Πληγωμένα τα δέντρα του πολέμου. Δεν υπάρχει φοίνικας που να μην έχει στα σπλάχνα του βλήματα όπλων στις οάσεις των ερήμων, από τις πολύνεκρες μάχες και την οσμή θανάτου των σκοτωμένων παιδιών. Ξεγελασμένες από την άνοιξη πέταξαν κλαριά κι ανθούς.

Ανοιξη και νιάτα πάνε μαζί. Μάης κι εργατιά πάνε μαζί. Φλόγα πάθος και μαχητικότητα πάνε μαζί. Λαϊκές κινητοποιήσεις, απεργίες, συγκεντρώσεις και πορείες ειρήνης πάνε μαζί. Πρωτομαγιές που βάφτηκαν στο αίμα. Πρωτομαγιά στο εκτελεστικό απόσπασμα 200 παλικάρια. Πρωτομαγιά και ποίηση πάνε μαζί... Μέρα Μαγιού γεννήθηκες. Μέρα Μαγιού μίσεψες, μέρα Μαγιού χάθηκες... Μάης και μουσική και τραγούδια πάνε μαζί.

Θεού χαρά να σμίγουν οι σύντροφοι, να χαμογελάνε, να σφίγγουνε τα χέρια, ν' αγκαλιάζονται, να θυμούνται, να ονειρεύονται. Να προγραμματίζουν καινούριους αγώνες, προχωρώντας ενωμένοι στον κόκκινο δρόμο!

Μάη μου πολυμάη μου και μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών... Ασπρόμαλλα κεφάλια ξανανιώνουν, σεβάσμια τρόπαια ιερά. Κατάθεσαν το αίμα της ψυχής τους. Και για κείνους τους Μάηδες του κόσμου που δεν έλαμψαν που δε φώτισαν ποτέ. Και για κείνους που δεν ψήλωσαν ποτέ. Που θάφτηκαν στα μπουντρούμια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κι είναι φορές που δε γνωρίζεις τι τους ταιριάζει πιο πολύ, ο κότινος της δόξας, για το ακάνθινο στεφάνι του λυτρωτή.

Προχωράμε στην καρδιά της άνοιξης, οχυρωμένοι την ελπίδα, ανοιχτή καρδιά και άτρωτοι στους αγώνες που φτάνουν!