Στις επιπτώσεις που έχουν οι κυβερνητικές επιλογές για πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου φορέα ακόμα και στην αμυντική βιομηχανία, αναφέρθηκε ο Σπ. Μαζαράκης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), ο οποίος ανάμεσα στα άλλα είπε:

Η σημερινή ημερίδα, που διοργανώνει το ΚΚΕ με θέμα την ελληνική οικονομία, γίνεται σε μια περίοδο που οι λέξεις «ιδιωτικοποίηση», «παγκοσμιοποίηση», «εξυγίανση», «εκσυγχρονισμός» κλπ. έχουν αποκτήσει διάφορες ερμηνείες. Εμείς οι εργαζόμενοι στην ΕΑΒ βρισκόμαστε σε κατάσταση που δεν είναι άσχετη με τις παραπάνω λέξεις.

Με τη σημερινή παρουσία μας εδώ, μας δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουμε την άποψή μας, σαν εργαζόμενοι και να θέσουμε ερωτήματα που πιστεύουμε ότι όλοι έχουν υποχρέωση να απαντήσουν και να πάρουν θέση. Θέση έπρεπε να πάρουν ιδιαίτερα οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ήταν νωρίτερα εδώ.

Για όσους δεν ξέρουν, η ΕΑΒ είναι ένα εργοστάσιο που εξυπηρετεί κυρίως και σε ποσοστό 80% την εθνική άμυνα. Θα περίμενε κανείς ένα εργοστάσιο αμυντικής βιομηχανίας ότι θα αντιμετωπιζόταν διαφορετικά και όχι με λογιστικούς καθαρά όρους. Ομως, δυστυχώς, με τη λογική που διέπει τη σημερινή κυβέρνηση - και όχι μόνο αυτή - αλλά και όσους υποστηρίζουν αυτή την πολιτική, παρά τις προεκλογικού χαρακτήρα φραστικές διαφοροποιήσεις τους, έχουν κάνει τις επιλογές τους.

Υποστηρίζουν μια πολιτική, που, στο όνομα της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, δε διστάζουν να βγάλουν στο σφυρί ακόμα και την αμυντική βιομηχανία. Για εμάς τους εργαζόμενους, οι εξελίξεις αυτές δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής, μιας πολιτικής που υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, που στην ουσία διαφεντεύει τις τύχες και το μέλλον της χώρας.

Στα πλαίσια του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και κάτω από τις ιαχές του ΣΕΒ και τις ζητωκραυγές του κεφαλαίου, εντάσσονται η υποβάθμιση, η «σαλαμοποίηση» και η αναζήτηση αγοραστών ή στρατηγικών επενδυτών για τμήματα της ΕΑΒ, που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους επίδοξους μεσσίες.

Υπονομεύουν την άμυνα

Η λογική αυτή, στις σημερινές συνθήκες, που είναι ρευστές και επικίνδυνες, που διαμορφώνονται και στο Αιγαίο και στα Βαλκάνια και τη ΝΑΤΟική στρατιωτική επικυριαρχία, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και υπονομεύει την αμυντική και ανεξαρτησιακή προσπάθεια της χώρας. Εύλογο και αναπάντητο παραμένει το ερώτημα γιατί τώρα. Γιατί τώρα, που ο φόρτος και το αναμενόμενο οικονομικό όφελος από αυτόν αποκτά πραγματικές και χειροπιαστές διαστάσεις; Γιατί τώρα, που η ΕΑΒ με δικές της πρωτοβουλίες, έστω δειλά, προσπαθεί να μπει σε προγράμματα και συμπαραγωγές, σε τομείς δραστηριότητας, που προοπτικά παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον; Για εμάς, η απάντηση είναι μία. Η απάντηση για εμάς είναι ΟΝΕ και Ευρωπαϊκή Ενωση.

Επειδή σαν Σωματείο έχουμε συναντηθεί με όλα τα κόμματα της Βουλής, κυρίως από την πλευρά της κυβέρνησης και από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης επικαλούνται ότι βρισκόμαστε στην Ευρώπη και όταν εμείς σαν εργαζόμενοι μιλάμε για εθνική άμυνα, αυτοί μιλάνε για ευρωπαϊκή άμυνα. Καταλαβαίνετε όλοι ότι αυτά όλα είναι σχεδιασμένα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

Εμείς οι εργαζόμενοι απορρίπτουμε αυτά τα σχέδια, και του μετόχου και της κυβέρνησης. Και αυτό το κάνουμε, για τους παρακάτω λόγους:

• Γιατί καταργείται ο ενιαίος και δημόσιος χαρακτήρας της ΕΑΒ.
• Γιατί κανένα απολύτως τμήμα της, ούτε ακόμα και αυτό που εξυπηρετεί τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν παραμένει υπό απόλυτο δημόσιο έλεγχο, γεγονός που μπορεί να έχει απρόβλεπτες και δυσμενείς συνέπειες στην ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Και κατ' επέκταση, στην αμυντική θωράκιση της χώρας, που, παρά την πρόσφατη και πρόσκαιρη ύφεση με τους εξ Ανατολών γείτονες, πρέπει να βρίσκεται σε υψηλά και αδιαμφισβήτητα επίπεδα.
• Γιατί οι Ενοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζονται σαν πελάτες και σίγουρα οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα είναι ή περιορισμένες ή πανάκριβες.

Εμείς οι εργαζόμενοι της ΕΑΒ, έχουμε πικρή εμπειρία από στρατηγικούς επενδυτές και υπερατλαντικούς ή διασυνοριακούς μάνατζερ. Η ΕΑΒ πρέπει να παραμείνει ενιαία και αδιαίρετη, να αξιοποιήσει το εξοπλιστικό πρόγραμμα και τα οφέλη που μπορεί να προκύψουν από αυτό. Να δρομολογήσει, με συμφέροντες γι' αυτήν και το δημόσιο, όρους, συμπαραγωγές, που και οικονομικό όφελος και τεχνογνωσία θα της αποφέρουν. Πάντοτε όμως η ΕΑΒ πρέπει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και όχι ρόλο περιθωριακού αξιολύπητου κομπάρσου, που η κυβέρνηση και οι οικονομοτεχνικοί της σύμβουλοι της επιφυλάσσουν.

Τελειώνοντας, αφού σας ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση που μας κάνατε, σας λέμε ότι για εμάς τους εργαζόμενους είναι, όπως και η εθνική άμυνα της χώρας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί.

Ευχαριστώ.