Το «όχι» των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα σημαίνει στην πραγματικότητα την άρνησή τους στην επανένωση του νησιού, στη βάση της δικοινοτικής και διζωνικής λογικής, σπεύδουν να υποστηρίξουν τώρα ορισμένοι αναλυτές και αρθρογράφοι. Λες και θέλουν να επιβεβαιώσουν τις προ του δημοψηφίσματος θέσεις τους, όταν κατηγορούσαν τους υποστηρικτές του «όχι» ως αρνητές κάθε λύσης του Κυπριακού και οπαδούς της διχοτόμησης. Πολύ περισσότερο, αφού δε στηρίζουν πουθενά τις απόψεις και τις αυθαίρετες εκτιμήσεις τους. Ακόμη και τα αποτελέσματα των έξιτ πολ, που αναλύουν το «όχι» των Ελληνοκυπρίων, αναφέρουν πως μόνο το 13% εξ αυτών δήλωσε ότι προτιμά «να ζει χωριστά από τους Τούρκους», ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους Τουρκοκύπριους ανέρχεται στο 42%.

Μα - λένε ακόμη - τι άλλο μπορεί να σημαίνει το κατηγορηματικό «όχι» στο «σχέδιο Ανάν», παρά την απόρριψη της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας. Και θα είχαν δίκιο, πράγματι, εάν το διαβόητο «σχέδιο» καθιέρωνε τέτοιες αρχές. Κάθε άλλο, όμως, έκανε και κάνει. Το αντίθετο, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά κρατικό μόρφωμα συγκεκαλυμμένης συνομοσπονδίας και μετατροπής της Κύπρου σε προτεκτοράτο. Γι' αυτό και εισέπραξε την άρνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων.