Μπορεί οι πανελλαδικές εξετάσεις να ολοκληρώθηκαν και επίσημα με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, όμως δεν τελειώνουν τα μαρτύρια της εκπαίδευσης και των νέων ανθρώπων. Ακόμη και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, οι εξετάσεις παραμένουν ένα... μυθικό γεγονός που παίρνει υπερβολικές διαστάσεις από τον τρόπο προβολής τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και μετατρέπονται σε κορυφαία πράξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Στην ουσία αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι σε αυτό τον εξεταστικό μαραθώνιο εκδηλώνεται σε όλο του το μεγαλείο ο πραγματικός σκοπός της εκπαίδευσης σε μια κοινωνία εκμετάλλευσης: Η ταξική επιλογή νέων ανθρώπων και όχι η παιδαγωγική λειτουργία στην εκπαίδευση.

Η συζήτηση που γίνεται κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, για το ανεβοκατέβασμα των βάσεων και η προσπάθεια να συνδεθούν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων με το επίπεδο του εκπαιδευτικού έργου, υποτιμούν βαθύτατα τη νοημοσύνη μας. Ανοδος και πτώση των βάσεων, εύκολα και δύσκολα θέματα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος στα χέρια ενός αντιεκπαιδευτικού μηχανισμού που υποβαθμίζει διαρκώς το επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης και «γκρεμίζει» ολοένα τον πραγματικό ρόλο της εκπαίδευσης. Μια στρόφιγγα που ανοίγει και κλείνει, ρυθμίζοντας κάθε φορά την κοινωνική επιλογή και την ταξινόμηση των μαθητών στα διάφορα τμήματα και σχολές των ΑΕΙ - ΤΕΙ, που επιχειρεί να σβήσει από τη μνήμη μας τις χιλιάδες μαθητών που είτε δεν κατάφεραν να φτάσουν στις εξετάσεις, είτε αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σχολείο στα 15 τους, είτε να στοιβαχτούν στα συνειδητά υποβαθμισμένα ΤΕΕ.

Γιατί το πραγματικό πρόβλημα της εκπαίδευσης δεν είναι το εξεταστικό, αλλά το ότι όλη η εκπαιδευτική διαδικασία είναι προσανατολισμένη στο να υπηρετεί τις εξετάσεις, την κοινωνική επιλογή γενικότερα. Το πρόβλημα, δηλαδή, είναι στο σκοπό του σχολείου και όχι στην ανούσια εξετασιολογία, που αποσκοπεί να σκεπάσει τον ταξικό χαρακτήρα της εφαρμοζόμενης εκπαιδευτικής πολιτικής.

Ομως, η απαλλαγή της ελληνικής οικογένειας από τις βαριές οικονομικές και ψυχικές συνέπειες των πανελλαδικών εξετάσεων δεν είναι μια απλή υπόθεση, που μπορεί να λυθεί με τεχνοκρατικούς τρόπους. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων αποδεικνύουν πως ο μόνος αποτυχημένος είναι η εκπαιδευτική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΕΕ και όχι οι μαθητές. Να μπει φρένο στο άγχος που αντιμετωπίζουν χιλιάδες ελληνικές οικογένειες - και δικαιολογημένα - κάτω από το βάρος των υπέρογκων εξόδων της «μεταρρύθμισης». Ομως καμία εκπαίδευση και κανένα εξεταστικό σύστημα, όσο και αν εμείς το θέλουμε, δεν μπορεί να αυτονομηθεί και να αρθεί πάνω από τη βάση ενός κοινωνικού συστήματος και μιας πολιτικής, που προορισμό τους έχουν να συγκεντρώνουν τον πλούτο και τη γνώση σε ελάχιστους, διαχέοντας τη φτώχεια και την αμάθεια σε ολοένα και περισσότερους. Είναι αναγκαίο το άγχος να δώσει τη θέση του στον αγώνα για ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής «μεταρρύθμισης», για Λαϊκή Παιδεία που θα μορφώνει και θα πλάθει δημιουργικούς ανθρώπους, αντί να παραμορφώνει και να θρυμματίζει τη σκέψη χιλιάδων μαθητών.