Η απαντητική επιστολή του Ρ. Πρόντι δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ηταν άλλο ένα κείμενο - δήλωση αντικομμουνισμού, που πλέον για τους «ηγήτορες» της ΕΕ αποτελεί σαφές και ξεκάθαρο πεδίο δράσης. Σε χώρες που οι κυβερνήσεις απαγορεύουν την ύπαρξη των κομμουνιστικών κομμάτων και υπάρχουν τρομερές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, για τον Ρ. Πρόντι το μεν πρώτο δεν αποτελεί ούτε γεγονός «προβληματισμού», για το δε δεύτερο γίνονται προσπάθειες. Ισως, γιατί οι συγκεκριμένες εξελίξεις να μην αποτελούν, στο «λεξικό» της ΕΕ, παραβίαση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»... Αλλωστε αυτές που οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ονομάζουν «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» τις χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα, με την υπογραφή και του κ. Πρόντι, για να προχωρούν σε στρατιωτικές επεμβάσεις...

Ο Στρατής Κόρακας είχε αποστείλει την παρακάτω επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ρομάνο Πρόντι.

«Προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ρομάνο Πρόντι

Βρυξέλλες 2.10.2003

Κύριε Πρόεδρε,

Με την επιστολή μου αυτή θα ήθελα να σας καταγγείλω την πλήρως αντιδημοκρατική στάση και τοποθέτηση του κ. Φερχόιγκεν, αρμόδιου Επιτρόπου για τα θέματα της Διεύρυνσης, κατά τη διάρκεια ανταλλαγής απόψεων στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Κοινής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής στις 30/9/03.

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης έθεσα στον κ. Φερχόιγκεν δύο θέματα σχετικά με το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών σε κάποιες από τις χώρες της Διεύρυνσης. Μία σχετικά με την κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, μεταξύ άλλων και τη μη απόδοση ιθαγένειας και κατά συνέπεια την ουσιαστική απαγόρευση συμμετοχής τους στο δημόσιο βίο, σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, κυρίως Ρωσόφωνους, που ζουν εδώ και πολλές δεκαετίες στις χώρες της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) και αποτελούν σημαντικό κομμάτι του συνολικού πληθυσμού. Και μία δεύτερη σχετικά με τις απαγορεύσεις σε πολλές από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης σύστασης και λειτουργίας κομμουνιστικών κομμάτων, χρήσης των κομμουνιστικών συμβόλων, καθώς και διώξεις ή περιορισμούς που υπόκεινται πολίτες των χωρών αυτών για πολιτικούς λόγους.

Στην τοποθέτησή του ο κ. Φερχόιγκεν αντιμετώπισε τα σημαντικά αυτά θέματα στοιχειώδους δημοκρατικής λειτουργίας όχι μόνο απαξιωτικά, αλλά και προσβλητικά. Εκτίμησε ότι δεν υπάρχει θέμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δε μη απόδοση ιθαγένειας σε πολίτες αυτών των χωρών (που σήμερα στερούνται όλων των πολιτικών τους δικαιωμάτων) δεν αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ακόμα χειρότερο όμως είναι ότι υποστήριξε δημόσια και κατά τη διάρκεια ακρόασης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι "αν ήμουν πολίτης αυτών των χωρών, λαμβάνοντας υπόψη αυτά που υπέφεραν, θα είχα ο ίδιος ζητήσει την απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων", προσβάλλοντας βάναυσα ένα υπαρκτό, ιστορικό, ανταγωνιστικό πολιτικό ρεύμα στην Ευρώπη και στον κόσμο, που εκπροσωπείται και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το οποίο σε κάθε περίπτωση πρωτοστάτησε και στις παραπάνω χώρες στη συντριβή του ναζισμού - φασισμού.

Μπορεί, και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κ. Φερχόιγκεν, να ασπάζεται άλλες πολιτικές ιδεολογικές αντιλήψεις, να διαφωνεί και να αντιμάχεται τους κομμουνιστές. Δεν του επιτρέπεται όμως, όταν εκφράζεται ως Επίτροπος ενώπιον Σώματος αιρετών, να διατυπώνει θέσεις με αυτόν τον ανιστόρητο και απαράδεκτο τρόπο που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω, στη μαύρη περίοδο των πολιτικών απαγορεύσεων και διώξεων. Δίνει έτσι άλλοθι και πολιτική κάλυψη σε διώξεις που γίνονται στις παραπάνω χώρες με καθαρά πολιτικά κίνητρα, αλλά και διευκολύνει την επέκτασή τους και στις χώρες - μέλη ή υποψήφια μέλη της ΕΕ όπου υπάρχουν και δρουν κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα με σημαντικό λαϊκό έρεισμα.

Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να λάβετε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την καταδίκη και την αποφυγή επανάληψης τέτοιων συμβάντων, που θεωρώ ότι προσβάλλουν όχι μόνο μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Σώμα στο σύνολό του, καθώς και το βασικό δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης.

Μετά τιμής

Ευστράτιος Κόρακας».

Αποκαλυπτικός ο Ρ. Πρόντι, απαντώντας στον Στρ. Κόρακα, σημειώνει στην επιστολή του: «Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας της 1ης Οκτωβρίου 2003, στην οποία εκφράζετε τον προβληματισμό σας σχετικά με την παρέμβαση του Επιτρόπου κ. Φερχόιγκεν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής στις 30 Σεπτεμβρίου 2003, και ιδίως σχετικά με την απάντησή του όσον αφορά τα δικαιώματα του ανθρώπου και την πολιτική ελευθερία σε ορισμένες προσχωρούσες χώρες».

Στη συνέχεια παρέχοντας πλήρη κάλυψη στις απαράδεκτες δηλώσεις του Γκ. Φερχόιγκεν, αναφέρει: «Υποστηρίζω απόλυτα τη δήλωση του Επιτρόπου κ. Φερχόιγκεν ότι οι προσχωρούσες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας, συμμορφώνονται πλήρως στα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης, τα οποία είναι ο σεβασμός της δημοκρατίας, το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα του ανθρώπου και η προστασία των μειονοτήτων. Την άποψη αυτή συμμερίζονται διεθνείς οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένου του ΟΟΣΑ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, και την έχουν προσυπογράψει τα κράτη - μέλη της ΕΕ, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της διεύρυνσης».

Μάλιστα, θέλοντας να στηρίξει τον ισχυρισμό του, σημειώνει: «Σας διαβεβαιώ ότι η Επιτροπή εξακολουθεί να αποδίδει μεγάλη σημασία στο θέμα της ενσωμάτωσης των μειονοτήτων, ιδίως στη Λετονία και στην Εσθονία. Ενθαρρύνουμε αυτές τις χώρες να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους σε αυτόν τον τομέα, μεταξύ άλλων, με τη λήψη περαιτέρω μέτρων εθελοντικού χαρακτήρα για την αύξηση του αριθμού πολιτογραφήσεων. Εξάλλου, η Επιτροπή συνεχίζει να παρέχει βοήθεια στον τομέα αυτό μέσω των προγραμμάτων Phare (2,5 εκατ. ευρώ στην περίπτωση της Λετονίας και 3,3 εκατ. ευρώ στην περίπτωση της Εσθονίας το 2003 και ενδεχομένως με περαιτέρω βοήθεια στο πλαίσιο της μεταβατικής χρηματοπιστωτικής διευκόλυνσης)».

Και κλείνοντας το κείμενό του, σε μια δήλωση άκρατου αντικομμουνισμού και απύθμενης υποκρισίας, υποστηρίζει: «Τέλος, τα κριτήρια για την καταχώριση πολιτικού κόμματος ή την απαγόρευσή του καθορίζονται με βάση το Σύνταγμα, τους νόμους και τις δικαστικές αποφάσεις καθενός από τα σημερινά και μελλοντικά κράτη - μέλη της ΕΕ. Σε καμία περίπτωση δεν αποτέλεσε η απαγόρευση ενός κομμουνιστικού κόμματος σε μια προσχωρούσα χώρα αιτία ιδιαίτερου προβληματισμού ή επικρίσεων στο πλαίσιο των πολιτικών κριτηρίων που αναφέρονται παραπάνω».