Πιστεύω ότι ο προσυνεδριακός διάλογος με τα κείμενα που δημοσιεύονται καθημερινά στην εφημερίδα μας, το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, κάτι που γίνεται σε κάθε συνέδριο, θα βοηθήσει αρκετά σε κάποιες αποφάσεις και το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Με τη σκέψη αυτή, στέλνω κι εγώ το σημείωμά μου με κάποιες απόψεις που ίσως και ελάχιστα έχουν μια θετική προσφορά.

Αμέσως πρέπει να σημειώσω ότι η δράση του Κόμματος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα τελευταία χρόνια ήταν θετική και ανοδική, παρά τις φοβερά αντίξοες συνθήκες μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών.

Πρέπει, ωστόσο, να τονίσω ότι στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε, στις σημερινές συνθήκες της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και επιθετικότητας, τα στοιχεία δείχνουν ότι το Κόμμα μας, ο κόσμος, οι λαοί μπορούν να αντιδράσουν πιο αποτελεσματικά και να αποσπάσουν σημαντικές νίκες.

Η εκτίμηση ότι ο καπιταλισμός είναι ιστορικά ξεπερασμένος είναι γεγονός. Εγώ θα 'λεγα με δικά μου λόγια ότι η αθλιότητα του καπιταλισμού δεν έχει πλέον όρια.

Η διαφθορά, η διαπλοκή και όχι φυσικά μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλες τις χώρες του καπιταλισμού, είναι αποτέλεσμα του πολιτικοοικονομικού συστήματος που εκτρέφει την παθογένεια αυτή. Οποια πέτρα να σηκώσεις - όπως λέει ο λαός μας - στον καπιταλισμό, θα βρεις το ηθικό, το οικονομικό και το πολιτικό σκάνδαλο.

Πόλεμοι: Γιουγκοσλαβία - Αφγανιστάν - Ιράκ με χιλιάδες νεκρούς, παιδάκια χαμογελαστά που οι πλανητάρχες τους αφαίρεσαν τη ζωή σαν άλλοι Ηρώδηδες.

Ναρκωτικά, πορνεία, βιασμοί, ληστείες, εμπόριο βρεφών, ντόπινγκ, αλόγιστη και επικίνδυνη μόλυνση του περιβάλλοντος κλπ., κλπ., είναι κατήφορος χωρίς πάτο.

Ολη αυτή η βαρβαρότητα δεν αφορά μόνο την εργατική τάξη και τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα, αλλά τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Θα τολμούσα ακόμα να πω ότι οι κίνδυνοι και η σημερινή πορείατης ανθρωπότητας αφορούν ακόμα και τους ίδιους τους καπιταλιστές, άλλο αν δε θέλουν να συνδέσουν τη μοίρα τους με το λαό και θέλουν φυσικά να αποτελούν μια κάστα «εκλεκτών».

Υστερα από όσα προανέφερα πιστεύω ότι υπάρχει η δυνατότητα και οι προϋποθέσεις για εντυπωσιακή ισχυροποίηση του Κόμματος, μπορούν να δυναμώσουν οι δεσμοί όχι μόνο με την εργατική τάξη αλλά με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ώστε να διαμορφωθεί ένα αξιόμαχο λαϊκό κίνημα, ικανό να αποσπάσει κατακτήσεις, αλλά και να ανοίξει το δρόμο για το συγκεκριμένο στόχο το ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Πρέπει το Κόμμα μας με προσεγμένη και μελετημένη τακτική να περάσει στην αντεπίθεση.

Στο σημείο αυτό θέλω να επικεντρώσω τα γραφόμενά μου σε δύο κυρίως θέματα που πρέπει ιδιαίτερα να προσέξει το συνέδριό μας, την ανάδειξη στελεχών και την επικοινωνιακή πολιτική.

Πρέπει το Κόμμα μας να αναθέσει σε κάθε στέλεχος, κάποιες ευθύνες, ένα πόστο που να ανταποκρίνεται στις ικανότητές του. Μεγάλη προσοχή βέβαια πρέπει να δίνεται πέρα από την ιδεολογική και θεωρητική κατάρτιση στη γενική συμπεριφορά των στελεχών. Πρέπει να είναι πρότυπα ηθικής, ανθρωπιάς που να πείθουν και τους πλέον δύσπιστους ότι οι κομμουνιστές έχουν την αλήθεια με το μέρος τους. Καμιά ανοχή παρέκκλισης από τις γραμμές του Μαρξισμού - Λενινισμού, αλλά και εντιμότητα, σεμνότητα, μετριοφροσύνη. Δεν πρέπει τα στελέχη άλλα να διδάσκουν και άλλο να είναι οι πράξεις και τα έργα τους, ακηλίδωτη και αψεγάδιαστη η ζωή τους.

Κάνοντας μια παρένθεση εδώ θα πω πως αν αυτές οι αρχές, αυτή η τακτική λειτουργούσαν όπως έπρεπε στην ΕΣΣΔ μετά το θάνατο βέβαια του μεγάλου ΣΤΑΛΙΝ, θα είχε αποφευχθεί η τραγωδία της ανατροπής των σοσιαλιστικών χωρών. Χρήσιμο είναι επίσης να αναφέρω ότι η Κούβα και η Βόρειος Κορέα που προφανώς τήρησαν αυτές τις αρχές δε διαβρώθηκαν και παραμένουν ακλόνητες παρά τους οικονομικούς αποκλεισμούς και κάθε είδους εκβιασμούς. Περιττό νομίζω να αναφερθώ και στα δικά μας.

Το δεύτερο θέμα που πρέπει να προσέξει το Κόμμα μας είναι η επικοινωνιακή πολιτική. Εδώ, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έχουμε ένα μεγάλο έλλειμμα.

Τα υψηλό επίπεδο γνώσεων της κοσμοθεωρίας του Μαρξισμού - Λενινισμού δεν είναι δυνατόν να το έχουν οι απλοί άνθρωποι, πρέπει ωστόσο με κατανοητά παραδείγματα και συγκρίσεις από την καθημερινότητα, με τον τρόπο μας και τη σωστή επικοινωνία να αλλάζουμε τις συνειδήσεις κύρια βέβαια των ανθρώπων του μόχθου, αλλά και όχι μόνο.

Τα ΜΜΕ που διαθέτουμε τακτικά πρέπει να φέρουν στη δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία που να παρουσιάζουν τη δυστυχία και τη φτώχεια εκατομμυρίων ανθρώπων και τον αμύθητο πλούτο των μετρημένων Κροίσων του πλανήτη μας.

Η ρύπανση του περιβάλλοντος, τα μολυσμένα τρόφιμα, η διαφθορά, η υγεία είναι θέματα επίσης που συγκινούν την πλειοψηφία του πληθυσμού και πρέπει συχνά να προβάλλονται, για να δείχνουν την αθλιότητα του καπιταλισμού σε όλο το «μεγαλείο της».

Ενα μεγάλο έλλειμμα σωστής επικοινωνίας διαπιστώνει κανείς σε κάποιες τηλεοπτικές συζητήσεις.

Εχουμε το δίκιο και την αλήθεια με το μέρος μας και πρέπει σε όλες τις συζητήσεις να κατακεραυνώνουμε την υποκρισία και το ψέμα των αντιπάλων μας. Ομως γι' αυτό χρειάζεται μια συστηματική οργάνωση και αντιμετώπιση. Σε κάθε συζήτηση πρέπει να εκπροσωπούμαστε με τον κατάλληλο σύντροφο με καλή και σωστή προετοιμασία στην κάθε περίπτωση. Δυστυχώς, πολλές φορές δε γίνεται αυτό. Μπορεί, βεβαίως, να υπάρχουν σύντροφοι με τεράστια προσφορά στο κόμμα, όμως έχουν τις αδυναμίες τους σε τέτοιες συζητήσεις με αποτέλεσμα, θα το πω απλά, να χάνουμε, αντί να κερδίζουμε πόντους.

Βεβαίως καταλαβαίνει κανείς πως υπάρχουν αδυναμίες που δεν μπορούν να ξεπεραστούν εύκολα κάθε φορά όταν μάλιστα αντιμετωπίζεις ένα αντίπαλο αδίστακτο και σατανικό. Μπορούμε όμως κάθε φορά να επιδιώκουμε και να επιτυγχάνουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Κλείνοντας το σημείωμά μου, θα 'λεγα η βαρβαρότητα, τα εγκλήματα και τα τρομερά αδιέξοδα του καπιταλισμού με οποιαδήποτε μορφή του, πρέπει να γίνουν σάλπισμα για σημαντικές αποφάσεις και νίκες.

Σήμερα και οι πλέον δύσπιστοι και σκεπτικιστές, πέρα από τη μειοψηφία της πλουτοκρατίας, μπορούν να διαπιστώσουν πως μόνο ο σοσιαλισμός υπηρετεί τον άνθρωπο. Η ισορροπία, το δίκιο, η ειρήνη, η άνθηση, το νέο περιεχόμενο στη ζωή μόνο σε μια κομμουνιστική κοινωνία σε ολόκληρο τον πλανήτη μπορεί να αναζητηθεί.

Τις καλύτερες ευχές για το Συνέδριό μας.

Σωτήρης Λάλος

Νέος Κόσμος