό.

Δεν είναι αργά, κατέληξε. Μπορούμε να δώσουμε βάρος στο συλλογικό αγώνα για απόκτηση φτηνής, ασφαλούς, ποιοτικής λαϊκής στέγης, που αποκτάται ως δικαίωμα και όχι αποτέλεσμα παραβίασης νόμων, ή προσφυγής στο ρουσφέτι, στο «φακελάκι».

Μιλώντας για το νέο δασοκτόνο νομοσχέδιο, που προωθεί η κυβέρνηση, τόνισε: «Η κυβέρνηση στοχεύει στον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων. Στην παραχώρηση δασικών εκτάσεων του δημόσιου. Στη νομιμοποίηση παρανομιών. Ωφελημένο θα είναι το μεγάλο κεφάλαιο στον τουρισμό, στις κατασκευές κλπ. Επιχειρούν να δημιουργήσουν κλίμα συνενοχής σε λαϊκό κόσμο που έχει κάποιο αυθαίρετο, μια μερίδα σε οικοδομικό συνεταιρισμό που έχει σταματήσει λόγω νομικής εμπλοκής κλπ.».

Η Αλ. Παπαρήγα χαρακτήρισε «εύστοχο» το σχόλιο του επίτιμου αντιπροέδρου του ΣτΕ Μ. Δεκλερή ότι «τα μέτρα και οι τρόποι μπορεί να τροποποιηθούν, ο στόχος θα παραμείνει αναμφισβήτητα ο ίδιος», και συμπλήρωσε: «Με το νομοσχέδιο, δίνεται η δυνατότητα κάθε δάσος, ακόμα και ο εθνικός δρυμός, τμηματικώς λαμβανόμενα να μπορεί στο τέλος να μεταλλαχτούν σε άθροισμα οικοπέδων. Υλοποιείται η πλήρης "απελευθέρωση" της δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου σε τομείς στρατηγικής σημασίας με στόχο τη διασφάλιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ.

Θα το πολεμήσουμε το νομοσχέδιο, θα συσπειρωθούμε γύρω από θετικούς και προωθημένους στόχους πάλης που προστατεύουν το δάσος, το περιβάλλον, τα λαϊκά δικαιώματα. Θεωρούμε αναγκαία και επιτακτική την κοινή δράση του ΤΕΕ με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα».

Το 6ο Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για το Περιβάλλον, που προωθεί η κυβέρνηση, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα, «αναθέτει στις δυνάμεις της αγοράς βασικό ρόλο. Αξιοποιεί την προστασία του περιβάλλοντος σαν μοχλό για την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών στους στρατηγικούς τομείς της ενέργειας και των μεταφορών. Χρησιμοποιεί την "προστασία της βιοποικιλότητας" σαν άλλοθι για την επιλεκτική ιδιωτικοποίηση δασών μέσα από την ίδρυση αρμόδιων φορέων διαχείρισης που θα συνδυάζουν τη δραστηριότητα της προστασίας του περιβάλλοντος με αυτή της τουριστικής ανάπτυξης».

«Αντίστοιχα, συνέχισε, το ΥΠΕΧΩΔΕ αξιοποιεί υποκριτικά την καθυστέρηση στην υλοποίηση του έργου του Κτηματολογίου και τα γνωστά προβλήματα στη λειτουργία των Πολεοδομικών Γραφείων για να δρομολογήσει: Την έναρξη ειδικών Προγραμμάτων Ιδιωτικής Πολεοδόμησης σε εκτός σχεδίου περιοχές. Ετσι, οι πολίτες θα πρέπει πλέον να απευθύνονται στις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες Real Estate για να διασφαλίσουν στέγη ικανοποιητικών προδιαγραφών με δυσβάσταχτο τίμημα».

«Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε, αποτελεί αυταπάτη και δεν έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα η μεμονωμένη προσπάθεια ενός κλάδου να αμβλύνει κάποια συνέπεια της συνολικής επίθεσης. Ας πάρουμε το γνωστό παράδειγμα της διαμαρτυρίας φορέων, όπως το ΤΕΕ, για την ποινικοποίηση του επαγγέλματος του μηχανικού, του μελετητή, του επιβλέποντα, του τεχνικού ασφαλείας. Μπορεί να αντιμετωπιστεί πραγματικά το συγκεκριμένο πρόβλημα με προτάσεις τροπολογίας άρθρων του νομοθετικού πλαισίου και με προτάσεις τυπικής διάκρισης των ρόλων και των καθηκόντων, του μηχανικού, του υπεργολάβου, του τεχνίτη, μέσα στο σημερινό πλαίσιο;

Δεν είναι φανερό ότι η προσπάθεια μετάθεσης της κρατικής ευθύνης και της εργοδοτικής ευθύνης των μεγάλων ομίλων στις πλάτες του μεμονωμένου μηχανικού έχει βαθύτερα αίτια και πλήθος τρόπων για να υλοποιηθεί; Μπορεί να εκτελέσει ουσιαστικά τα καθήκοντά του ο τεχνικός ασφαλείας όσο παραμένει υπάλληλος του ιδιοκτήτη της επιχείρησης;

Μπορεί σε τελευταία ανάλυση να υπάρξει λύση στο πλαίσιο της πολιτικής του μονόδρομου της ΟΝΕ, στο πλαίσιο ενός αναπτυξιακού δρόμου με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του μονοπωλιακού κέρδους;».

«Το ΚΚΕ, κατέληξε η Αλ. Παπαρήγα, δεν περιορίζεται στη διεκδίκηση άμεσων στόχων πάλης. Στις σημερινές συνθήκες αυτό δε φθάνει. Προτάσσει το στόχο της συνολικής και συνδυασμένης αντιμετώπισης των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, όπως:

-- Γρήγορες, φτηνές, ασφαλείς μεταφορές.

-- Φτηνή και ασφαλής λαϊκή κατοικία.

-- Προστασία του περιβάλλοντος και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

-- Περιφερειακή ανάπτυξη και προστασία εγχώριων κλάδων παραγωγής.

-- Μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.

-- Χρήση γης με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον κλπ.

-- Ασφάλεια των εργαζομένων και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.

Το ΚΚΕ αναδεικνύει τους στρατηγικούς πολιτικούς και οικονομικούς όρους για να δρομολογηθεί η συνδυασμένη ικανοποίηση αυτών των αναγκών, δηλαδή:

- Της κοινωνικοποίησης των βασικών μέσων παραγωγής.

- Του κεντρικού σχεδιασμού της λαϊκής οικονομίας.

- Της συντονισμένης αξιοποίησης ενιαίων κρατικών φορέων για την ενέργεια, τις μεταφορές, τις κατασκευές, μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

- Του εργατικού ελέγχου και του διακριτού ρόλου του τεχνικού κόσμου για την εκπλήρωση των στόχων της λαϊκής οικονομίας.

Σας καλεί να στρατευτείτε γι' αυτή την ελπιδοφόρα και ρεαλιστική προοπτική».