Οπως αποκάλυψε χτες ο «Ρ», το υπουργείο Δημόσιας Τάξης με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και σε εφαρμογή του τρομολαγνικού νομοθετικού πλέγματος που εγκαθιδρύθηκε κατ' επιταγή των ΗΠΑ και της ΕΕ, χαρακτήρισε «ανεπιθύμητους» στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις εργαζόμενους του ΕΚΑΒ, αλλά και στην ίδια την Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων.

Στο όνομα της δήθεν ασφάλειας δημιουργείται σοβαρότατο ζήτημα για τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών. Οι απαράδεκτες, αντιδημοκρατικές αυτές διακρίσεις γίνονται στη βάση πολιτικών πιστεύω, καθώς ως «εξοβελιστέα» κρίθηκαν άτομα με βάση την πρότερη πολιτική και κοινωνική τους δράση. Και πέρα από το χαρακτηρισμό συνανθρώπων μας και τον αποκλεισμό τους, είναι καθαρότερο από ποτέ ότι λειτουργεί ξανά το φακέλωμα, μάλιστα τώρα εξελιγμένο, ηλεκτρονικό. Ο,τι έκαναν στο παρελθόν, ακόμα και μια συλλογική, μαζική εργατική διεκδίκηση, καταγράφεται και στρέφεται - από την άρχουσα τάξη - εναντίον τους στο παρόν και στο μέλλον.

Επιπλέον, με τον αποκλεισμό αυτό και την αιτιολογία του έχουμε άλλη μια απόδειξη για την αλλαγή κατεύθυνσης του αστικού νομοθετικού πλαισίου, τουλάχιστον όπως το γνωρίζαμε τα τελευταία χρόνια. Πλέον δεν είμαστε όλοι αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, αλλά ένοχοι προκαταβολικά, π.χ., για μια «τρομοκρατική επίθεση». Η αντιδραστικοποίηση αυτή αποτυπώνεται σε όλο το αντιδραστικό πλέγμα νόμων και διατάξεων, όπως αυτό διαμορφώθηκε και στον τόπο μας, κατ' επιταγή και υπόδειξη ΕΕ και ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις επιταγές τους, για εφαρμογή «τρομονόμων» και συνθηκών (π.χ. Σένγκεν) που χτυπούν τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων.

Στον κατήφορο αυτό κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αργότερα, με την επίκληση, π.χ., όχι πλέον της Ολυμπιακής, αλλά της εθνικής ασφάλειας και του δημόσιου συμφέροντος, δε θα έχουμε επέκταση αυτών των μέτρων. Ακόμα και την απαγόρευση προσλήψεων σε διάφορες υπηρεσίες, για άτομα που παλαιότερα «κακοχαρακτηρίστηκαν» λόγω της κοινωνικής τους δράσης...

Το καθεστώς τρομο-λαγνείας, που καθιερώνει επικίνδυνες κατηγοριοποιήσεις ανάμεσα στους πολίτες και μας καθιστά όλους ύποπτους, στην παρούσα φάση προωθείται εύκολα καθώς είναι δυσμενής ο συσχετισμός δύναμης για το λαϊκό κίνημα και τον προοδευτικό κόσμο. Ωστόσο, είναι καθεστώς απαράδεκτο, «μαύρο» και καταδικασμένο να πεταχτεί στον κάλαθο της Ιστορίας. Μόνο που για να καταργηθεί στην πράξη χρειάζεται η μαζική αντίδραση των εργαζομένων. Η πεισματική, αγωνιστική απάντηση κάθε δημοκράτη.