«Χτες ο Παπαθεμελής, αύριο ο Καρατζαφέρης, μεθαύριο ο Ανδριανόπουλος και παραμεθαύριο ο Κωνσταντίνος Ντελαγκρέτσια. Από τη μια οι Μπίμπο εκ Θεσσαλονίκης, από την άλλη η Γκερέκου και από την παράλλη η προδοσία του Σαμαρά. H πολιτική αντιπαράθεση, οι ιδεολογικοί διαξιφισμοί, ολόκληρο το σκηνικό της προεκλογικής προετοιμασίας έχει μετατραπεί σε οικογενειακές φαγωμάρες, κατάλληλες να τροφοδοτήσουν τις στήλες παρασκηνίων όλων των εφημερίδων επί ...αιώνες. Οπως περίπου έβγαινε η μακαρίτισσα Σαπφώ Νοταρά και τα έψελνε στη γειτόνισσα. Το νόημα αυτού του κους κους είναι απλό. Οταν δεν έχεις τι να πεις τρως τις σάρκες σου. Οταν δεν έχεις επιχειρήματα, καταφεύγεις στα καλλιστεία ...σου και όταν το πλοίο βουλιάζει λακάνε τα ποντίκια σου. Μία σου και μία μου. Πέφτει ο Σπυριούνης στη ρακέτα της NΔ, βαράει πάνω στη ρακέτα του ΠΑΣΟΚ ο Σαμαράς. Φίλοι μου, η Ελλάδα εκσυγχρονίστηκε. Κάποτε η πολιτική ήταν ποδόσφαιρο. Σήμερα, δόξα τω Θεώ, έγινε μπαλάκι του πινγκ πονγκ!» Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος», στα χτεσινά «Νέα».