Οι δήθεν ποικιλώνυμες κρίσεις που απειλούν την ασφάλεια της Ευρώπης και του κόσμου είναι ο νέος κατ' επίφαση εχθρός του ΝΑΤΟ, που στην πραγματικότητα έχει ως κύριο στόχο το χτύπημα των λαϊκών κινημάτων και την προστασία του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτός είναι ο νέος χαρακτήρας της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, όπως αυτός διατυπώθηκε στη χτεσινή απογευματινή ομάδα εργασίας του συνεδρίου με τίτλο «Η πολιτική επεμβάσεων των ΗΠΑ και το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ».

Στη συζήτηση, στην οποία πήραν το λόγο εκπρόσωποι κινημάτων ειρήνης από την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία, τη Ρωσία και την Κίνα, αναδείχτηκε η πορεία μετεξέλιξης του ΝΑΤΟ σε δύο περιόδους.

Η πρώτη περίοδος ξεκινά με το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, και η ίδρυση του ΝΑΤΟ δικαιολογείται στη βάση της ανάγκης ανάσχεσης της δήθεν σοβιετικής επιθετικότητας, ενώ ο πραγματικός λόγος ήταν «η προσπάθεια ανάκτησης του χαμένου από τους ιμπεριαλιστές εδάφους στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η προώθηση των ιδιοτελών συμφερόντων των ΗΠΑ», όπως χαρακτηριστικά τόνισε το μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ Αν. Αντανασιώτης. Η δεύτερη περίοδος - συνέχισε - σηματοδοτείται από την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από τους ομιλητές, το ΝΑΤΟ, που διατηρεί ως βασικό χαρακτηριστικό του τη στήριξη των συμφερόντων των καπιταλιστών στην Ευρώπη κάτω από την πολιτική και στρατιωτική ηγεμονία των ΗΠΑ, είναι πλέον ελεύθερο να εξαπλώσει παντού την κυριαρχία του και να επεκτείνει τα όρια δράσης του.

Ο Αν. Αντανασιώτης, κλείνοντας την ομιλία του, επισήμανε ότι στη βάση αυτών των επιδιώξεων το ΝΑΤΟ αυτοδιορίζεται ως διαχειριστής των κρίσεων, δίνοντας σε αυτές οποιοδήποτε περιεχόμενο που να το δικαιολογεί να επεμβαίνει όπου και όποτε θέλει. Γι' αυτό, τόνισε, το ΝΑΤΟ πρέπει να θεωρείται ως η μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη και την ελευθερία και συνεπώς μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα της έγκαιρης και αποτελεσματικής οργάνωσης των λαών ενάντια στη δράση του και την ύπαρξή του.