Στο ρυθμό της πανελλαδικής 24ωρης απεργίας στις 10 Νοέμβρη βαράνε όλα τα σφυριά των οικοδόμων και συνεχίζουν την πανεξόρμηση τις τρεις μέρες που απέμειναν για την προετοιμασία και την επιτυχία της. Στους τόπους δουλιάς, αλλά και στις εργατογειτονιές, προετοιμάζεται και οργανώνεται η απεργία, αλλά και οι συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα με κεντρικές στην Αθήνα στις 10 π.μ. στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά), στη Θεσσαλονίκη στις 10.30 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο και στην Πάτρα στις 10 π.μ. στη Πλατεία Εθνικής Αντίστασης.

Οι οικοδόμοι προχωρούν αποφασιστικά στην απεργία τους, έχοντας την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων. Η απόφαση της Ομοσπονδίας Οικοδόμων έχει μοιραστεί και έχει συζητηθεί γιαπί το γιαπί, οικοδόμο τον οικοδόμο σε περιοδείες, εξορμήσεις, συνελεύσεις στα συνδικάτα, στα παραρτήματα. Στο πλευρό τους την ίδια μέρα θα σταθούν προχωρώντας σε 24ωρη απεργία, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (Μηχανικοί, Γεωλόγοι, Τεχνικοί, Σχεδιαστές), και η Ενωση Ηλεκτροτεχνιτών. Ταυτόχρονα, σειρά μαζικών φορέων, συλλόγων γυναικών, μαθητών, γονέων, επαγγελματοβιοτεχνών έχουν πάρει αποφάσεις στήριξης της απεργίας και συμμετοχής στις κινητοποιήσεις.

«Την Τετάρτη κλείνουμε τα γιαπιά, τα εργοτάξια. Αφήνουμε κάτω τα σκερπάνια, τα μυστριά, τις τανάλιες και βγαίνουμε στους δρόμους του αγώνα», επισημαίνει μιλώντας στον «Ρ» ο Βαγγέλης Βακάλης, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας τρεις ημέρες πριν από την απεργία.

«Κεντρικό μας καθήκον, σημειώνει, είναι να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις για την απόκρουση της επίθεσης που δεχόμαστε σ' όλους τους τομείς της ζωής μας και το κυριότερο να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την ανατροπή των πολιτικών που γεννούν τα προβλήματά μας. Αυτός, λοιπόν, ο αγώνας απαιτεί τη μαζική συμμετοχή του κλάδου, αλλά και το συντονισμό και την κοινή δράση συνολικά των εργαζομένων.

«Χρειάζεται, λοιπόν, συνεχίζει ο συνδικαλιστής, να δούμε την απεργία σαν σταθμό στην πορεία κλιμάκωσης του αγώνα μας. Τις μέρες που απομένουν, οι πρωτοπόροι εργάτες του κλάδου θα εντείνουν την προσπάθειά τους για ενημέρωση των εργαζόμενων, για να πείσουμε ακόμη περισσότερους, ότι η μοναδική επιλογή που έχουμε είναι ο δρόμος του αγώνα».

Η απόφασή μας, τονίζει, πρέπει να είναι «δεν πάει άλλο»: Να πουλάμε τζάμπα την εργατική μας δύναμη, με την ανασφάλεια μπροστά στο φάσμα της ανεργίας που τρομοκρατεί εμάς και τις οικογένειες μας, την ανθρωποσφαγή στους τόπους δουλιάς, τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, της δημόσιας Υγείας - Παιδείας, της λαϊκής στέγης, την ακρίβεια που κάνει το βίο αβίωτο των οικογενειών μας.

«Αυτό το δεν πάει άλλο, αυτή η αγανάκτηση πρέπει να μεταφραστεί σε αγώνα για να υπερασπίσουμε τη ζωή και το δικαίωμα στη δουλιά. Να διεκδικήσουμε αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας», υπογράμμισε.