Τρίτη 15 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Θέλει δύναμη η αλήθεια...

Η παραπληροφόρηση και η απόκρυψη της αλήθειας από μερίδα συντακτών αστικών εφημερίδων δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Στις τελευταίες δεκαετίες αυτή η τακτική ξεκινούσε από μια άγραφη συμφωνία ανάμεσα στους μεγαλοεκδότες και στις κρατικές αρχές από τη μια μεριά και τους συντάκτες απ' την άλλη, που καθόριζε από πού αρχίζει και που τελειώνει το ρεπορτάζ, τι πρέπει να περιέχει η είδηση, ποιους θ' αφήσει «έξω» και ποιους θα «πιάνει».

Οι ειδήσεις που δε συμφέρουν το σύστημα ή μπορεί να «ταράξουν τα νερά» ούτε γράφονται, ούτε μεταδίδονται απ' τα τηλεοπτικά κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ή μεταδίδονται κατάλληλα παραχαραγμένες. Ορισμένοι δημοσιογράφοι υπηρετούν το σύστημα και ενεργούν αντί παχυλής αντιμισθίας, ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων και πολλές φορές, στρέφονται εχθρικά ακόμη και σ' αυτά τα εθνικά συμφέροντα, όταν π.χ. θεωρούν θετική πράξη το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΟΤ, Τσιμεντοβιομηχανία, ακτές Σαρωνικού, Ναυπηγεία, Σκαραμαγκά κλπ.) ή τη συμμετοχή της χώρας μας στους πολέμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ.

Παλιότερα το σύστημα χρησιμοποιούσε κι άλλες μεθόδους στο χώρο του Τύπου. Σκοπός, να δοθεί η κατεύθυνση για το τι πρέπει να γράφουν οι δημοσιογράφοι. Κύρια να πνίγεται η αλήθεια. Να θυμηθούμε δυο χαρακτηριστικά περιστατικά με δύο πολύ γνωστούς δημοσιογράφους.

Ο Σπύρος Μελάς, νέος τότε με ανησυχίες και ευαισθησίες για τη σκληρή εκμετάλλευση των εργατών, είχε κάνει σε αθηναϊκή εφημερίδα όπου εργάζονταν, δημοσιογραφική έρευνα για τους καρβουνιάρηδες του λιμανιού του Πειραιά. Λέγονται πολλά γι' αυτά που αντιμετώπισε μετά τη δημοσίευση της έρευνας αυτής. Το γεγονός είναι ότι ο Σπ. Μελάς ξαφνικά άλλαξε «πορεία». Εγινε πολύ συντηρητικός και το σύστημα, που αυτές τις «μεταλλαγές δεν τις αγνοεί, τον προώθησε και τον έκανε και... ακαδημαϊκό!

Αυτή είναι η μια πλευρά. Τώρα δείτε και την άλλη πλευρά. Ανάμεσα στους δημοσιογράφους που δεν εμόλυναν την πένα τους και τη συνείδησή τους, όπως ο ήρωας μάρτυρας κομμουνιστής Κώστας Βιδάλης, ήταν και ο Νίκος Καρβούνης. Δημοκρατικός δημοσιογράφος που παρέμεινε μέχρι το τέλος του ασυμβίβαστος και συνεπής στις αρχές της αντικειμενικής δημοσιογραφίας, σύρθηκε στα δικαστήρια απ' τους ανθρώπους του συστήματος, γιατί μετέφρασε το κείμενο της «Καστανής Βίβλου» και το δημοσίευσε. Πρόκειται για το βιβλίο που αποκαλύπτει την προβοκάτσια των χιτλερικών του εμπρησμού του Ράιχσταγ, που πάνω σ' αυτό το γεγονός στηρίχτηκε ο Χίτλερ για να βγάλει σε παρανομία το ΚΚ Γερμανίας.

Την έννοια της «δημοσιογραφικής αλήθειας» τη δίνει με τα δικά του λόγια ο Μπρεχτ: «... Φαίνεται αυτονόητο, πως αυτός που γράφει, πρέπει να γράφει την αλήθεια, με την έννοια πως δεν πρέπει να την καταπνίγει ή να την αποσιωπά και πώς δεν πρέπει να γράφει τίποτα που δεν είναι αληθινό. Δεν πρέπει να σκύβει στους ισχυρούς, δεν πρέπει να εξαπατά τους αδύναμους. Είναι φυσικά πολύ δύσκολο να μην σκύβεις στους ισχυρούς και πολύ, είναι πολύ κερδοφόρο να εξαπατάς τους αδύναμους».


Δημήτρης ΣΕΡΒΟΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το πρώτο...«κομμάτι»! (2003-07-27 00:00:00.0)
Ψηφίζουμε για αγωνιστικό προσανατολισμό (2003-05-20 00:00:00.0)
Απαράδεκτο να εγκαλούνται δημοσιογράφοι για τις συνεντεύξεις (2002-09-18 00:00:00.0)
Οι αλήθειες (1999-04-24 00:00:00.0)
Ιστορική αλήθεια και αναμόχλευση παθών (1997-12-12 00:00:00.0)
Ο Χρήστος Πασαλάρης και η αλήθεια (1997-10-28 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ