Η πορεία που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια οι αγροτικοί συνεταιρισμοί ήταν το κύριο αντικείμενο της παρέμβασης του Β. Ξυδιά από το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΑΣ Καρδίτσας. Βέβαια, όπως είπε με έμφαση ο ομιλητής, στα πλαίσια της εφαρμοζόμενης πολιτικής δε θα μπορούσε να υπάρχει διαφορετική εικόνα ούτε με τους συνεταιρισμούς, ούτε με την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι αγρότες, οι οποίοι κλιμακώνουν τους αγώνες τους. Ο ομιλητής είπε:

«Αγαπητοί καλεσμένοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δε θα ήθελα να κουράσω. Ηδη προηγούμενοι ομιλητές αναφέρθηκαν στα βασικά προβλήματα του αγροτικού τομέα της οικονομίας. Θα ήθελα να επικεντρώσω σε κάποια σημεία που συνδέονται με την πολιτική γενικότερα που εφαρμόστηκε όλα αυτά τα χρόνια στους συνεταιρισμούς και που ουσιαστικά οδήγησε τις περισσότερες και μεγαλύτερες συνεταιριστικές οργανώσεις στη σημερινή κατάσταση, πέρα βέβαια από την ευθύνη των διοικήσεων που χρησιμοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να συγκαλύψουν την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης όλα αυτά τα χρόνια.

Οδήγησαν τις μεγάλες συνεταιριστικές οργανώσεις, όπως η ΚΥΔΕΠ, η ΣΠΕ, οι βιομηχανικές επιχειρήσεις Θεσσαλίας, μια που προέρχομαι από το χώρο της Θεσσαλίας, και μια σειρά άλλες συνεταιριστικές οργανώσεις στη χρεοκοπία, μέχρι και το κλείσιμό τους. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Και το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο να δίνουν οι αγρότες τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ από την άλλη να αγοράζουν σε όλο και πιο υψηλές τιμές τα γεωργικά εφόδια. Αρα με την έννοια αυτή, ο μόνος που βοηθήθηκε μέσα απ' όλη αυτή τη διαδικασία ήταν οι μεγαλέμποροι, οι μεσίτες.

Στο Νομό Καρδίτσας η μεγαλύτερη συνεταιριστική οργάνωση, η ΑΣΚ, απασχολούσε πάνω από 300 εργαζόμενους και είχε κέρδη. Μιλάμε για πολλά εκατομμύρια. Και μάλιστα αν πάρουμε τα τελευταία χρόνια που άρχισε να δημιουργείται πρόβλημα στην Ενωση - την τελευταία 3ετία που άρχισε να παρουσιάζει ζημιές - θα δούμε την κατακόρυφη αυτή αλλαγή που έχουμε στην πορεία των συνεταιριστικών οργανώσεων. Ετσι ενώ το 1995 είχε τζίρο η Ενωση πάνω από 12,5 δισ., έρχεται το 1998 να έχει τζίρο 4,5 δισ.. Δηλαδή περίπου στο 1/3 ο τζίρος. Και μάλιστα τι; Οι βιομηχανίες που είχε στις δραστηριότητές της η Ενωση ήταν βασικά τρεις, η εκκόκκιση, τα εκκοκκιστήρια δηλαδή, το οινοποιείο και το σπορελαιουργείο.

Αυτή τη στιγμή και για δυο χρόνια συνεχόμενα, δηλαδή και πέρσι και φέτος, δε λειτούργησαν τα εκκοκκιστήρια της Ενωσης. Που σημαίνει ταυτόχρονα και μείωση στο προσωπικό με τις απολύσεις κλπ. που επακολούθησαν, αλλά γενικότερα και στην οικονομική δυνατότητα που θα μπορούσε να έχει η Ενωση για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες. Βέβαια, θα μου πείτε, έχουμε αυταπάτες ότι αυτές οι Ενώσεις, όπως ήταν και όπως λειτουργούσαν, θα μπορούσαν να επιβιώσουν μέσα σε αυτά τα πλαίσια; Σίγουρα όχι. Από τη στιγμή που δεν εφαρμόζεται μια συγκεκριμένη πολιτική σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση - που βέβαια κάτω από αυτές τις συνθήκες, με τις πολιτικές αυτές που ασκούσαν μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις δεν μπορεί και δε θα μπορούσε να ασκηθεί - ούτε οι συνεταιρισμοί που δημιουργούνται μπορούν να έχουν καλύτερες προοπτικές. Για να γίνει βέβαια αυτό, να προχωρήσουμε στη δημιουργία διαφορετικών συνεταιρισμών στη βάση μιας εντελώς διαφορετικής αγροτικής πολιτικής, δεν έχουμε αυταπάτες, πρέπει να γίνουν πολλοί αγώνες, πρέπει να γίνει συνείδηση κατ' αρχήν των παραγωγών αγροτών αυτή η διαδικασία και ότι ουσιαστικά δεν έχουν μέλλον.

Ο μικρός κλήρος ειδικά στη Θεσσαλία, και στην Καρδίτσα ειδικότερα, όπου υπάρχει ο πολυτεμαχισμός αυτός του κλήρου, συν τοις άλλοις το ότι ουσιαστικά γύρω στο 68% με 70% του πληθυσμού όχι μόνο μένει σε αγροτικές περιοχές, αλλά απασχολείται και σε αγροτικές εργασίες, δίνοντας μονάχα όμως το 47% με 48% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος του Νομού. Αρα με την έννοια αυτή, μόνο εάν οργανωθούν σωστά οι συνεταιρισμοί σε παραγωγική βάση και όχι μόνο στον τομέα της διάθεσης ή της εμπορίας ή της συγκέντρωσης των αγροτικών προϊόντων, αλλά ξεκινώντας και από την κοινή χρήση των μηχανημάτων, των γεωργικών μηχανημάτων πρώτα και κύρια, αλλά και - βασικό στοιχείο - εάν δε συνεταιριστούν σε βάση παραγωγική, δηλαδή στη συλλογική, από άποψη και συγκέντρωσης της γης, από κοινού καλλιέργεια της γης.

Και βέβαια από όλη αυτή τη διαδικασία και την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο αγροτικός πληθυσμός - όχι μόνο στη Θεσσαλία αλλά και όπου αλλού υπάρχουν τέτοια λαϊκά στρώματα - βλέπουμε ότι όλο και περισσότερο συνειδητοποιεί ότι η πολιτική αυτή που ακολουθείται από την κυβέρνηση, και ουσιαστικά υποτάσσεται στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν έχει να δώσει τίποτα παραπέρα και γι' αυτό ακριβώς έχουμε τα τελευταία χρόνια, ειδικά από το 1996 και μετά, τις κινητοποιήσεις αυτές των αγροτών, που πραγματικά έχουν δώσει μια πνοή θα λέγαμε στην επαρχία.

Με την έννοια ότι από τη μια μεριά δεν υπάρχουν οι δυνατότητες λόγω και της μικρής δύναμης όσον αφορά την απασχόληση που έχουμε στον τομέα των εργαζόμενων γενικότερα, είναι μικρά τα ποσοστά δηλαδή της απασχόλησης στους τομείς βιομηχανίας, που ουσιαστικά τις περισσότερες φορές ψάχνουμε να βρούμε βιομηχανίες, από την άλλη μεριά βλέπουμε ότι συνέχεια ανεβαίνει η απασχόληση στους τομείς παροχής υπηρεσιών και εμπορίου.

Αρα με αυτή την έννοια, το ότι ξεσηκώνονται έστω οι μικροϊδιοκτήτες - έτσι όπως στην πραγματικότητα είναι - γης, θα πρέπει να δούμε και τις δυνατότητες που μπορεί να έχουμε στην πορεία για το χτίσιμο αυτού του μετώπου που βάζουμε σαν στόχο μας. Το λαϊκό μέτωπο δηλαδή, ναι μεν βασικό και κύριο άξονά του θα έχει το εργατικό μαζικό κίνημα, από την άλλη μεριά όμως θα πρέπει να βρει και τους κατάλληλους συμμάχους.

Και αυτή τη στιγμή η αγροτιά είναι ένας δυναμικός θα έλεγα σύμμαχος, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ουσιαστικά να ανεβάσει την ενότητα γενικότερα του λαϊκού κινήματος, να προωθήσει αυτή την ενότητα του λαϊκού κινήματος.

Ευχαριστώ».