Τα δείγματα γραφής για την αντιδραστική πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει η Ν. Δημοκρατία δόθηκαν με το καλημέρα ακόμα της ανάληψης του κυβερνητικού θώκου. Η πρόσκληση - αίτημα προς το ΝΑΤΟ να αναλάβει εξ ολοκλήρου την ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων αποτελεί μια έμπρακτη κατάθεση της νομιμοφροσύνης της στην πολιτική και τους παγκόσμιους σχεδιασμούς των υπερατλαντικών «συμμάχων» και ιδιαίτερα στον αμερικανικό παράγοντα.

Οι εξελίξεις δικαιώνουν απόλυτα το ΚΚΕ. Γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν το όχημα και μόνο για να επιβληθεί στην Ελλάδα ένα ιδιότυπο στρατιωτικό καθεστώς κατοχής τις μέρες της διεξαγωγής τους. Ενώ διατάξεις του θα παραμείνουν και μετά το τέλος των αγώνων και θα στοχεύουν κατ' ευθείαν τον «εσωτερικό εχθρό», το λαϊκό κίνημα. Παράλληλα, μέσα στο γενικότερο κλίμα της τρομοϋστερίας, που εντείνεται και στην Ελλάδα, η παρουσία του ΝΑΤΟ στη χώρα μας θα νομιμοποιήσει, για πρώτη φορά στην ιστορία, την επέμβαση του στρατιωτικού μηχανισμού σε χώρα - μέλος της «Συμμαχίας» για προληπτικούς λόγους ασφάλειας. Δημιουργείται έτσι ένα προηγούμενο, σύμφωνα με το οποίο η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα είναι σε θέση κατά το δοκούν να «προσκαλεί» το ΝΑΤΟ σε επέμβαση, στο όνομα της διασφάλισης των συμφερόντων που εξυπηρετεί, με ή χωρίς προσχήματα.

Το γεγονός ότι η απόφαση για τη ΝΑΤΟική «συνδρομή» στην ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων είχε ήδη ληφθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, ενισχύει τη θέση του ΚΚΕ ότι σε ζητήματα στρατηγικών επιλογών τα κόμματα του δικομματισμού διαθέτουν σιαμαίες πολιτικές. Μπορεί μετά ή και καθ' οδόν προς τους Αγώνες να ξεσπάσει ο δημαγωγικός καυγάς μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για επιμέρους ζητήματα που αφορούν τη διαχειριστική πλευρά τους, όπως οι ευθύνες για τις καθυστερήσεις στα έργα και το υπέρογκο κόστος τους. Κανένα, ωστόσο, από τα δυο κόμματα δεν πρόκειται να αμφισβητήσει τα ιερά και τα όσια που διακυβεύονται σ' αυτούς τους Αγώνες, με κυρίαρχο το ζήτημα της περιστολής των λαϊκών δικαιωμάτων.

Απάντηση στο ζοφερό κλίμα που διαμορφώνεται ύστερα και από τις τελευταίες εξελίξεις δεν μπορεί να δώσει άλλος πέρα από τον ίδιο το λαϊκό παράγοντα. Από τη μαχητικότητα του κινήματος και τη ριζοσπαστικοποίησή του τα επόμενα χρόνια θα κριθεί το κατά πόσο τα κυρίαρχα δικαιώματα, κατακτημένα με αίμα και αγώνες, θα συνεχίσουν να υπάρχουν ή αν τελικά θα συνθλιβούν κάτω από τις ορέξεις των ντόπιων και ξένων εκφραστών του κεφαλαίου. Πλάι λοιπόν στα άλλα αντιπολεμικά -αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα οι εργαζόμενοι της χώρας μας οφείλουν να ανοίξουν μέτωπο και κατά της προωθούμενης «εσωτερικής κατοχής» από το εγκληματικό ΝΑΤΟ, στο όνομα της ασφάλειας των Ολυμπιακών αγώνων...