Οτι από τους 350 χιλιάδες κατοίκους της λιγότεροι από 80 χιλιάδες απέμειναν να τριγυρνούν σαν φαντάσματα στα ερείπια και να δέχονται τις επιθέσεις της αμερικανικής αεροπορίας και του πυροβολικού που έβαλλαν αδιακρίτως.

Μάθαμε ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης διαδραματίστηκαν σκηνές αγριότητας, καθώς οι αποκλεισμένοι κάτοικοι δεν είχαν πρόσβαση σε νερό, ηλεκτρισμό, εφοδιασμό αγαθών πρώτης ανάγκης και ιατρική περίθαλψη. Δεν μπορούσαν να ξεμυτίσουν από τα χαλάσματα των σπιτιών τους, γιατί δέχονταν απροειδοποίητα πυροβολισμούς. Είδαμε, ακόμη, πως οι κατακτητές δολοφονούσαν εν ψυχρώ τραυματισμένους Ιρακινούς, πολίτες ή αντάρτες.

Στο τέλος, όμως, όπως μετέδωσαν τα δυτικά ΜΜΕ, στην κατεστραμμένη πόλη επικράτησε η ...ειρήνη (η αμερικανική ειρήνη).

*

Αλλωστε, το επιτελείο του Μπους δεν είχε κρύψει ότι ήταν κι αυτός ένας τρόπος (αμερικάνικος τρόπος), για να δείξει ο Μπους, κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ, ότι έχει το πάνω χέρι στο Ιράκ.

Η ικανότητά του να δολοφονεί αμάχους φαίνεται ότι εκτιμήθηκε από τους ψηφοφόρους. Και ο Μπους επανεξελέγη. Αλλά, κάπου εκεί, έπαψαν να έρχονται νέα από τη Φαλούτζα, τουλάχιστον από τα δυτικά ΜΜΕ.

*

Δεν έχουμε πια εικόνες από τους βομβαρδισμούς της αμερικανικής αεροπορίας. Αλλά οι βομβαρδισμοί εξακολουθούν...

Δεν έχουμε νέα από τις δυτικές και νότιες συνοικίες της πόλης που δέχονται το δεύτερο κύκλο του «σοκ και δέος»...

Δε μαθαίνουμε τίποτα για την αναζωπύρωση των συγκρούσεων, καθώς - όπως μεταδίδουν Ιρακινοί δημοσιογράφοι στο «Αλ Τζαζίρα» - οι Ιρακινοί αντάρτες ανακτούν τις θέσεις τους στις όχθες του ποταμού Ευφράτη...

Και, φυσικά, η συνεχιζόμενη απαγόρευση από τις κατοχικές δυνάμεις σε μη ενσωματωμένους δημοσιογράφους να προσεγγίζουν τις περιοχές όπου διεξάγεται ο δεύτερος γύρος της σφαγής, δεν παρέχει πληροφορίες ούτε για τα νέα θύματα μεταξύ των αμάχων...