Το ΚΚΕ είναι το πιο παλιό, αλλά και το πιο νέο σε ιδέες, στόχους και ιδανικά, κόμμα της Ελλάδας. Είναι το κόμμα που δίνει πραγματικά προτεραιότητα στη δράση των εργαζομένων. Που συνδέει συνολικά το συμφέρον της εργατικής τάξης, με το ατομικό συμφέρον κάθε εργαζόμενου.

Τα παραπάνω τόνισε η Αιμιλία Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη χτεσινή της περιοδεία στο Μηχανογραφικό Κέντρο του ΟΣΕ (Λιοσίων 301), με αφορμή τη συμπλήρωση των 85χρόνων από την ίδρυση του Κόμματος. Μιλώντας σε συγκέντρωση των εργαζομένων, επισήμανε ότι η επέτειος για τα 85χρονα του ΚΚΕ, είναι σημαντική, όχι μόνο για τους κομμουνιστές, αλλά για όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, καθώς σε όλη αυτή την πορεία «πολλοί άνθρωποι έδωσαν πάρα πολλά για να είμαστε εμείς σήμερα σε καλύτερη μοίρα». Ιδιαίτερα για τη συμβολή του Κόμματος στην ανάδειξη των προβλημάτων των γυναικών τις εποχές που υπήρχαν πολύ αναχρονιστικές νοοτροπίες τόσο στην ελληνική, αλλά και την παγκόσμια κοινωνία, η Αιμ. Αγκαβανάκη υπενθύμισε το ευρηματικό προεκλογικό σύνθημα «Σφυρί, δραπάνι και ψήφο στο φουστάνι» του ΣΕΚΕ (πρόδομος του ΚΚΕ), στις εκλογές του 1920. Αναφέρθηκε στα σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι (ανεργία, μερική απασχόληση, εμπορευματοποίηση στις παροχές Υγείας, Πρόνοιας κλπ.), επισημαίνοντας ότι είναι απόρροια της όλο και αυξανόμενης επιθετικότητας του καπιταλιστικού συστήματος, που επιδιώκει τη συσσώρευση μεγαλύτερων κερδών, για να μπορεί να διαιωνιστεί. Η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων στο καπιταλιστικό σύστημα συνιστά βαρβαρότητα και αυτή η βαρβαρότητα πρέπει να πάρει τέλος. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ανάπτυξη αγώνων, με σωστό προσανατολισμό και τελικό στόχο την ανάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Η Αιμ. Αγκαβανάκη κάλεσε τους εργαζόμενους να μη δώσουν με την ψήφο τους στις επικείμενες εκλογές, «αέρα στα πανιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ», επισημαίνοντας την ανάγκη συγκρότησης μετώπου από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού που θίγεται από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το μέτωπο αυτό - κατέληξε - θα παίξει ουσιαστικό ρόλο, για να φτάσουμε στην εξουσία της εργατικής τάξης, στο σοσιαλισμό, όπου η λαϊκή οικονομία θα λειτουργεί σε όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και όχι σε όφελος των πολύ λίγων.