«Αλλη μια "νίκη Σημίτη" με πρωθυπουργό τον ...Καραμανλή».

*

Ετσι είχε περιγράψει το περασμένο Σάββατο η στήλη τις εξελίξεις της προηγούμενης μέρας στις Βρυξέλλες, τις εκεί αποφάσεις για την Τουρκία, αλλά και τα ...επινίκια του πρωθυπουργού.

Τα όσα, δε, ακολούθησαν στο χώρο του Τύπου, με τα μεν «γαλαζο-παπαγαλάκια» να εκθειάζουν την «περίλαμπρη επιτυχία» και τα δε «πρασινο-παπαγαλάκια» να οικτίρουν για την «εθνική τραγωδία», μας επιβεβαιώνουν διπλά.

***

Είναι τουλάχιστον γελοίο οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι (ή αυλικοί του Σημίτη;), που πανηγύριζαν το 1999 με τις αποφάσεις του Ελσίνκι, να καμώνονται τώρα τους διαπρύσιους τιμητές της «ανικανότητας» του Καραμανλή να διαπραγματευτεί και να εγκαλούν τη ΝΔ για τις αποφάσεις των Βρυξελλών, όταν ήταν οι ίδιοι που εκθείαζαν τον Σημίτη και τον Παπανδρέου για τις ...ίδιες ακριβώς (!) αποφάσεις του Ελσίνκι (για «συνοριακές διαφορές» μιλούσε το Ελσίνκι, για «συνοριακές διαφορές» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας μιλούν και οι αποφάσεις των Βρυξελλών)...

Οπως, επίσης, είναι εξίσου γελοίο, οι ίδιοι δημοσιογράφοι που τότε κατηγορούσαν το ΠΑΣΟΚ για ό,τι υπέγραψε στο Ελσίνκι, τώρα να εξυμνούν τη ΝΔ για τα όσα (τα ίδια ακριβώς!) συνομολόγησε στις Βρυξέλλες.

***

Η Σύνοδος των Βρυξελλών μπορεί, λοιπόν, να μην επέφερε καμία διαφορά στην ακολουθούμενη πολιτική της Ελλάδας, υπό την έννοια ότι η ΝΔ επιβεβαίωσε ότι απλώς παρέλαβε τη σκυτάλη της υποτέλειας από το ΠΑΣΟΚ.

Ηταν, όμως, μια χρήσιμη (μιντιακά) σύνοδος, καθώς αποτέλεσε μιαν ακόμα ευκαιρία για να λάμψει το «ήθος» εκείνης της δημοσιογραφικής μερίδας των «γαλαζοπράσινων παπαγάλων», που είναι πραγματικά «αξιολάτρευτοι», όταν τους παρακολουθείς να διατείνονται για την «αντικειμενικότητα» του λόγου τους και, κυρίως, για το ...«ακομμάτιστον» της γραφίδας τους.