Πάνω από εκατό χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές που κατέκλυσαν το πρωί της περασμένης Κυριακής τους δρόμους της συνοικίας Καντίκιο, στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, στη μεγαλύτερη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση που διοργανώθηκε ποτέ με αφορμή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Τα «γεράκια» των κρατών - μελών του Συμφώνου εξαναγκάστηκαν σε «κατ' οίκον περιορισμό», στα στενά όρια της επονομαζόμενης «κοιλάδας του ΝΑΤΟ», της ζώνης ασφαλείας περιμετρικά του Μέλαθρου Συνεδρίων και Εκθέσεων Λουτφί Κιρντάρ, όπου έλαβαν χώρα οι εργασίες της διήμερης Συνόδου Κορυφής, στις 28 και 29 Ιούλη. Η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία 65 πολιτικών οργανώσεων και 250 φορέων της Τουρκίας, ανάμεσά τους το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΤΚΡ), η Επιτροπή Ειρήνης Τουρκίας, τα συνδικάτα DISK και KESK, οι Επιτροπές κατά της κατοχής στο Ιράκ, το Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης (ODP) και το Κόμμα Εργασίας (ΕΜΕΡ).

Πρωταγωνιστικό ρόλο στη διοργάνωση και την επιτυχία της μεγάλης αντιιμπεριαλιστικής κινητοποίησης έπαιξε το ΤΚΡ, κορυφώνοντας την οκτάμηνη αντιΝΑΤΟική καμπάνια του, κατά τη διάρκεια της οποίας κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 400.000 υπογραφές ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής της Κωνσταντινούπολης. Με κεντρικό σύνθημα «Η Κωνσταντινούπολη κλείνει τις πόρτες της στο ΝΑΤΟ», τα μέλη και οι φίλοι του ΤΚΡ βρέθηκαν στην πρωτοπορία του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, συμβάλλοντας τα μέγιστα στο να καταστεί για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκίας το ζήτημα του εγκληματικού ρόλου του ΝΑΤΟ κυρίαρχο στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.

Ανάμεσα στους χιλιάδες διαδηλωτές βρέθηκαν και οι φιλειρηνιστές από την Ελλάδα, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΕΕΔΥΕ και συμμετείχαν στο καραβάνι αλληλεγγύης που διοργάνωσε η ΕΔΥΕΘ, το ΠΑΜΕ, οι Τοπικές Επιτροπές Ειρήνης από την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη και το Βαλκανικό ΑντιΝΑΤΟικό Κέντρο. Τα μέλη της ελληνικής αποστολής ένωσαν τη φωνή τους με τους χιλιάδες διαδηλωτές από την Τουρκία, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, ακόμα και την Αυστραλία και μέσα σε ένα κλίμα ενθουσιασμού έγιναν δεκτοί με συνθήματα και ελληνικά τραγούδια του αγώνα στο χώρο της συγκέντρωσης. Η ελληνική αποστολή ήταν η πολυπληθέστερη από όλες τις ξένες αντιπροσωπείες που συμμετείχαν στη διαδήλωση, γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον τουρκικό Τύπο της επόμενης μέρας.

Γρήγορα η κινητοποίηση μετατράπηκε σε μια πολύωρη αντιιμπεριαλιστική γιορτή, με τη μουσική να δίνει το ρυθμό από την εξέδρα και τους Ελληνες και Τούρκους φιλειρηνιστές να χορεύουν ασταμάτητα, ανεμίζοντας τις σημαίες που είχαν λίγο πριν ανταλλάξει. Ολα αυτά, υπό το άγρυπνο βλέμμα χιλιάδων πάνοπλων ανδρών της αστυνομίας και του στρατού που είχαν ακροβολιστεί στις ταράτσες των κτιρίων περιμετρικά της συγκέντρωσης, αλλά και των στρατιωτικών ελικοπτέρων που περιπολούσαν αδιάκοπα από αέρος, συμμετέχοντας στα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που έλαβε η ΝΑΤΟική λυκοσυμμαχία για τη Σύνοδο Κορυφής.

Σε μια κίνηση αναγνώρισης της μεγάλης συμβολής του ΚΚΕ στην ανάπτυξη των διεθνιστικών δεσμών φιλίας αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιζόμενων λαών, οι Τούρκοι διοργανωτές κάλεσαν στο βήμα της συγκέντρωσης τον Στρατή Κόρακα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρώην ευρωβουλευτή του Κόμματος, να χαιρετίσει τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση. Στη σύντομη ομιλία του, σημείωσε ότι «το ΝΑΤΟ δεν είναι κάτι το αφηρημένο, καθώς αποτελείται από συγκεκριμένα κράτη της Ευρώπης, εκτός από τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Και αυτά τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών - μελών της ΕΕ. Αυτής της ΕΕ που γίνεται όλο και πιο αντιδραστική, αντιλαϊκή, όλο και πιο επιθετική και αντεργατική και γι' αυτό γίνεται όλο και πιο αντιδημοκρατική, στρατικοποιείται όλο και περισσότερο. Δίπλα και συμπληρωματικά με το ΝΑΤΟ οργανώνει τον ευρωστρατό της με 120.000 τακτικούς και εφεδρικούς μισθοφόρους, για επεμβάσεις όπου Γης, αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ».

«Εμείς οι κομμουνιστές της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ευρώπης απευθύνουμε αγωνιστικό προσκλητήριο προς όλους εκείνους που κατανοούν την ανάγκη να συνενώσουμε τις δυνάμεις μας σε ένα αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο σε κάθε χώρα και διεθνώς» κατέληξε στο χαιρετισμό του ο Στρατής Κόρακας.

Ολη την προηγούμενη εβδομάδα και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων και της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Κωνσταντινούπολη - και κυρίως το ευρωπαϊκό τμήμα της - είχε μετατραπεί σε στρατοκρατούμενη πόλη. Πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια ξόδεψε το ΝΑΤΟ και η τουρκική κυβέρνηση για την ασφάλεια της συνόδου, επιστρατεύοντας 30.000 αστυνομικούς και 2.500 πολιτικό προσωπικό σε διαρκή επιφυλακή και κλείνοντας θαλάσσιες και οδικές αρτηρίες. Το κλίμα τρομολαγνίας και αστυνομοκρατίας ενίσχυσαν και οι 150 συνολικά μικρής και μεγάλης ισχύος βομβιστικές επιθέσεις που σημειώθηκαν από «αγνώστους» κατά τη διάρκεια μόνο της τελευταίας εβδομάδας πριν από την έναρξη της συνόδου. Το Σάββατο, μια ακόμη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε στην Αγκυρα χτυπήθηκε βίαια από την τουρκική αστυνομία.

Τα μέτρα ασφαλείας, ωστόσο και το κλίμα πανικού που προσπάθησαν να καλλιεργήσουν τα τουρκικά και διεθνή ΜΜΕ, προκειμένου να απομαζικοποιήσουν και να αποδυναμώσουν τις μαχητικές αντιδράσεις στην τουρκική μεγαλούπολη, έπεσαν στο κενό, όπως αποδείχτηκε και από τη μαζική συμμετοχή των Τούρκων φιλειρηνιστών στην κινητοποίηση της Κυριακής. Η διαδήλωση, παρά τον όγκο της και την πολιτική ανομοιομορφία που χαρακτήριζε τους εκατοντάδες διοργανωτές της, τερματίστηκε ειρηνικά, ανάμεσα στα μυριόστομα συνθήματα που χαρακτήριζαν ανεπιθύμητους τους ΝΑΤΟικούς φονιάδες: «Αυτή η πατρίδα μας ανήκει, κάτω ο ιμπεριαλισμός», «Yankis go home!». Με τον παλμό και την αποφασιστικότητά τους, Τούρκοι, Ελληνες, Βέλγοι, Σύριοι, Δανοί, Πορτογάλοι, Βούλγαροι, Ολλανδοί, Αγγλοι, Αυστραλοί, Νορβηγοί, Τσέχοι και Γερμανοί διαδηλωτές, απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο πως όταν οι λαοί θέλουν, μπορούν, όσα μέτρα κι αν πάρουν οι μειοψηφίες των εγκληματιών για να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα, στο όνομα δήθεν της «ασφάλειας» από την «τρομοκρατία».

Τα μικρής έκτασης επεισόδια που σημειώθηκαν τη Δευτέρα και την Τρίτη στις παρυφές της «κοιλάδας του ΝΑΤΟ» μεταξύ δυνάμεων της αστυνομίας και ομάδων διαδηλωτών, που θέλησαν να σπάσουν τη ζώνη ασφαλείας, δε στάθηκαν ικανά να αμαυρώσουν την τεράστια επιτυχία της ειρηνικής κυριακάτικης διαδήλωσης.

Ηταν νωρίς το μεσημέρι της Δευτέρας όταν από τα παράθυρα της αίθουσας όπου πραγματοποιούνταν η συνάντηση των κομμάτων, κινημάτων και οργανώσεων εισέβαλαν οι φωνές και τα συνθήματα των Τούρκων κομμουνιστών, μαζί και η μουσική από τα μεγάφωνα που στήθηκαν σ' έναν από τους ορόφους του κτιρίου όπου στεγάζονται τα γραφεία του ΤΚΡ και η οποία σκέπασε ολόκληρη την πλατεία Ταξίμ. Λίγα λεπτά πριν, τίποτα δε μαρτυρούσε ότι εκατοντάδες μέλη και φίλοι του κόμματος βρίσκονταν στα στενά που τέμνουν κάθετα τον πεζόδρομο μπροστά από την είσοδο των γραφείων, περιμένοντας το σύνθημα της μουσικής για να κατακλύσουν το χώρο που βρισκόταν μόλις 1,5 χιλιόμετρο από το σημείο όπου διεξαγόταν η Σύνοδος Κορυφής και μερικές μόνο εκατοντάδες μέτρα από τα όρια της «κοιλάδας του ΝΑΤΟ».

Η νέα μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση έγινε στην κυριολεξία κάτω από τη μύτη της αστυνομίας, που βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής και παρακολουθούσε τους συγκεντρωμένους να απευθύνονται με συνθήματα και τις γροθιές σηκωμένες προς την κατεύθυνση όπου βρισκόταν η αίθουσα συνεδριάσεων της ΝΑΤΟικής λυκοσυμμαχίας. Στη συγκέντρωση μίλησε ο Γραμματέας του ΤΚΡ Κεμάλ Οκουγιάν και λίγη ώρα αργότερα, αφού πλησίασαν μια ανάσα από τις δυνάμεις ασφαλείας της τουρκικής αστυνομίας και του στρατού, οι διαδηλωτές αποχώρησαν χωρίς να σημειωθούν επεισόδια.