Η πλούσια πείρα από τη δράση των κομματικών δυνάμεων στους μεγάλους βιομηχανικούς κλάδους, αλλά και η αναγκαιότητα η καθημερινή δουλιά στους εργαζόμενους στη βιομηχανία να πάρει νέα, ποιοτικά ανώτερα χαρακτηριστικά, να γίνει αποτελεσματικότερη και να συνδεθεί πιο στενά με την πάλη για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, βρέθηκαν στο επίκεντρο της Συνδιάσκεψης της Αχτίδας Βιομηχανίας της ΚΟΑ του ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα. Τις εργασίες της συνδιάσκεψης παρακολούθησε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΑ.

Περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους βασικούς βιομηχανικούς κλάδους, η εισήγηση της Αχτιδικής Επιτροπής επεσήμανε ότι, παρά τις ιδιαίτερες τάσεις που παρουσιάζονται κατά κλάδο στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κοινός τόπος για όλους τους βιομηχανικούς εργάτες παραμένει η ένταση της εκμετάλλευσης και το χτύπημα βασικών τους δικαιωμάτων από το ενιαίο μέτωπο κυβέρνησης- κεφαλαίου. Η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής, σημειωνόταν στην εισήγηση, προμηνύουν νέα ένταση της αντεργατικής επίθεσης, νέες απολύσεις και άγρια επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στο κεφάλαιο και τους εργαζόμενους, η δράση της Αχτίδας ήταν θετική, χωρίς να λείπουν οι αδυναμίες στη δράση των κομματικών δυνάμεων και χωρίς να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν, τόσο για την κομματική οικοδόμηση και την ισχυροποίηση του Κόμματος στους βιομηχανικούς εργάτες, όσο και για τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση, τη συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα και την ενίσχυση του ΠΑΜΕ.

Η εμπειρία που μετέφεραν οι αντιπρόσωποι στη Συνδιάσκεψη, από τους κλάδους των Τροφίμων και των Ποτών, του Τύπου και του Χάρτου, της Κλωστοϋφαντουργίας, του Ιματισμού και του Δέρματος, του Μετάλλου και του Φαρμάκου, ενίσχυσε τα συμπεράσματα των θέσεων της ΚΕ για το 17^ο Συνέδριο του Κόμματος και ανέδειξαν το κύριο καθήκον της Αχτίδας για το επόμενο διάστημα: Να αξιοποιήσει την πλούσια εμπειρία της και να εντείνει τη δράση της στην κατεύθυνση να δημιουργηθούν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που θα συμβάλλουν στην ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος, στην ενίσχυση των ταξικών αγώνων και στο καλύτερο μπόλιασμα της συνείδησης των βιομηχανικών εργατών με την πολιτική πρόταση του Κόμματος, στην οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και στην κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

Μεγάλο κομμάτι της συζήτησης αφιερώθηκε στην εμπειρία και στη δουλιά που πρέπει να γίνει με τους νέους εργαζόμενους, τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, η οποία με ιδιαίτερα γρήγορους ρυθμούς μπαίνει στην παραγωγή με όρους ανελέητης εκμετάλλευσης από το βιομηχανικό κεφάλαιο.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση, ο Δ. Αρβανιτάκης επεσήμανε την τεράστια συνεισφορά της Αχτίδας στην ανασυγκρότηση του Κόμματος και στη διατήρηση των ισχυρών δεσμών που πάντα συνέδεαν το ΚΚΕ με την εργατική τάξη. Επικεντρώνοντας στα άμεσα καθήκοντα της Αχτίδας, στα πλαίσια όσων επισημαίνουν και οι θέσεις για το 17^ο Συνέδριο του Κόμματος, τόνισε την αναγκαιότητα όλες οι Αχτίδες του Κόμματος, κατά κλάδο και περιοχή να δουλεύουν πρώτα απ' όλα στην εργατική τάξη, με στόχο να γίνει η δράση των κομμουνιστών πιο αποτελεσματική και να ισχυροποιηθεί ολόπλευρα το Κόμμα.

«Στην εργατική τάξη θα βάλουμε το ζήτημα του ΑΑΔΜ και την πάλη για τη λαϊκή εξουσία» σημείωσε ο Δ. Αρβανιτάκης. «Να ξεκαθαρίσουμε στους εργαζόμενους ότι πρέπει να βάλουν πλώρη και να παλέψουν για την εξουσία τη δικιά τους μαζί με τους συμμάχους τους και να ξεκαθαρίσουμε επίσης τι θα λύσει η λαϊκή εξουσία. Θα λύσει στο επίπεδο της οικονομίας την κοινωνικοποίηση των μεγάλων μέσων παραγωγής. Να γίνουν κρατικοκοινωνική ιδιοκτησία. Οπως και οι τομείς της κοινωνικής πολιτικής, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια να είναι κρατικολαϊκά και όχι αντικείμενο επιχειρηματικής δραστηριότητας και εμπορευματοποίησης. Και ταυτόχρονα, αυτή η λαϊκή εξουσία, να λύσει το ζήτημα του απεγκλωβισμού από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Εχοντας στην αφετηρία τη λαϊκή οικονομία, διατυπώνουμε καθημερινά αιτήματα και στόχους πάλης. Η δουλιά της Αχτίδας πρέπει να είναι εντατική σε ό,τι αφορά την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού, όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά σαν τη μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα».

«Δεύτερο ζήτημα που πρέπει να βάλει η Αχτίδα» σημείωσε ο Δ. Αρβανιτάκης, «είναι να παλέψει για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, ξεπερνώντας τις αδυναμίες που παρουσιάζονται μέχρι τώρα στη δουλιά μας με τα συνδικάτα». Το στέλεχος του ΚΚΕ τόνισε ότι πρέπει να παρθούν μέτρα για τη μαζικοποίηση των συνδικάτων και τη συμμετοχή σε αυτά όλων των ανέργων και των μεταναστών, των εποχικών εργαζομένων, ενώ επισήμανε ότι τα συνδικάτα πρέπει να έχουν τη δική τους οντότητα, να κινητοποιούν μάζες και να έχουν δεσμούς με τα μέλη τους. «Ταξική ενότητα στην εργατική τάξη σημαίνει να πάρει μεγαλύτερη οντότητα το ΠΑΜΕ στο χώρο δουλιάς, στους κλάδους. Το ΠΑΜΕ σε επίπεδο κλάδων πρέπει να εμφανίζεται μορφοποιημένο, γι' αυτό και χρειάζεται να φτιαχτούν κλαδικές γραμματείες» επεσήμανε χαρακτηριστικά ο Δ. Αρβανιτάκης.

Η διάταξη των κομματικών δυνάμεων και η ενίσχυση των κλαδικών Αχτίδων αποτελεί επίσης άμεσο και βασικό καθήκον για το Κόμμα, όπως και ο μόνιμος συντονισμός με τις εδαφικές Αχτίδες που έχουν μεγάλες επιχειρήσεις. «Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην οικοδόμηση συνδικάτων και κομματικών οργανώσεων σε ορισμένους κρίσιμους κλάδους» σημείωσε ο Δ. Αρβανιτάκης και κατέληξε λέγοντας ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να ενταθεί το ιδεολογικό μέτωπο απέναντι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον ΣΥΝ «ο οποίος, μετά το Συνέδριό του συνεχίζει την πεπατημένη. Δηλαδή η προσπάθειά του είναι να εγκλωβίσει τα λαϊκά στρώματα μέσα στο ιμπεριαλιστικό κέντρο της ΕΕ, το συνδικαλιστικό κίνημα να σέρνεται πίσω από τις συμβιβασμένες ηγεσίες και το ΠΑΣΟΚ και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να στηρίζει την αντιλαϊκή συνδιαχείριση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ».