«

Η τιμή του κόμματος είναι πάνω από την τιμή των στελεχών του», είπεν ο κύριος Χρυσοχοΐδης, στέλνοντας στον «όξ' από δω» των ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ τον κ. Νεονάκη τις προάλλες. Εντούτοις τα στοιχεία που προκύπτουν περί την έννοια της «τιμής», όπως την αντιλαμβάνονται οι ΠΑΣΟΚοι - διά στόματος γραμματέως τους - τυγχάνει ειδικού ενδιαφέροντος (καθόσον «ειδική» προκύπτει και η έννοια, που δίδουν εις την «τιμήν» οι ΠΑΣΟΚοι).

Τουτέστιν και εφόσον η «τιμή» του κ. Νεονάκη δε θεωρείται και τόσο «υψηλή», πώς και τούτο το αντέχει η «τιμή» του κόμματός του, το οποίο συνεχίζει να τον έχει μέλος του και κεντρικοεπιτροπάριό του;

Εν κατακλείδι, όταν ο κ. Χρυσοχοΐδης προσπαθεί να μηρυκάσει ή να παραφράσει φράσεις, που έμειναν συνώνυμες στην ιστορία για τη λεβεντιά, την αξιοπρέπεια και το πολιτικό μεγαλείο τους, όπως η φράση του Πλουμπίδη για το ΚΚΕ (σ.σ.: «Η τιμή μου είναι η τιμή του Κόμματός μου»), ας προσέχει περισσότερο. Εν προκειμένω, η αντιγραφή είναι τόσο «ανορθόγραφη», που κανείς δεν αμφιβάλλει ότι «η τιμή τιμή δεν έχει» και ποιος την έχασε, για να τη βρουν μερικοί - μερικοί...