Λεονταρισμοί και κούφια λόγια, για άλλη μια φορά, από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. «Ηξεις αφήξεις...», για να θολώσουν τα νερά να μπερδέψει τους εργαζόμενους. Στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε χτες μετά τη σύσκεψη των ΔΕΚΟ, περισσεύουν οι αναφορές για την «αναγκαιότητα συντονισμού και αγώνα», για «δράση» για «την απόκρουση των κυβερνητικών αποφάσεων και πολιτικών»... Ποια είναι όμως η ουσία αυτών των πολιτικών; Τι επικαλείται η κυβέρνηση και οι άλλοι που αποφασίζουν και στηρίζουν αυτά τα μέτρα; Επικαλούνται την ανταγωνιστικότητα, επικαλούνται την αύξηση της παραγωγικότητας και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Επικαλούνται, δηλαδή, τους ίδιους στόχους με αυτούς που ανοιχτά προπαγανδίζει και στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Η επίθεση της κυβέρνησης δεν προήλθε από παρθενογένεση, πατάει γερά στη Λευκή Βίβλο, στη Στρατηγική της Λισαβόνας. Πατάει, δηλαδή, στους στρατηγικούς ογκόλιθους, τους οποίους νυχθημερόν προσκυνάει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ είναι συνυπεύθυνη, πριν απ' όλα γιατί και αυτή στηρίζει τη μήτρα που γεννάει αυτή την αντεργατική επίθεση.

Ισχυρίζεται η ΓΣΕΕ ότι αντιτίθεται και αποκρούει την απορύθμιση, την ελαστικοποίηση της εργασίας, τις διευθετήσεις του ωραρίου κλπ. Μα τόσα χρόνια, δε στήριζε ακριβώς αυτή την απορύθμιση; Με τις δικές της πλάτες δεν επιβλήθηκε η ζούγκλα της μερικής απασχόλησης, της ενοικίασης των εργαζομένων, τα τρίωρα, τα ωρομίσθια; Γιατί, δεν είναι μόνο το έγκλημα της κατάργησης της μονιμότητας στον ΟΤΕ σήμερα. Στον ΟΤΕ, από χρόνια, χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι «δεύτερης» και «τρίτης» κατηγορίας, οι ενοικιαζόμενοι στους εργολάβους, οι έκτακτοι, οι όμηροι των θυγατρικών. Τότε, όμως, η πλειοψηφία είχε στρατευτεί στην υπόθεση της μετοχοποίησης, που, όπως έλεγε, δεν ήταν ιδιωτικοποίηση!

Αντιτίθεται, λέει, στην κατάργηση των επικουρικών των τραπεζοϋπαλλήλων, όταν στήριξε και στηρίζει το νόμο Ρέππα, που προβλέπει την κατάργηση αυτών των Ταμείων και τη συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ακόμα και αντίθετη στην εκποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων εμφανίζεται, όταν έδωσε μάχη, για να περάσουν οι πρώην ΔΕΚΟ στους μετόχους που δήθεν θα τις εκσυγχρόνιζαν.

Αλλά, για ποια συντονισμένη και ενιαία απάντηση κάνει λόγο, όταν μόλις προχτές στην ΕΕ της ΓΣΕΕ, η πλειοψηφία απέρριψε την πρόταση για πανεργατική πανελλαδική απεργία. Οταν η ίδια η σύσκεψη, μόνο με τη συμμετοχή των ΔΕΚΟ, σηματοδοτεί το «διαχωρισμό» των εργαζομένων, τον οποίο δήθεν καταδικάζει.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν έχει διάθεση για πραγματικούς αγώνες, γιατί πριν απ' όλα έπρεπε να απαρνηθεί την ίδια τη Στρατηγική της. Επρεπε να πάει ενάντια σε αυτό που εκπροσωπεί και αυτό που μέχρι τώρα, υπηρετεί με τη γενική της πολιτική γραμμή. Για άλλη μια φορά, λοιπόν, ελίσσεται, (σ.σ. ως και απεργία υπαινίσσεται στο δελτίο Τύπου, αν οι εξελίξεις το επιβάλλουν) κάτω από την πίεση των εργαζομένων και τη συνεπή αγωνιστική γραμμή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Μέχρι να περάσει η «μπόρα», ώστε και πάλι αύριο να ξαναβγεί στο μεϊντάνι του «κοινωνικού διαλόγου». Να ξαναπάρει τη στράτα της «συναίνεσης».