Είναι ευδιάκριτη η προσπάθεια όσων πριν από τα δημοψηφίσματα εξαντλήθηκαν σε ρόλο «Κασσάνδρας», να επανέλθουν σήμερα σαν γνήσιοι «σπλαχνοσκόποι» της ετυμηγορίας του κυπριακού λαού, για να αποφανθούν με «αυθεντία» μάντη κακών ότι η άρνηση του σχεδίου Ανάν ισοδυναμεί με άρνηση της κοινής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

*

Η επίμονη επανάληψη της παραπάνω θέσης (κυρίως από στελέχη του ΠΑΣΟΚ), το όλο υπονοούμενα ύφος με το οποίο τη διακινούν και, κυρίως, η ευδιάκριτη προσπάθειά τους να συγκρατηθούν για να μην αναφωνήσουν χαιρέκακα «εμείς σας τα λέγαμε», μπορεί, τελικά, να εκληφθεί, όχι ως εκτίμηση, αλλά ως ...κρυφή τους επιθυμία. Είναι δική τους, βέβαια, υπόθεση, αν θα αλλάξουν ύφος, εφόσον η πραγματική τους θέση είναι διαφορετική (υπέρ της συμβίωσης) και δε θέλουν να την αδικήσουν...

*

Από εκεί και πέρα, η εμμονή τους στο θέμα παράγει συμπεράσματα, αλλά και δημιουργεί απορίες. Συγκεκριμένα:

Αν είναι έτσι όπως λένε, ότι δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων δε θέλει κοινή συμβίωση, το αντιλήφθηκαν μόλις τώρα; Τότε τι άλλο από πολιτική μωρία συνιστά από μέρους τους να εκθειάζουν επί χρόνια το σχέδιο της (δήθεν) «επανένωσης» του Ανάν, χωρίς να έχουν αντιληφθεί τις διαθέσεις του λαϊκού παράγοντα, και να δίνουν, μάλιστα, και «υποσχέσεις» ότι έχουν το λαϊκό παράγοντα στο τσεπάκι τους και ότι θα τον βάλουν να ψηφίσει υπέρ του οτιδήποτε θα σερβίρει ο Ανάν ή ο Φερχόιγκεν;..

Τέτοια πολιτική μωρία δεν μπορούμε να τους χρεώσουμε. Προφανώς και πολιτεύονταν σε ένα πλαίσιο διαχείρισης του πόθου των Κυπρίων για κοινή πατρίδα. Πόθο, που μέχρι χτες τον θεωρούσαν δεδομένο και που πέρσι, όταν επισκέπτονταν οι Ελληνοκύπριοι τα Κατεχόμενα, τον εκθείαζαν. Τώρα, όμως, που η αδυναμία και η ανεπάρκεια (ή, μήπως, και οι δεσμεύσεις;) να διαχειριστούν σωστά το θέμα αποκαλύφθηκε, προσπαθούν - τη δική τους αδυναμία για προώθηση δίκαιης λύσης - να τη χρεώσουν στις «ανομολόγητες» σκέψεις του κυπριακού λαού...

*

Επιπλέον, από πού προκύπτει ότι το 76% είναι «όχι» στη συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους; Από τα «έξιτ πολς» στο δημοψήφισμα (που σε άλλες περιπτώσεις αποτελούν οδηγό για τις αναλύσεις ορισμένων) μόνο το 13% των Ελληνοκυπρίων προκύπτει ότι θέλει να ζήσει χώρια από τους Τουρκοκύπριους...

*

Παραπέρα, ρωτάμε:

Αυτοί δεν είναι που επιτιθέμενοι εναντίον του «Οχι» έβγαζαν πύρινους λόγους για τον «καθοδηγητικό» τους ρόλο και περηφανεύονταν ότι πάνε «κόντρα στο ρεύμα»; Αν πιστεύουν ότι το «ρεύμα» είναι υπέρ της χωριστής συμβίωσης, γιατί τώρα, όχι μόνο δεν παίζουν τον ...«καθοδηγητικό» τους ρόλο, αλλά, αντίθετα, μοιάζουν να υποθάλπουν ένα πνεύμα «διχοτομικό», υποδυόμενοι ότι το ξορκίζουν;

Μήπως γιατί, στο δικό τους ψηφοδέλτιο Επικρατείας ήταν που βρήκε στέγη η άποψη περί δυο χωριστών κρατών στην Κύπρο (Στ. Μάνος) και έχουν αρχίσει να την «καλοβλέπουν»; Ούτε αυτό το πιστεύουμε. Εκτός πια, αν μετά την αποτυχία να «περάσουν» το διχοτομικό σχέδιο Ανάν έχουν τώρα επιλέξει την υπόγεια «προπαγάνδιση» της ιδεολογίας της διχοτόμησης, την οποία, μάλιστα, θέλουν να χρεώσουν στους Κύπριους!

*

Κατά τη γνώμη μας, εκείνο που αποπνέει η συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ, είναι η συμπεριφορά εκείνου, που επειδή απέτυχε να πείσει για τις θέσεις του, τώρα απευθύνεται προς όσους το αποδοκίμασαν, ακολουθώντας την τακτική «ας πάει και το παλιάμπελο». Τακτική που σε ορισμένες περιπτώσεις στελεχών της Χαριλάου Τρικούπη καταντά χυδαία. Και φτάνει μέχρι του σημείου να υπονοεί την απειλή προς τους Κύπριους «τώρα θα δείτε τι θα πάθετε»...