«Η Δρέσδη βομβαρδίστηκε όπως κάθε άλλη γερμανική πόλη, διότι έπρεπε να βομβαρδιστεί κάθε γερμανική πόλη». Αυτά γράφει -ανάμεσα σε αρκετά άλλα - ο Στάθης στη στήλη του, στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία», με αφορμή τη συζήτηση των ημερών αυτών, σχετικά με το βομβαρδισμό της Δρέσδης από αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα στις 13-14 Φλεβάρη 1945. Στο σημείωμα απορρίπτει το γελοίο ισχυρισμό, ότι ο βομβαρδισμός έγινε κατ' απαίτηση των Σοβιετικών και επιχειρεί να τον εξηγήσει και να τον δικαιώσει στη βάση της στρατιωτικής στρατηγικής και τακτικής των Δυτικών συμμάχων, θεωρώντας τον αναγκαίο, για τη γρηγορότερη και οριστική ήττα της φασιστικής Γερμανίας.

Πράγματι, αυτά λένε μια σειρά ιστοριογράφοι, εντάσσοντας το βομβαρδισμό της Δρέσδης στη γενικότερη τακτική των αεροπορικών βομβαρδισμών σε βάρος του Γ' Ράιχ και τη σημασία των τελευταίων στην ήττα της φασιστικής στρατιωτικής μηχανής. Τις μέρες αυτές, όμως, δε συζητείται η γενικότερη τακτική των αεροπορικών βομβαρδισμών των Δυτικών συμμάχων, αλλά ο συγκεκριμένος βομβαρδισμός και η μετατροπή της Δρέσδης σ' ένα απέραντο νεκροταφείο (30.000 καταμετρημένοι νεκροί, 85% των κτιρίων ισοπεδώθηκαν)...