Ο χαμός και ο πανικός μιας προαναγγελθείσας ήττας απαλύνει τα κακώς κείμενα και τα μετατρέπει αυθαίρετα σε ελκυστικές μεν, αλλά εντελώς αποπροσανατολιστικές φάσεις ή και πρακτικές! Η «Αριστερά της ευθύνης» και γελά και το παρδαλό κατσίκι.

Η «Αριστερά της ευθύνης» ήταν αυτή που έστησε τα δικαστήρια σε βάρος των αγροτών, των μαθητών, των αγωνιστών της ειρήνης. Οπως και τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, την επιστράτευση των ναυτεργατών και το ξεφούσκωμα των λάστιχων από τα τρακτέρ.

Είναι αυτή που βγάζει όλες τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, που παραδίνει τον Οτσαλάν στους διώχτες του και εμποδίζει τους 300 να φτάσουν στον προορισμό τους.

Η «Αριστερά της ευθύνης» που κάνει τον πλούσιο πλουσιότερο και το φτωχό φτωχότερο, με την ανεργία, την ακρίβεια, τη λιτότητα, την πορνεία και τα ναρκωτικά... Με την προβληματική Παιδεία και Υγεία και τις ατέλειωτες ουρές στο ΙΚΑ, στα νοσοκομεία, στα διάφορα ταμεία.

Η «Αριστερά της ευθύνης» του Μάαστριχτ, της «Λευκής Βίβλου», της χυδαιοποιημένης διαφήμισης και της «υψηλής αισθητικής και κουλτούρας» του Πάγκαλου, του Κουλούρη, του Κουρή, του Κακαουνάκη κ.ά.

Η «Αριστερά της ευθύνης» της διαχείρισης της κουτάλας, της ζούγκλας και της αγοράς.

Μακριά κι όπου φύγει φύγει, να 'χουμε τουλάχιστον τη συνείδησή μας ήσυχη..! Σε μας τελειωτικά απομένει η «ευθύνη της Αριστεράς».